Passie Pensioneert Nooit voor José Elfers 

Wat is de grootste passie in mijn werk? Mijn passie is het om in olieverf schilderen het hoogst haalbare te bereiken, vooral qua techniek. Ik hoef geen boodschap uit te dragen, ik observeer en wil weergeven, laten zien waarom iets mij raakt. Zelfs onderwerpen die al ontelbare keren geschilderd zijn, kan ik proberen op mijn eigen wijze weer te geven. Ik wil mijn talent ten volste te ontwikkelen, dat voel ik als mijn levenstaak. Het woord pensioen is voor mij niet van toepassing, ik zal zo lang mogelijk blijven doorwerken.

Wat is mijn idee van ultiem geluk? Ik geloof niet in ultiem geluk. Het is een modekreet. Ik zoek niet naar geluk, maar naar prestatie en tevreden zijn daarmee. Dankbaar zijn vind ik belangrijk. Geluksmomenten ken ik wel, en dat is als iedereen die mij dierbaar is, lichamelijk en geestelijk in orde is, en ik kan schilderen, of snorkelen in zee.

Wat is mijn grootste angst? Ik ben niet bang, niet meer. Doodgaan, ziekte, pijn lijden, verlies, teleurstelling, het hoort er allemaal bij. Nutteloos daar angstig over te zijn. En jammer van de tijd. Waar een mens bang voor is, gebeurt zelden, meestal komt het ongeluk uit onverwachte hoek en slaat op onverwachte momenten toe. Dus onverschrokken elke nieuwe dag tegemoet treden!

Waar houd ik het meest van in mijn werk? Het mezelf verliezen in tijd en ruimte. Ik creëer, ik leef, ik ben in een andere wereld als ik schilder. De enig echt belangrijke wereld. Al het andere is maar bijzaak. Muziek, reizen, dansen, liefhebben, bij alles wat ik doe ben ik vooral een schilder en ik kijk. Ik kan overal zonder, behalve schilderen. Sterker nog, ik verkies het boven alles. Altijd kijk ik met het oog van een kunstschilder. De kleur, het licht, de structuur, ik zie iets bijzonders in alles om me heen. Ik besteed mijn tijd liever aan schilderen dan aan iets anders.

Wat is mijn minst aantrekkelijke eigenschap? Dat is een moeilijke vraag om zelf te beantwoorden.  Waarschijnlijk ben ik door de jaren heen steeds egocentrischer geworden. Ik wil mijn tijd gebruiken om me op mijn eigen talent te focussen.

Wat is mijn grootste valkuil? Mijn verslavingsgevoeligheid. Altijd moet ik mijn best doen om gezond te leven. Het zijn de emoties, die mij parten spelen. Gelukkig ben ik nu op een leeftijd, dat ik een beetje meer rust heb in mijn ziel.

Wanneer zou ik liegen? Ik lieg zelden, maar Ik zou kunnen liegen om geen mensen te hoeven kwetsen, en misschien uit gemakzucht, omdat ik het soms vermoeiend en zinloos vind om mijn verhaal uit te leggen.

Welke personen in mijn professie, die nu leven, bewonder ik heet meeste?  De schilders Giorgos Rorris, Agim Sulaj, Guillermo Lorca Garcia Huidobro, Gabriel Picart, Jeremy Mann, om een paar te noemen.

Waar houd ik het minst van aan mijn werk? Ik vind het vervelend penselen schoon te maken. Daar ben ik slordig in. En de constatering dat ik te lang heb door geschilderd en daardoor de vlotheid kwijt ben. Maar het is wel erg fijn om mezelf in detail te kunnen verliezen.  En ik vind het fijn om alleen te zijn, als ik werk. Zodat ik mijzelf ongehinderd bezig kan houden met mijn werk. Eigenlijk is er weinig waar ik niet van houd in mijn werk.

Waar en wanneer was ik het meest gelukkig met mijn werk? Toen ik een schilderij had gemaakt en de opdrachtgeefster zo tevreden en ontroerd was dat ze moest huilen. Daar kreeg ik kippenvel van. Het was één van mijn eerste opdrachten.

Wat zegt de uitspraak “Passie Pensioneert Nooit” mij?  Ik kan me niets voorstellen bij een alledaags bestaan van kantoorbaan, huishouden, of op de bank hangen. Een baan waar je een hekel aan hebt, en waar je met opluchting je pensioen van bereikt. Ik voel mij bevoorrecht dat ik dit talent in schilderen en deze passie heb. Het leven zou niet veel waard zijn zonder. Ik zal schilderen tot mijn laatste dag, ook al kan ik geen penseel meer vasthouden. Dan nog zal ik tekenen of schilderen met mijn ogen.

Wat zou ik aan mijzelf willen veranderen? Karaktereigenschappen, uiterlijk? Ik ben al te oud om nog iets te willen veranderen. Het is wel goed zo. Ja, ik zou wel jonger willen zijn, maar alleen om nog een paar jaar langer te kunnen leven.  De jeugd was niet mijn favoriete levensfase.

Wat is mijn grootste professionele prestatie tot nu toe? Een opdracht die ik kreeg om een aartsbisschop te schilderen. Daar heb ik van genoten, en was ik trots op. En ik was blij dat ik in de pinacotheek van Piraeus mijn schilderijen tentoon mocht stellen. Maar mijn grootste prestatie ligt nog in de toekomst. Ik hoop ooit te bereiken wat ik nu nog in mijn gedachten heb.

Waar zou ik het liefst willen leven en werken? Daar waar ik nu leef en werk. Op het eiland Salamina in Griekenland.  Ik kijk vanaf mijn werkplek uit over de zee, ik woon in een aangenaam warm klimaat, en heb rust en stilte. En het licht van het middellandse zeeklimaat om bij te schilderen.

Wat is mijn meest waardevolle bezitting? Mijn lichaam en mijn geest zijn mij het kostbaars.

Wat is mijn meest markante karakteristiek? Mijn aanpassingsvermogen. Ik ben een kameleon, die zich aan iedere situatie kan aanpassen.

Waar is de plek waar ik de beste ideeën krijg, buitenshuis, in mijn stad? In zee, als ik aan het snorkelen ben, tijdens het lopen in de natuur, of in de kroeg.

Waar is de favoriete plek om te eten en te drinken, buitenshuis, in mijn stad? Een ‘oude-mannencafé’, of een eenvoudig visrestaurant waar ik met mijn stoel direct aan zee kan zitten, bij wijze van spreken met de voeten in het water.

Welke boeken hebben mijn leven beïnvloed en hoe? De reisverhalen van Ernest Hemingway vond ik bijzonder om te lezen, ik herkende er iets van mezelf in. Het avontuurlijke. Het reizen. Ik heb zelf ook graag gereisd en me laten meeslepen door het lot. De bijbel heeft me af en toe steun gegeven, bijvoorbeeld tijdens de dagen van het overlijden van mijn moeder. Gabriel Garcia Marquez. 100 jaar eenzaamheid las ik toen ik jong was. Ik hield van de kleurrijke wereld die hij schetste. En van de eenzaamheid en het verdriet. Ik neig nogal naar rauwheid en melancholie, dat herken ik ook in de schilderijen van Guillermo Lorca Garcia Huidobro.

Wie zijn mijn favoriete schrijvers? Ik lees tegenwoordig weinig, en heb geen favoriete schrijvers. Mijn tijd is kostbaar en liever gebruik ik die tijd om te schilderen. Een paar schrijvers wiens werk ik met plezier gelezen heb zijn: Harry Mulisch, Arnon Grunberg, Geert Mak, Adriaan van Dis, Roald Dahl, Khalid Hosseini, Orhan Pamuk. En Imme Dros heeft een mooi boek geschreven over Griekse mythologie, daar lees ik vaak in.

‘You Only Die Once’. Welke muziek wil ik beluisteren op mijn laatste dag? Ik heb geen wensen voor ‘mijn laatste dag’. Niet qua muziek en ook niet hoe en waar ik begraven wil worden. Het liefst hoor ik de zee, de wind, de branding, het geruis in de bomen, de vogels.

Wie is mijn held of heldin in fictie? Als kind hield ik van Flipper en Swiebertje. Nu heb ik geen fictieve helden meer.

Wie zijn mijn helden en heldinnen in real life? Ik heb bewondering voor mensen die op de bres staan voor waarheid en gerechtigheid. En die met passie hun werk doen, vaak met gevaar voor eigen leven, zoals oorlogsjournalisten als Arnold Karskens, Rudy Vranckx, Christianne Amanpour, en bijvoorbeeld mensen van Artsen zonder grenzen.

Welke film zou ik jou aanbevelen? Ik kijk niet vaak naar films en kan er zeker geen aanbevelen. Ook nu geldt weer dat ik het jammer van de tijd vind, om iets anders te doen dan schilderen.

Wat zegt de uitspraak ‘De Financiële Vrijheid om te Creëren” mij? In een ideale wereld zou het natuurlijk geweldig zijn, om onafhankelijk van geld te kunnen leven. Om te kunnen creëren moet er een mate van financiële vrijheid zijn. Ik ben een tijd lang een alleenstaande moeder geweest, met de zorgen voor mijn kinderen. Er bleef toen weinig tijd over om te kunnen schilderen. Ook had ik weinig geld om materiaal te kunnen kopen. Een basis inkomen lijkt me ideaal, maar misschien een utopie. Uiteindelijk moet er betaald worden voor het levensonderhoud van de kunstenaar, en wie betaalt dat dan?

Welke rol speelt kunst in mijn leven en werk? De grootste rol. Alles draait om kunst. Als ik niet aan het schilderen ben, dan bezoek ik een museum, of ik kijk op het internet naar waar andere schilders zoal mee bezig zijn. Als ik ergens ben dan is alles om me heen een mogelijk onderwerp om te schilderen. Als ik zwem kijk ik naar de lichtspiegelingen en zonnestralen in het water, als ik in het bos loop zie ik de ontelbare kleuren groen, en als ik tussen mensen ben kijk ik naar de vorm van hun gezicht, hun neus, of hun oren, hun houding.

Wie is mijn grootste fan/sponsor/partner in crime? Mijn man, die ik 12 jaar geleden ontmoette, was meteen mijn grootste fan, én sponsor, én partner in crime. Hij steunt mij volledig, en geeft me de vrijheid om te schilderen. Zelf heeft hij net zoveel passie voor het schilderen; hij schildert abstract en ik realistisch. Hij begrijpt dus volkomen dat je jezelf kunt verliezen in je werk en niet gestoord wilt worden. We lopen af en toe elkaars atelier binnen om de vorderingen te zien en te bekritiseren.

Met wie zou ik in 2017 graag willen werken? Het lijkt me geweldig om Daniel Gerhartz te zien werken. Maar dat is niet mogelijk. Wel zal ik weer bij Winny Zwetsloot lessen volgen, ik word er heel erg gelukkig van om les van hem te krijgen. Ik heb al erg veel van hem geleerd.

Naar welk project, in 2017, kijk ik uit? Dit jaar, 2017, ben ik bezig met een serie onderwater schilderijen. Ik heb al een paar jaar voorstudie gedaan en ben erg blij om dit nu eindelijk te kunnen verwezenlijken. Maar terwijl ik er mee bezig ben, sluipen er al weer nieuwe projecten in mijn hoofd, en ik zie ernaar uit om ook daar mee aan de gang te kunnen gaan. Dat worden dan, denk ik, bij voorkeur portretten.

Welke mensen in mijn professie zou ik graag willen ontmoeten in 2017? Een paar Griekse schilders, Giorgos Rorris en Stathis Koukopoulos. Ik heb ze beiden al ontmoet, maar zou graag langere tijd met ze doorbrengen. In Nederland wil ik Erik van Elven en Leo van Vlist dit jaar graag ontmoeten.

Waar kun jij mij en mijn werk zien of ontmoeten in 2017? Mijn werk is te zien in Griekenland, waar ik woon en exposeer, in Athene, Piraeus, Santorini, Hydra, Salamina. In augustus en in de winter ben ik vaak in Den Haag. Ik zou graag ook weer in Nederland exposeren, dat heb ik nog maar weinig gedaan.

Wie zie ik graag uitgenodigd om hun Passie Pensioneert Nooit verhaal te vertellen? Elena Coelho uit Katwijk. Ze is heel gepassioneerd aan het schilderen.

Hoe kun jij contact met mij opnemen?  

Je kunt mij bereiken via facebook of Instagram of, mijn website: http://www.gabrielfers.com

Dit is een bericht van Passie Pensioneert Nooit founder Peter de Kuster

Maak een Proefrit in jouw Droomjob en Creëer een Leven en Werk waar Jij van Houdt en Nooit van Wil Pensioneren. 

mip8

Ja, jij kunt een gooi doen naar jouw droomjob zonder jouw huidige job, levensstijl of onderneming te riskeren. In Proefrit in jouw Droomjob zul je ontdekken hoe het ontmoeten van een mentor die jouw droomjob heeft, van een gesprek tot een uurtje tot daadwerkelijk een paar dagen samenwerken met de mentor jou zal inspireren om jouw eigen verhaal te versterken over jezelf en jouw creatieve droomjob die jij altijd wilde. Het kan de eerste stap zijn om die droomjob waar te maken

midnight-in-paris-007

Revolutionair en praktisch, deze hands – on  class ontworpen door Peter de Kuster – de oprichter van Passie Pensioneert Nooit zal bijdragen dat jij met jouw passie jouw geld verdient wanneer je leert om:

  • Een “Proefrit in jouw Droomjob” voor jezelf in elke creatieve onderneming te maken
  • De vaardigheden op te bouwen en de kennis te vergaren die jij nodig heb om aan jouw nieuwe creatieve onderneming te beginnen
  • De angst om te veranderen te overwinnen
  • Een ontslag of andere onvrijwillige verandering in de kans van jouw leven te veranderen
  • Een droomjob te ontwerpen die nog niet bestaat
  • Een geleidelijke, veilige overgang te managen van jouw huidige job of onderneming naar jouw droomjob
  • Financiële risico’s te minimaliseren wanneer je met jouw nieuwe moedige leven start

ejfelkor_parizsban

“The secret of success is making your vocation your vacation – Mark Twain”

Door alle generaties heen hebben mensen al een Proefrit in hun Droomjob gemaakt. Bij architecten, kunstenaars, schrijvers, designers, reclamemensen, koks en acteurs bijvoorbeeld is het de normaalste zaak van de wereld. Wel is het iets dat vooral bij de start van een loopbaan wordt gedaan. Terwijl je het altijd kunt doen om je beeld bij wat je doet en wilt doen met je passie voor je werk aan te scherpen door zij aan zij te werken met iemand die jouw rolmodel is.

Ik ben jaren geleden begonnen iedereen die op zoek was naar een praktische invulling voor hun droomjob te adviseren een Proefrit in jouw Droomjob te maken. 1, 2, 3 dagen echt werken met iemand die jouw droomjob heeft. Of gesprekken van een paar uur met hen. Bijna iedereen die een Proefrit maakte is daaruit gekomen met nieuwe energie, een helder verhaal en vastberadener dan ooit om hun droomjob waar te maken. Ze hebben boeiende projecten binnengehaald, een opleiding gestart of op andere manieren hun droomjob verder gebracht. Na jaren van fantaseren heeft de Proefrit in een paar dagen hen de kracht gegeven om in actie te komen.

Deels was het een leereffect – de concrete kennis die zij hebben gekregen over de onderneming van hun dromen. Deels was het de mentor die hun hand vasthield, hun zelfvertrouwen een boost gaf en hen hulp bood. Deels waren het de contacten die zij maakten, die het maken van de volgende stappen eenvoudiger maakten.

Maar het belangrijkste van allemaal, naast deze praktische zaken, was iets anders. De Proefrit in jouw Droomonderneming ontwaakte en gaf energie aan iets diep in henzelf, een gedeelte dat voorheen sluimerde en dat, eenmaal wakker geworden, weigerde om genegeerd te worden. Weet dat je als je een droomonderneming overweegt dat het niet alleen gaat over hoe jij jouw uren op het werk besteedt. Het gaat over het verbinden van jouw werk – leven met jouw diepste gevoel over jezelf. Het gaat erom werk te hebben dat je met passie doet, dat je energie geeft in plaats van uitput, waar je van voelt dat het van betekenis is.

WAAROM DEELNEMEN AAN PASSIE PENSIONEERT NOOIT? 

1.  Om een proefrit in jouw droomjob te maken voor je jezelf committeert

2. Om een mentor te vinden

3.  Om de ins en outs van een onderneming te leren kennen

4.  Om contacten in de bedrijfstak te leggen

5.  Jouw zelfvertrouwen te verhogen

6.  Om een passie te exploreren

7.  Om jouw nieuwsgierigheid te bevredigen over ‘ the road not taken’

8.  Om mogelijke loopbanen te testen wanneer je nog niet weet wat je wilt

9.  Om een ongebruikelijke, opwindende reis te maken

10. Om iets nieuws uit te proberen en jezelf op nieuwe manieren uit te dagen

11. Om een nieuw verhaal te krijgen over jouw huidige onderneming, job, lifestyle en toekomst

12. Om verbinding te krijgen met iets dat in jou sluimert.

Wil je weten hoe de Proefrit in jouw Droomjob werkt? Klik op één van de links hieronder.

Hoe het werkt voor deelnemers

Hoe het werkt voor mentoren

Hoe het werkt voor werkgevers

 

 

 

Leave a Reply

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  Change )

Connecting to %s