Wat is mijn grootste passie in mijn werk? Dat was vroeger het jagen op beeld en associatie en nu de diepte van de geconcentreerde bezigheid, van het maken zelf. Iets toevoegen dat er nog niet is. Ontstaan geven door het te laten “vloeien’, slechts ten dele denkend-sturend. Functionerend ten dienste van het resultaat. Niet/wel door mij gemaakt, het zoeken.
Wat is mijn idee van ultiem geluk? Dat zit in het kleine. Samenzijn/observerend, -onze kinderen/kleinkinderen,- reizend onderweg zijn, -zeilend met alleen de wind en het water, -de 10 gelukkige minuten als een werk af is. -Een (Jazz-!) concert. -Ultiem is het, als het hart even dartelt in de borst en een sissend-sprankelende dot bubbels naar het brein stuurt of een bliksempje in de ruggengraat produceert. Onwillekeurig de traan onttrokken. Het mag.
Wat is mijn grootste angst? Die heb ik nu wel overwonnen. Maar zorg om mijn geliefden staat hoog. Daarna het onrembaar losbreken van al die cumulerende donkere geestes-wolken, die in onze tijd ongelimiteerd worden geproduceerd zonder te communiceren in de wens om tot een meebewegende samenwerken te komen. Verheffing vernietigd door groepsdriften van even onbeheersbare, als definieerbare oer-oorsprong. De Destructieve Massa-Psychose.
Waar houd ik het meest van aan mijn werk? Eigenlijk is dit werk niet fijn. Het is een dwang. Elke keer opnieuw het hoogste willen overtreffen. Maar het brengt ook onafhankelijk kijken en het opgaan in het maken met zich mee. Gaandeweg, geboren uit consequent geen concessie in het werk doen, ontstaat er een redelijk originele route. De kunst leven. Dat is een prettige positie.
Wat is mijn minst aantrekkelijke eigenschap? Sociaal gezien ben ik niet tactvol, te recht voor de raap en vrij onaangepast. Ik doe niets op bevel of maning en kan mij resoluut en definitief afkeren als ik mij onheus bejegend, gebruuskeerd of gebruikt voel. Voor mijn eigen functioneren zitten de duizenden gedachten en mee geproduceerde fantasieën, die altijd meelopen, in de weg. Ze vertragen en maken het eenvoudige complex. Eenmaal, eindelijk, werkend of bewegend in nieuwe ruimte, ben ik ze even kwijt.
Wat is mijn grootste valkuil? Mijn zachtheid misschien. Verkeerd inschatten. Moeilijk nee kunnen zeggen en daardoor in avonturen terecht komen waar je niet gelukkig in kan worden, zelfs dingen moet doen die niet in mijn echte kwaliteiten liggen… Tijd verspillend, voor mij uit schuivend, afleidend, spanning in de borst voelen, vermoeiend tot uitputtend… Uit openleggende gevoeligheid putten om tot optimaal resultaat te komen, kan zich dan tegen je keren. Die valkuil is echt een rotzak.
Wanneer zou ik liegen? Ik prefereer zwijgen boven liegen. Maar op wat je vraagt krijg je antwoord. Of het je bevalt of niet. De inkleding kan ik wel nuanceren door inzichtelijkheid toe te voegen. Liegen ligt mij niet. Soms loopt fantasie en leugen door elkaar. Moet ik toch antwoorden? Dan misschien ter bescherming van familie?
Welke personen in mijn professie, die nu leven, bewonder ik het meeste? Anish Kapoor vind ik zeer goed. Velen zijn goed, ook al heel fijn, zelden krijg ik de opdonder van zeer goed. Ik noem nu wel graag Seet van Hout en Krin Ritsema en collega Quraish. Mijn helden zijn veelal al gevallen. Al zo veel gezien, dat mij nu de herhaling in variaties op het bekende begint op te vallen in de voortbrengselen van de nieuwe generatie. Valt ook niet mee. Alle vertrouwen. We wachten met nieuwsgierige graagte op vervolg. Mijn professie is artiest. Daarom Jazz-saxofonist Steve Lehmann er bij. Dichter Han van der Vegt. (Theater-) Schrijver Peer Wittenbols, Componiste Sofia Gubaidulina. Velen toch, in de breedte.
Waar houd ik het minst van aan mijn werk? De onzekerheid en de dwingende drift van te moeten maken vanuit een drang. Onrust, ondeelbaar ongelukkig ten diepste zijn door die innerlijke onvervuldheid. Nooit klaar, nooit helemaal tevreden, even misschien. De keerzijde van de passie.
Waar en wanneer was ik het meest gelukkig met mijn werk?– Bij het maken van de installaties in Hong Kong Art Centre en in het Oita Prefectural Art Museum in Japan, nog een leuke in onbevangen sfeer in Trivandrum, India… Dat was nog in de vorige eeuw.. 🙂 . De Seminars en Workshops in Japan waren heerlijk om te doen. Nu soms bij vlagen even gelukkig. Ik heb doelen nodig, goede plekken en mensen die de inzet en uitkomsten kunnen waarderen en faciliteren.. Dan gaat het vlammetje weer branden en komt de stroom op gang ! Voorwaarden scheppen voor de kunsten is zo essentieel !
Wat zegt de uitspraak ‘Passie Pensioneert Nooit’ mij? Ja, intrigerende titel inderdaad. De keerzijde van passie is de onhoudbaarheid van de stroom door de altijd openstaande sluizen. Tot we er bij neervallen doorgaan dus. Opbranden. Wat wel weer mooi is, naarmate de tijd voortgaat begint in het werk de uitzuivering plaats te vinden en komt er iets van een samenvallen en uitkomst opzetten. Dat mee te maken geeft dan wel weer welbevinden. Thuiskomen in je werk kan dus ook.. Niet makkelijker, integendeel, wel redelijk vervullend.
Wat zou ik aan mezelf willen veranderen? Fysiek; Met een toverstok een stuk of 50 kilootjes er af, misschien. Die oogziekte herstellen? Snufje energie er bij? Mentaal; Een tikkie meer van die oude optimistische van zelfvertrouwen blakende en oneindig sjouwende doordouwer bij? Hoewel, laat maar zo, we doen het er mee. Niet versagen.
Wat is mijn grootste professionele prestatie tot nu toe? Ben wel gek op dat 7m. hoge beeld in de gracht van Tiel. Er waren vele hoogtepunten. Noemde er net al een paar. Publieksprijs Kunstenaar van het Jaar 2007 worden gekozen was een fijne onverwachte opsteker. Solo’s in Eindhoven bij Galerie Schoot en die bij Galerie de Compagnie in Dordrecht.
Waar zou ik het liefst willen leven en werken? Het bevalt mij nu best, we hebben het al goed voor elkaar in de voormalige boerderij aan de rivier. Maar een hoger en lichter atelier zou wel bevallen. Een deel van het jaar in een warmere plek met weids uitzicht zou wel een super ding zijn.. Liefst op 30 km. omgeven door oude steden, met Jazzpodia natuurlijk. Maar met de muziek uit de speakers zal het ook wel gaan. Zeiljachtje voor de deur dobberend ? Reken maar dat ik dan mooi werk maak ! Griekenland ? Portugal? Spanje ? Kroatië ? Collega op zijn tijd op bezoek om samen te werken? 🙂
Wat is mijn meest waardevolle bezitting? Ik hecht niet aan bezit. Misschien mijn werkplaats?
Wat is mijn meest markante karakteristiek? Gedrevenheid met wat dwarsigheid? Hier helpt mijn vrouw nu met antwoorden.. Dank ! 🙂
Wat is de plek waar ik de beste ideeën krijg buitenshuis, in mijn stad? Op reis, onderweg. Vrij en los van de werkprocessen.
Wat is mijn favoriete plek om te eten en te drinken buitenshuis, in mijn stad? ik woon op het land.- geen uitgesproken voorkeur bij eten en drinken; de afhaalchinees! 🙂 Den Bosch is wel favoriet bij uitgaan., Visrestaurant in de Korte Putstraat. lekker hapje prikken voor theater of muziek bij De Verkadefabriek. Shiro, het Japanse restaurant..
Welke boeken hebben mijn leven beinvloed en hoe? Wie zijn mijn favoriete schrijvers? Rond mijn 12e begon ik stiekem Vestdijk te lezen en A. den Doolaard. Alles. Had al alles van mijn moeder gelezen. Wereldliteratuur in de notendop van Readers Digest en zo, alles wat mij voor de ogen kwam behalve die romannetjes van mijn mam. De bibliotheek was een eindeloze bron. Met haar lidmaatschap kon ik alles meenemen. Al op kostschool had ik ‘de beeldhouwer van de Krakou’ gelezen. Dat stond mij zeer aan. Afgezonderd aan kunstwerken werken. Sloop al ‘s nachts uit bed om te dwalen door de nacht. Ik was toen 10/11 jaar. Zocht ruimte. Apart knaapje. Pleegsituaties achter de rug. Enfin. Boeken. Ze openden mijn fantasie verder. Ik was al een dromertje.. later Hesse; Sidharta, S. de Beauvoir, Tom Wolf, Slauerhof, Kosinski en te veel om te noemen. Gedichten van Lucebert ! Veel SF ook. Vance, Leiber, vrat ze op, allemaal, achter elkaar ! Toen kwam Marquez met die heerlijk wevende taal en beelden. Alles van invloed, natuurlijk !
‘You Only Die Once’. Welke muziek wil ik beluisteren op mijn laatste dag? Liefst gewoon boem doodvallen. Maar om zelf te horen? Iets van “‘Haywire” van Thomas Chapin? maar niet bij de dienst dan maar, want iedereen loopt weg, vermoedelijk.. 🙂 Hoewel, ogen dicht en Luisteren, met HART EN GEEST OPEN, PRACHTIG !!
Wie is mijn held of heldin in fictie? Elk boek opnieuw verplaats ik mij. Tijdelijke inlevingsfiguren, geen held specifiek. Ik doe zelf in illusie en ben dus zowel geheel vertrokken als helder in het heden tegelijk. Ook bij film en zeker in het hedendaags pandemonium inde bestuurlijke organen.. Organen, wat een term evengoed.
Wie zijn mijn helden en heldinnen in real life? Ook geen helden. Sommige musici vind ik wel heel erg goed. misschien een paar in de Jazz. Mannen en vrouwen die eigen muziek durven maken. Nieuwe wegen zoeken. Tim Berne, zóchten in het geval; van Chicago Art Ensemble en natuurlijk Rudresh Mahanthappa en zo velen meer. De dapperen die het doen zonder op zoek te zijn naar de sterstatus. Eigen spoor trekken. Ik hou daar van. Allen die dat doen. ga door!
Welke film zou ik jou aanbevelen ooit in jouw leven te zien? kortelings “Turner’ gezien. prima. Hou wel van de Bios, maar ben daar verder niet echt in thuis en vergeet titels.
Wat zegt de uitspraak ‘De Financiele Vrijheid om te Creëren” mij? Wij leven al vrij lang samen van mijn omzet uit de kunst. Tineke, mijn vrouw, bracht in de eerste tijd ook een salaris in, anders was het vastgelopen. Bracht er ook onze dochters mee op. Het was altijd moeilijk om op tijd inkomen te genereren in een zo onzeker vak als de beeldende Kunst. Hypotheek, kapotte auto’s etc. etc. gedoe. Het lukte echter keer op keer. Nog steeds is het onzeker want succes en verkoop in het verleden tellen niet. Nu moet er ook brood zijn. De crisis kwam met volle kracht en trok elke reserve uit ons bestaan. Nota bene bezuinigde de PvdA/|VVD-coalitie op de Kunsten in tijden dat ze het hardst nodig waren. Dat vergeef ik ze niet meer. Gelukkig raak ik uiteindelijk praktisch al het werk kwijt. Een voor een druppelen ze weg. Net zo langzaam als ze tevoorschijn komen. Maar het is genoeg. Zolang we het kunnen, gaan we door. onafhankelijk zijn is belangrijk. Overheidsopdrachten of dingen waar een commissie van wijze kenners op is gezet, daar doe ik al heel lang niet meer aan mee. Geen gesnuffel. Als je mij vraagt zal ik voor je werken en met gul gebaar uitpakken. Opdrachten welkom. rechtstreeks. Verder is het motto; Alles Vrij Werk.
Welke rol speelt kunst in mijn leven en werk? KUNST IS MIJN LEVEN.
Wie is mijn grootste fan/sponsor/partner in crime? Mijn vrouw Tineke is natuurlijk nummer 1. Er waren mensen, die geweldig steun gaven. De eerste mecenas was Joop Battonville.; een ontwikkelde en volkomen originele man. Ik was nog niks. Joop zag er iets in. Hij kocht wat aan als de nood hoog was, gaf een etentje in een van zijn restaurants, als hij merkte dat we écht blut waren. Speciaal vermelden, wil ik graag Galeriehouder Wim Vromans. Hij zette mijn werk op de kaart en bracht het op Kunst-Rai, Art Basel en andere grote Internationale en prestigieuze beurzen. Later natuurlijk ook Roland Janssen van Galerie Schoots. Collega Jiro Inagaki zette de uitwisselings-poort naar Japan open. Heerlijke tijd! Gelukkig zijn er in Kunstland fijne mensen. Van verzamelaars tot de galeristen en vele toffe collega’s om mee samen te werken en uit te wisselen. Dat is zeer stimulerend. We moeten het samen doen. Dank jullie wel !
Met wie zou ik in 2017 graag willen werken? We zijn er al, zou ik graag een nieuwe galerist vinden om weer intensief mee te kunnen samenwerken, het werk op beurzen mee te presenteren en mee te doen aan groeps- en solo- shows. Toewerken naar de volgende presentatie is zeer stimulerend. Een enthousiaste liefhebber van werk te voorzien is een groot genoegen.
Welke mensen in mijn professie zou ik graag willen ontmoeten in 2017? Vilnius staat op het programma, kan leuk worden. Plan om de tentoonstelling ‘Reflections of Origin” door te zetten naar Amsterdam lijkt mij erg leuk. Benieuwd in welke vorm het gaat landen. Oprichting ‘Barbares d’ Esprit’, een samenwerkingsverband tussen 4 kunstenaars ( Bert van Santen, Mark Verdoes, Quraish en ik, Ad Arma ) lijkt een heel leuk nieuw verband en serie werksessies in volledige interactie te gaan opleveren. Mogelijk zelfs een manifest. Ein 2017 maken zij een expositie bij Gallery Nine in Amsterdam, http://www.gallerynine.nlEr is nog veel meer dit jaar. Stap overigens ook vaak nog spontaan in een presentatie of actie in. Hoog tijd ook voor nieuwe prenten. Zin in, dus.. Móét gebeuren. Op 5 Mei, Nationale Bevrijdingsdag, de zelfgebouwde veldoven stoken met Keramisch werk op Bato’s Erf, locatie aan de Waal bij Dreumel, Gemeente West Maas en Waal ihkv ‘Toer de Waal’. http://www.toerdewaal.nl , als Kunstbroeder daar heb ik collega Joris Boudoin, beter bekend als ‘Joris Beton’, gevraagd. Hij doet het ! Belooft aardig project te worden. Hoop dat de nieuwe website ook gestart kan worden. Is nog onder constructie. Er is meer, dus er moet flink doorgewerkt worden om het allemaal te kunnen leveren en doen. Gezonde druk is dat. Als ik er maar achter sta, dan komt het goed. Voor vuur heb ik overigens heilig respect, dus dat ovenproject, daar heb ik wel een tikkie de spanning ook van.. Joris is gelukkig vrij solide, komt goed !
Waar kun jij mij en mijn werk zien of ontmoeten in 2017? Elke aardige stimulerende ontmoeting waar een interessant project of goed werk opleverend initiatief uit voortkomt, is van harte toegejuicht en welkom natuurlijk. Het werk van handen en geest van collega-artiesten in alle disciplines en métiers zal ik graag ontmoeten.
Hoe kun jij contact met mij opnemen?
Mail; adarma.art@gmail.com
Tel. Home: 0487561516 Mob. +31(0)651609181 Site: http://www.adarma-art.com
Dit is een bericht van Passie Pensioneert Nooit founder Peter de Kuster
Maak een Proefrit in jouw Droomjob en Creëer een Leven en Werk waar Jij van Houdt en Nooit van Wil Pensioneren.
Ja, jij kunt een gooi doen naar jouw droomjob zonder jouw huidige job, levensstijl of onderneming te riskeren. In Proefrit in jouw Droomjob zul je ontdekken hoe het ontmoeten van een mentor die jouw droomjob heeft, van een gesprek tot een uurtje tot daadwerkelijk een paar dagen samenwerken met de mentor jou zal inspireren om jouw eigen verhaal te versterken over jezelf en jouw creatieve droomjob die jij altijd wilde. Het kan de eerste stap zijn om die droomjob waar te maken
Revolutionair en praktisch, deze hands – on class ontworpen door Peter de Kuster – de oprichter van Passie Pensioneert Nooit zal bijdragen dat jij met jouw passie jouw geld verdient wanneer je leert om:
- Een “Proefrit in jouw Droomjob” voor jezelf in elke creatieve onderneming te maken
- De vaardigheden op te bouwen en de kennis te vergaren die jij nodig heb om aan jouw nieuwe creatieve onderneming te beginnen
- De angst om te veranderen te overwinnen
- Een ontslag of andere onvrijwillige verandering in de kans van jouw leven te veranderen
- Een droomjob te ontwerpen die nog niet bestaat
- Een geleidelijke, veilige overgang te managen van jouw huidige job of onderneming naar jouw droomjob
- Financiële risico’s te minimaliseren wanneer je met jouw nieuwe moedige leven start
“The secret of success is making your vocation your vacation – Mark Twain”
Door alle generaties heen hebben mensen al een Proefrit in hun Droomjob gemaakt. Bij architecten, kunstenaars, schrijvers, designers, reclamemensen, koks en acteurs bijvoorbeeld is het de normaalste zaak van de wereld. Wel is het iets dat vooral bij de start van een loopbaan wordt gedaan. Terwijl je het altijd kunt doen om je beeld bij wat je doet en wilt doen met je passie voor je werk aan te scherpen door zij aan zij te werken met iemand die jouw rolmodel is.
Ik ben jaren geleden begonnen iedereen die op zoek was naar een praktische invulling voor hun droomjob te adviseren een Proefrit in jouw Droomjob te maken. 1, 2, 3 dagen echt werken met iemand die jouw droomjob heeft. Of gesprekken van een paar uur met hen. Bijna iedereen die een Proefrit maakte is daaruit gekomen met nieuwe energie, een helder verhaal en vastberadener dan ooit om hun droomjob waar te maken. Ze hebben boeiende projecten binnengehaald, een opleiding gestart of op andere manieren hun droomjob verder gebracht. Na jaren van fantaseren heeft de Proefrit in een paar dagen hen de kracht gegeven om in actie te komen.
Deels was het een leereffect – de concrete kennis die zij hebben gekregen over de onderneming van hun dromen. Deels was het de mentor die hun hand vasthield, hun zelfvertrouwen een boost gaf en hen hulp bood. Deels waren het de contacten die zij maakten, die het maken van de volgende stappen eenvoudiger maakten.
Maar het belangrijkste van allemaal, naast deze praktische zaken, was iets anders. De Proefrit in jouw Droomonderneming ontwaakte en gaf energie aan iets diep in henzelf, een gedeelte dat voorheen sluimerde en dat, eenmaal wakker geworden, weigerde om genegeerd te worden. Weet dat je als je een droomonderneming overweegt dat het niet alleen gaat over hoe jij jouw uren op het werk besteedt. Het gaat over het verbinden van jouw werk – leven met jouw diepste gevoel over jezelf. Het gaat erom werk te hebben dat je met passie doet, dat je energie geeft in plaats van uitput, waar je van voelt dat het van betekenis is.
WAAROM DEELNEMEN AAN PASSIE PENSIONEERT NOOIT?
1. Om een proefrit in jouw droomjob te maken voor je jezelf committeert
2. Om een mentor te vinden
3. Om de ins en outs van een onderneming te leren kennen
4. Om contacten in de bedrijfstak te leggen
5. Jouw zelfvertrouwen te verhogen
6. Om een passie te exploreren
7. Om jouw nieuwsgierigheid te bevredigen over ‘ the road not taken’
8. Om mogelijke loopbanen te testen wanneer je nog niet weet wat je wilt
9. Om een ongebruikelijke, opwindende reis te maken
10. Om iets nieuws uit te proberen en jezelf op nieuwe manieren uit te dagen
11. Om een nieuw verhaal te krijgen over jouw huidige onderneming, job, lifestyle en toekomst
12. Om verbinding te krijgen met iets dat in jou sluimert.
Wil je weten hoe de Proefrit in jouw Droomjob werkt? Klik op één van de links hieronder.
Passie Pensioneert Nooit 