Wat is mijn grootste passie in mijn werk? Voor mij gaat het schrijven om het verhaal en de mensen (dieren, AI’s, aliens, hyperintelligente tinten blauw) in het verhaal. Wat zij meemaken, hoe ze groeien en leren, hun problemen het hoofd bieden, ontdekken hoe de vork in de steel zit. Maar meer nog om de lezer die aan de andere kant van het verhaal zit, en die ik zo mooi en zo spannend mogelijk deelgenoot probeer te maken van het verhaal dat ik heb bedacht. Schrijven is in die zin een vorm van magie, van telepathie en tijdreizen.

Wat is mijn idee van ultiem geluk? Geluk is voor mij het bewustzijn dat ik mijn eigen keuzes kán maken en ook daadwerkelijk bewust máák, en dat ik bereid en in staat ben om de verantwoordelijkheid voor die keuzes de dragen. Ik ben intens gelukkig met leven, niet alleen omdat mijn leven gevuld is met fijne dingen, maar vooral ook omdat ik me ervan bewust ben dat die dingen allemaal zijn voortgevloeid uit de keuzes die ik heb gemaakt.

Wat is mijn grootste angst? Als ouder is het welzijn van mijn kinderen zo ongeveer per definitie de bron van de grootste zorgen. Maar zelfs op dat gebied kan ik niet echt spreken van angsten. De meeste angsten waar ik vroeger aan leed heb ik overwonnen, en daarvan heb ik geleerd om mijn angsten te confronteren. Er zijn nog genoeg dingen die ik spannend vind, maar dat is in mijn ogen iets totaal anders dan angst.

Waar houd ik het meest van aan mijn werk? In het proces van schrijven zijn er momenten, minuten, uren, dagen en soms zelfs weken dat de woorden beginnen te stromen en niet meer ophouden; een soort trance ontstaat waarin ik alle besef van tijd verlies en me meer een doorgeefluik voel dan een schepper. Dat zijn de momenten dat ik het diepste voel waarom ik schrijf.

Wat is mijn minst aantrekkelijke eigenschap? De combinatie van arrogantie, ongeduld en ontvlambaarheid die soms de kop opsteekt.

Wat is mijn grootste valkuil? De zelfverloochenende aanname dat anderen het beter weten dan ik, waardoor ik mezelf te kort dreig te doen en verzuim voor mezelf op te komen.

Wanneer zou ik liegen? Als het een concreet doel dient wat ik waardevoller acht dan de waarheid. En dat doel kan af en toe best heel egoïstisch zijn.

Welke personen in mijn professie, die nu leven, bewonder ik het meeste? Ik bewonder velen. Vanwege de beperkte ruimte houd ik het bij Nederlandse schrijvers in de speculatieve genres: Jürgen Snoeren, vanwege zijn wereldbouw en vastberaden arbeidsethos; Boukje Balder, voor haar wilde ideeënrijkdom; Marcel van Driel, om zijn niet aflatende positieve energie en productiviteit; Nathalie Koch’s uitgesproken eigen stijl en meeslepende verteltrant; en bovenal Paul Evanby, die met zijn grootste literaire kwaliteiten, rijke werelden, gelaagde personages en uitdagende thematiek het beste vertegenwoordigt wat de Nederlandse fantastische literatuur momenteel te bieden heeft.

Waar houd ik het minst van aan mijn werk? De paradox van de tegenzin: als ik uit vermoeidheid of chagrijn geen enkele zin heb om te gaan schrijven, hoewel ik met absolute zekerheid weet dat ik me beter zal voelen als ik mijn huidige project wél weer ter hand neem.

Waar en wanneer was ik het meest gelukkig met mijn werk? Dat antwoord is veelzijdig en wisselt regelmatig, maar één aspect verandert nooit: als ik de laatste woorden heb getikt van mijn meest recente verhaal, dat voor mijn gevoel op dat moment altijd het beste is wat ik ooit heb geschreven.

Wat zegt de uitspraak ‘Passie Pensioneert Nooit’ mij? Ik ben mij er al decennia van bewust dat ik mijn baan heb om de rest van mijn leven mogelijk te maken. Hoe leuk mijn dagelijks werk in loondienst ook is: daar stop ik mee zodra dat kan. Maar schrijven? De idee dat ik daarmee zou willen stoppen is absurd. Ik zie geen enkele relatie tussen schrijven en pensioen. Werk is wat ik dóe, schrijven is wie ik bén. Ik kan toch zeker ook niet met pensioen van mijzelf?

Wat zou ik aan mezelf willen veranderen? Het is misschien een cliché, maar als ik iets ontdek wat ik aan mezelf wil veranderen, verander ik dat; ik blijf er niet over kniezen.

Wat is mijn grootste professionele prestatie tot nu toe? Een half jaar geleden zou mijn antwoord zijn geweest: het winnen van de eerste plaats in de gerenommeerde Writers of the Future-verhalenwedstrijd. Maar begin 2017 heb ik binnen twee weken én een SF-verhaal verkocht aan een feministische verhalenbundel én een SF-verhaal aan een bundel over de gevolgen van klimaatverandering. Twee professionele publicaties over thema’s die mij aan het hart gaan, dat steekt die prijs wel naar de kroon. En deze zomer voltooi ik de eerste versie van mijn eerste roman; dat telt voor mij ook als een van mijn grootste professionele prestaties tot nu toe.

Waar zou ik het liefst willen leven en werken? Overal waar ik me veilig en op mijn gemak voel.

Wat is mijn meest waardevolle bezitting? Mijn kinderen, mijn vrouw en mijn (geestelijke) gezondheid, als ik in die gevallen van “bezitting” mag spreken.

Wat is de plek waar ik de beste ideeën krijg buitenshuis, in mijn stad? Op de fiets.

Wat is mijn favoriete plek om te eten en te drinken buitenshuis, in mijn stad? Er zijn vele heerlijke plekken in Amsterdam waaruit het moeilijk kiezen is. Het dak van Nemo gooit hoge ogen, Hotel de Goudfazant bezet eveneens een toppositie in de ranglijst. Restaurant Tempura aan de Plantage Kerklaan is ook al niet te versmaden. Misschien is dat wel een van de prettigste aspecten van het leven in de hoofdstad: dat het zo verrekte moeilijk is om één antwoord te produceren op een dergelijke vraag.

Welke boeken hebben mijn leven beïnvloed en hoe? IT van Stephen King heeft me de ogen geopend over de mogelijkheden van het structureren van een verhaal. On Writing van dezelfde schrijver leerde me dat mijn manier van verhalen vertellen helemaal zo raar niet is. In Tigana van Guy Gavriel Kay ontdekte ik dat fantasyliteratuur juist ook over intieme, hartverscheurende persoonlijke geschiedenissen kan gaan. En Lucky Jim van Kingsley Amis bewees dat mainstream literatuur zowel hilarisch, als uiterst leesbaar, als relevant kan zijn.

Wie zijn mijn favoriete schrijvers? Iain Banks (zowel met als zonder middelste M.), Peter Straub (de wat minder succesvolle, maar in mijn ogen betere bloedbroeder van Stephen King), Douglas Adams. Maar eigenlijk heb ik weinig favoriete schrijvers, maar vooral favoriete boeken.

‘You Only Die Once’. Welke muziek wil ik beluisteren op mijn laatste dag? Ik hoop op mijn sterfdag in de stemming te zijn voor het vrolijkste liedje van Tori Amos. “And if I die today I’ll be a happy phantom…” Verder zou ik het bepaald geen straf vinden om die dag uitsluitend te mogen luisteren naar de verrukkelijke meerstemmige Americana van Ollabelle en de prachtige eigenzinnige liedjes van A Fine Frenzy.

Wie is mijn held of heldin in fictie? Ik interpreteer deze vraag voor het gemak als “mijn favoriete hoofdpersoon”. Dan is het antwoord denk ik Baerd, de rebel uit Tigana van Guy Gavriel Kay, met zijn gekwelde gedrevenheid en onmogelijke, ongelukkige liefde, die ondanks alles zijn droom en zijn doel blijft najagen.

Welke film zou ik jou aanbevelen ooit in jouw leven te zien? Festen, Magnolia, The Remains of the Day.

Wat zegt de uitspraak ‘De Financiële Vrijheid om te Creëren” mij? Dat is mijn enige motivatie om structureel mee te spelen met de Staatsloterij.

Welke rol speelt kunst in mijn leven en werk? Boeken, films en muziek zijn onmisbaar in mijn leven, in die volgorde; voor ontspanning, spanning en om mijn altijd hongerige verhalenklier te voeden. Wat overige kunst betreft ben ik een barbaar die zo nu en dan de beschaafde wereld bezoekt.

Wie is mijn grootste fan/sponsor/partner in crime? Wie mijn grootste fan is zou ik niet durven zeggen. Een sponsor heb ik niet. Maar ik beschouw mijn vrouw absoluut als mijn partner in crime, zelfs al lopen onze boekensmaken zo ver uiteen dat ze mijn werk niet graag leest.

Met wie zou ik in 2017 graag willen werken? Als ik in literaire collaboratie geloofde, zou ik het een interessant project vinden om eens te proberen gezamenlijk een verhaal te schrijven. Maar het liefst werk ik in 2017 samen met de beoogde uitgever van mijn eerste roman.

Naar welk project, in 2017, kijk ik uit? Vooral naar de voltooiing van mijn eerste roman, als de sterren gunstig staan gevolgd door de verkoop ervan aan een uitgever en het proces van publicatierijp maken.

Waar kun jij mij en mijn werk zien of ontmoeten in 2017? Ik heb nog geen optredens of aanwezigheid bij evenementen gepland staan. Wel verschijnen er in de loop van 2017 minstens drie nieuwe verhalen: de science fiction-novelle Bringing down the mast in Worlds of SF, Fantasy & Horror vol.2: het korte SF-verhaal An oasis of amends in Reckoning, de verhalenbundel over de gevolgen van klimaatverhandeling; en het korte SF-verhaal Midnight on the Space Station Alcatraz in Catalysts, Explorers & Secret Keepers, de feministische verhalenbundel van het Museum of SF. En verder ben ik altijd op Facebook, Twitter en mijn eigen website te vinden.

Wie zie ik graag uitgenodigd om hun Passie Pensioneert Nooit verhaal te vertellen? Als ik één naam mag noemen, ben ik wel benieuwd wat Marcel van Driel te zeggen heeft over zijn passie.

Hoe kun jij contact met mij opnemen? https://www.floriskleijne.com/