Wat is mijn grootste passie in mijn werk? “Dat ik mijn eigen projecten kan doen, waar ik alle liefde in stop die ik heb, mijn eigen tempo kan aanhouden zonder druk en deadlines. Dat is iets waar ik niet goed meer tegen kan na het verwijderen van de goedaardige klont die in mijn kop zat. Niet zozeer de tumoroperatie, maar de complicaties hebben mij bijna de das omgedaan. Het herstel zit na ruim twee jaar op zo’n tachtig procent, en ik zal ermee moeten dealen. Het heeft er al met al aardig ingehakt.”
Wat is mijn idee van ultiem geluk? “Als ik bijvoorbeeld iets maak waarbij ik van te voren denk dat het helemaal ruk gaat worden. Als dan uiteindelijk blijkt dat het toch prachtig is geworden kan ik dolgelukkig zijn. Op persoonlijk vlak is dat natuurlijk mijn gezondheid, of wat er nog van over is. Maar ook zeker dat het goed gaat met mijn man, familie en vrienden.”
Wat is mijn grootste angst? “Zeg maar angsten. Dat ik iets qua apparatuur vergeet mee te nemen, maar ook dat er iets opeens niet goed of niet meer werkt. Dat laatste is mij één keer overkomen. Het klamme zweet gutste langs mijn rug. Sindsdien neem ik altijd een reserveset mee. Een hoop onnodig gesleep maar een stuk meer rust in mijn kop. Maar natuurlijk ook dat het restje van de Brughoektumor dat bewust is laten zitten om geen zenuwen te beschadigen weer gaat groeien. Ik heb mijn portie wel gehad ondanks dat ik best wel ontzettende mazzel gehad heb. Zo is mijn doofheid na de operatie tegen alle verwachtingen in nagenoeg verdwenen.”
Waar houd ik het meest van aan mijn werk? “Dat de geportretteerde het uiteindelijke resultaat ook mooi vindt. Uiteindelijk ben je toch even aan elkaar overgeleverd en beiden zijn er op uit om er iets moois te maken. Als iemand zijn of haar portret niet mooi vindt trek ik me dat best wel aan. Ik ben er niet op uit om mensen af te zeiken of expres lelijk vast te leggen.”
Wat is mijn minst aantrekkelijke eigenschap? “Ik ben denk ik aartslui. Dat komt ook heel erg door mijn faalangst. Ooit hoorde ik bij de opening van de tentoonstelling van fotograaf Philip Mechanicus in een toespraak dat Philip een spuughekel had aan zijn camera, en dat hij het liefst had dat zijn camera het allemaal vanzelf deed. Die haat-liefdeverhouding heb ik eigenlijk ook met mijn camera. Ik ben dus niet de enige fotograaf die dat heeft.”
Wat is mijn grootste valkuil? “De automatische piloot. Doordat ik vaak zo weinig tijd krijg om een portret te maken ben ik inmiddels zo getraind dat ik precies weet waar mijn licht moet staan, welke diafragma’s, sluitertijden etc. In principe kan ik binnen vijf minuten weer weg zijn met iets waar ik tevreden over ben. Bij Fran Drescher, beter bekend als The Nanny, mocht ik maar drie keer het knopje van mijn camera indrukken. Een of andere lulhannes die haar had laten invliegen voor een Joods kut evenementje trok haar gelijk weg. Aan haar lag het dus niet. Op persoonlijk vlak is roken ook wel een valkuil voor me. Alcohol heb ik ruim een jaar geleden al aan de kant geschoven. Best wel knap al zeg ik het zelf.”
Wanneer zou ik liegen? “Nou daar kan ik kort over zijn: Nooit dus. Dingen verzwijgen is een ander ding…… Toch?”
Welke personen in mijn professie, die nu leven, bewonder ik het meest? “Om het dicht bij huis te houden zeg ik Erwin Olaf. Met Paul Blanca in zijn kielzog. Geen idee of Paul nog werkt. Ik zie hem redelijk vaak in de buurt van de Nieuwmarkt rondbanjeren. Veel mensen zal de naam Paul Blanca niets zeggen, maar hij heeft werkelijk prachtige en vooral weirde dingen gemaakt. Ik hoop dat hij weer eens met nieuw werk opduikt. Er zijn ook talrijke buitenlandse fotografen die ik bewonder.”
Waar houd ik het minst van aan mijn werk? “Arrogantie en wachten. De keren dat ik voor Jan kat z’n kut heb zitten wachten op ‘modellen’ zijn inmiddels ontelbaar. Meestal kwamen ze te laat, maar ook heel vaak helemaal niet. Behoorlijk irritant voor iemand van de klok. Ik ben meestal te vroeg. In mijn herinnering ben ik twee keer ergens te laat binnengestapt. Dat was binnen een kwartier, en buiten mijn schuld.”
Waar en wanneer was ik het meest gelukkig met mijn werk? “De periode dat ik de laatste bewoners van verzorgingshuis Amstelhof fotografeerde tijdens de laatste maanden dat ze er woonden voordat de Hermitage er in kwam. Een serie van vijftig beelden is vanaf de opening opgenomen in de vaste opstelling van het Museum. Ik vond het erg heftig om vast te leggen. Waarschijnlijk ook omdat ik nog nooit zo dichtbij in de wereld van verzorgingshuizen geweest was.”
Wat zegt de uitspraak ‘Passie Pensioneert Nooit’ mij? “Het klinkt bijna als ‘Werken tot de Dood erop Volgt’ of iets dergelijks. Dan klinkt het gelijk al een stuk minder gezellig. Nu zijn ze toch steeds die finishlijn aan het verleggen, dus zal het daar wel op neer komen. Ik ben nu negenenvijftig en het zal me benieuwen wat ze over een paar jaar weer bedenken. Enfin, fotograferen zal ik waarschijnlijk ook na mijn pensioen nog (moeten) doen.”
Wat zou ik aan mezelf willen veranderen? “Als ik zeg ‘Niets’ denkt iedereen dat ik het wel heel erg met mijzelf getroffen heb. Als ik zeg ‘Alles’ dan vindt iedereen mij sneu. De waarheid ligt ergens in het midden vrees ik.”
Wat is mijn grootste professionele prestatie tot nu toe? “Dat Hermitage verhaal vind ik wel iets om mee te pronken. Maar waar ik momenteel aan werk gaat hier overheen komen denk en hoop ik. Het gaat indirect heel erg over mijzelf. Dichter bij mijzelf ben ik nog nooit gegaan.”
Waar zou ik het liefst willen leven en werken? “In Amsterdam, en laat dat nou precies de plek zijn waar ik al bijna veertig jaar mijn ding doe. Toevallig hè!?”
Wat is mijn meest waardevolle bezitting? “Mijn man Thijs, als ik die mag meerekenen. Verder ben ik absoluut niet materialistisch in tegenstelling tot Thijs. Ik heb bijvoorbeeld twee paar schoenen waar ik continue op loop. Als ze op zijn koop ik nieuwe. Thijs daarentegen is een soort mannelijke Imelda Marcos. Onze toenmalige huisarts Pim beschreef ons als volgt tegen hem: ‘Thijs, Jij wil hebben, en Jan wil zijn.’ Een betere korte samenvatting van onze karakters is er nooit door iemand zo treffend gegeven.”
Wat is mijn meest markante karakteristiek? “Een grote pik…. O nee, ik had al gezegd dat ik nooit loog ;-). Maar zonder dollen, misschien mijn gitzwarte kijk op het leven en mijn even gitzwarte gevoel voor humor. Mijn loyaliteit valt denk ik ook wel onder karakteristiek.”
Wat is de plek waar ik de beste ideeën krijg buitenshuis, in mijn stad? “Sinds maart hebben we een dakterras. Daar zijn al heel wat ideeën geboren, maar die hebben niets met fotografie te maken. De meeste fotografie ideeën vallen binnen in bed vlak voordat ik ga slapen. Sommige ideeën weet ik de volgende dag nog, maar de meeste niet meer. Van de ideeën die ik nog weet valt dan ook al weer zo’n negentig procent af.”
Wat is mijn favoriete plek om te eten en te drinken buitenshuis, in mijn stad?“Dat is voor drinken zonder enige twijfel Café De Ruyschkamer bij ons tegenover op kruipafstand. Vorige zomer ontdekt. Geweldige lieve mensen en lekker makkelijk te bereiken. Eten doe ik sinds we samenwonen het liefst thuis, want ik blijk op mijn ouwe dag koken opeens heel leuk te vinden.”
Welke boeken hebben mijn leven beïnvloed en hoe? “Ik ben geen echte lezer. Al helemaal niet meer sinds mijn breinschade. Als ik bij pagina 60 ben moet ik weer opnieuw beginnen omdat ik het eerste hoofdstuk al weer vergeten ben. Dat schiet natuurlijk niet op. Mijn korte termijn geheugen is behoorlijk naar de klote.”
Wie zijn mijn favoriete schrijvers? “Ondanks dat ik nauwelijks een boek gelezen heb, kon ik altijd wel vreselijk lachen om o.a. Gerard Reve en Willem Oltmans als ze weer eens op de verrekijk waren. Daarbij komt ook dat ik liever zelf avonturen beleef in plaats van de avonturen van anderen te lezen. Oltmans zag ik met regelmaat in de pornobioscoop Adonis in de Warmoesstraat. Net als ik op zoek naar geiligheid in het donkere hok achter het filmdoek.”
‘You Only Die Once’. Welke muziek wil ik beluisteren op mijn laatste dag? “Er van uitgaand dat je het over mijn uitvaart hebt, denk ik dat ik in die kist niet echt lekker kan genieten van de met zorg door mijzelf uitgekozen muziek. De hoge tonen vallen compleet weg. Maar om de nieuwsgierige en naar koffie en cake hunkerende bezoekers toch te verwennen wil ik dat ze vijfentwintig minuten naar het geluid van zes mri-scans door elkaar moeten luisteren. De mp3 file heb ik al. Volumeknop helemaal open. Vanaf mijn roze wolk kan ik dan zien wie er als eerste de aula uit vlucht. Verder wil ik geen gelul aan mijn kist.”
Wie is mijn held of heldin in fictie? “Divine (Harris Glenn Milstead). De omvangrijke travestiet uit de John Waters cultfilms Female Trouble en Pink Flamingo’s. In die laatste legendarische film neemt ze een flinke hap van een vers gedraaide hondendrol. Alles in één take opgenomen dus niks trucage. Ik moet nog steeds gigantisch lachen als ik die scene zie. Ook haar goedkope discohitjes uit de jaren tachtig vond ik geweldig.”
Wie zijn mijn helden en heldinnen in real life? “Uiteraard is dat mijn man Thijs. De laatste twee jaar waren niet de makkelijkste. Dat geldt voor mij maar zeker ook voor hem. Het mag een wonder heten dat hij bij mij gebleven is.”
Welke film zou ik jou aanbevelen ooit in jouw leven te zien? “Hetzelfde als bij boeken. Ik ga in tegenstelling tot mijn man nooit naar de bioscoop. Hij moet bijna dwangmatig zijn to do lijstje afwerken. Vaak zegt hij dat hij in de bioscoop in slaap gevallen is tijdens de film.”
Wat zegt de uitspraak ‘De Financiële Vrijheid om te Creëren” mij? “Geld maakt wel degelijk gelukkig. ‘It takes money to make money’ zong mijn muzikale held Lou Reed op het Album Berlin uit 1973. En zo is het!”
Welke rol speelt kunst in mijn leven en werk? “Nauwelijks. Ik ga zelden naar musea, en als ik er al kom ga ik er als een speer doorheen. Ik was dit jaar weer eens gaan kijken op de opening van de knutselrai. Ik heb werkelijk zelden zoveel bagger bij elkaar gezien. Ik vind per definitie iets kunst als ik het a. mooi vind en b. niet zelf zou kunnen maken. Ik zou van mezelf nooit roepen dat ik kunstenaar ben. Ik bijt nog liever mijn tong eraf.”
Wie is mijn grootste fan/sponsor/partner in crime? “Grootste fan zou ik niet zo één twee drie weten. Maar sponsor is wederom Thijs. Ook mijn vriend Frank Broers is twee keer zo lief geweest om zijn Wodka merk ‘Amsterdam Republic’ te doneren tijdens openingen van mijn tentoonstellingen. Bijna iedereen was al een beetje teut voordat het überhaupt begonnen was. Voor mijn partner in crime ben ik momenteel op Norma van Niel. Via Facebook heb ik Norma ontmoet en had direct het gevoel dat ik haar al jaren kende. Zoiets heb ik niet vaak. Zij is inmiddels mijn praatpaal geworden, en als ik ergens mee zit leg ik het haar voor. We hebben elkaar slechts één keer onlangs kort ontmoet. Dat kan vaak enorm tegenvallen, maar dat deed het dus gelukkig niet. Ik leg haar dingen voor die ik vaak niet eens met Thijs deel.”
Met wie zou ik in 2017 graag willen werken? “Norma van Niel, maar eigenlijk doe ik dat al. Misschien is het wel omdat ik haar niet heel erg goed ken, en zij absoluut niet met mij mee gaat zitten lullen. Maar waarschijnlijk ook omdat zij nooit met beeld heeft gewerkt. Dat maakt het onbevangen, verhelderend en fris. Net zo fris is de transfer die ik wil maken naar Lumen photo, een relatief nieuw fotoagentschap van Roland Buiting. Ik hoop en denk dat ik mij daar meer op mijn plek voel dan mijn huidige agent.”
Naar welk project, in 2017, kijk ik uit? “Waar ik momenteel aan werk, hoewel het wel 2018 zal worden voor ik ermee naar buiten kom.”
Welke mensen in mijn professie zou ik graag willen ontmoeten in 2017? “Dat zijn eigenlijk alleen maar doden. Ik had graag een Robert Mapplethorpe of Paul Huf willen spreken. Hopelijk gaat dat alsnog een keer gebeuren als ik het tijdelijke met het eeuwige verwisseld heb.”
Waar kun jij mij en mijn werk zien of ontmoeten in 2017? “Zoals ik al eerder zei hangen er zo’n vijftig beelden in de permanente opstelling van Museum De Hermitage aan de Amstel. Verder heb ik eigenlijk voor dit jaar weinig plannen. Volgend jaar weer. In 2015 had ik een groot overzicht in het Jan van der Togtmuseum in Amstelveen. De opening werd verricht door vriendin Jenny Arean en onze burgervader Eberhard van der Laan die Thijs en mij ook als ambtenaar van de burgerlijke stand vier jaar daarvoor in de echt heeft verbonden. De opening van die tentoonstelling was ongeveer een maand na mijn wonderbaarlijke wederopstanding en ik kon toen nauwelijks op mijn benen staan. Dat ik dit mede dankzij lieve mensen voor elkaar gekregen heb is al even wonderbaarlijk als die herrijzenis. In de aanloop naar mijn operatie had ik zo’n beetje alles zelf geprint en klaar staan. Zelfs als ik ten onder was gegaan tijdens de ingreep had het kunnen doorgaan.”
Wie zie ik graag uitgenodigd om hun Passie Pensioneert Nooit verhaal te vertellen? “Ik heb altijd een enorme fascinatie gehad voor alles wat anders is. Zo vind ik travestie geweldig. Niet zo zeer om zelf op de hak te gaan, maar wel om naar te kijken. Een groot aantal dragqueens komen niet verder dan een beetje playbacken op Shirley Bassey en Barbra Streisand, maar een aantal zijn werkelijk briljant. De pruiken van de meest vooraanstaande ‘dames’ worden gemaakt door John Gravemaker. Kunstwerken zijn het. In 2014 heb ik een aantal drags gefotografeerd met een haarwerk van John, dat resulteerde in de tentoonstelling LAK! in Fotogalerie De Gang in Haarlem in dat najaar. Hoewel ik mij toen al alles behalve goed voelde was het een feestje. Ik ben erg nieuwsgierig naar het verhaal van deze uitermate bijzondere haargoeroe.”
Hoe kan jij contact met mij opnemen? “Mensen kunnen mij vinden via mijn website www.janvanbreda.com, en ook via Facebook. Ook sta ik nog heel ouderwets gewoon in de telefoongids, hoewel ik mijn vaste telefoon nooit opneem. Een reportage van de opening van de overzichtstentoonstelling in 2015 is te vinden op Jan van Breda in Jan van der Togtmuseum
Dit is een bericht van Passie Pensioneert Nooit founder Peter de Kuster
Maak een Proefrit in jouw Droomjob en Creëer een Leven en Werk waar Jij van Houdt en Nooit van Wil Pensioneren.
Ja, jij kunt een gooi doen naar jouw droomjob zonder jouw huidige job, levensstijl of onderneming te riskeren. In Proefrit in jouw Droomjob zul je ontdekken hoe het ontmoeten van een mentor die jouw droomjob heeft, van een gesprek tot een uurtje tot daadwerkelijk een paar dagen samenwerken met de mentor jou zal inspireren om jouw eigen verhaal te versterken over jezelf en jouw creatieve droomjob die jij altijd wilde. Het kan de eerste stap zijn om die droomjob waar te maken
Revolutionair en praktisch, deze hands – on class ontworpen door Peter de Kuster – de oprichter van Passie Pensioneert Nooit zal bijdragen dat jij met jouw passie jouw geld verdient wanneer je leert om:
- Een “Proefrit in jouw Droomjob” voor jezelf in elke creatieve onderneming te maken
- De vaardigheden op te bouwen en de kennis te vergaren die jij nodig heb om aan jouw nieuwe creatieve onderneming te beginnen
- De angst om te veranderen te overwinnen
- Een ontslag of andere onvrijwillige verandering in de kans van jouw leven te veranderen
- Een droomjob te ontwerpen die nog niet bestaat
- Een geleidelijke, veilige overgang te managen van jouw huidige job of onderneming naar jouw droomjob
- Financiële risico’s te minimaliseren wanneer je met jouw nieuwe moedige leven start
“The secret of success is making your vocation your vacation – Mark Twain”
Door alle generaties heen hebben mensen al een Proefrit in hun Droomjob gemaakt. Bij architecten, kunstenaars, schrijvers, designers, reclamemensen, koks en acteurs bijvoorbeeld is het de normaalste zaak van de wereld. Wel is het iets dat vooral bij de start van een loopbaan wordt gedaan. Terwijl je het altijd kunt doen om je beeld bij wat je doet en wilt doen met je passie voor je werk aan te scherpen door zij aan zij te werken met iemand die jouw rolmodel is.
Ik ben jaren geleden begonnen iedereen die op zoek was naar een praktische invulling voor hun droomjob te adviseren een Proefrit in jouw Droomjob te maken. 1, 2, 3 dagen echt werken met iemand die jouw droomjob heeft. Of gesprekken van een paar uur met hen. Bijna iedereen die een Proefrit maakte is daaruit gekomen met nieuwe energie, een helder verhaal en vastberadener dan ooit om hun droomjob waar te maken. Ze hebben boeiende projecten binnengehaald, een opleiding gestart of op andere manieren hun droomjob verder gebracht. Na jaren van fantaseren heeft de Proefrit in een paar dagen hen de kracht gegeven om in actie te komen.
Deels was het een leereffect – de concrete kennis die zij hebben gekregen over de onderneming van hun dromen. Deels was het de mentor die hun hand vasthield, hun zelfvertrouwen een boost gaf en hen hulp bood. Deels waren het de contacten die zij maakten, die het maken van de volgende stappen eenvoudiger maakten.
Maar het belangrijkste van allemaal, naast deze praktische zaken, was iets anders. De Proefrit in jouw Droomonderneming ontwaakte en gaf energie aan iets diep in henzelf, een gedeelte dat voorheen sluimerde en dat, eenmaal wakker geworden, weigerde om genegeerd te worden. Weet dat je als je een droomonderneming overweegt dat het niet alleen gaat over hoe jij jouw uren op het werk besteedt. Het gaat over het verbinden van jouw werk – leven met jouw diepste gevoel over jezelf. Het gaat erom werk te hebben dat je met passie doet, dat je energie geeft in plaats van uitput, waar je van voelt dat het van betekenis is.
WAAROM DEELNEMEN AAN PASSIE PENSIONEERT NOOIT?
1. Om een proefrit in jouw droomjob te maken voor je jezelf committeert
2. Om een mentor te vinden
3. Om de ins en outs van een onderneming te leren kennen
4. Om contacten in de bedrijfstak te leggen
5. Jouw zelfvertrouwen te verhogen
6. Om een passie te exploreren
7. Om jouw nieuwsgierigheid te bevredigen over ‘ the road not taken’
8. Om mogelijke loopbanen te testen wanneer je nog niet weet wat je wilt
9. Om een ongebruikelijke, opwindende reis te maken
10. Om iets nieuws uit te proberen en jezelf op nieuwe manieren uit te dagen
11. Om een nieuw verhaal te krijgen over jouw huidige onderneming, job, lifestyle en toekomst
12. Om verbinding te krijgen met iets dat in jou sluimert.
Wil je weten hoe de Proefrit in jouw Droomjob werkt? Klik op één van de links hieronder.
Passie Pensioneert Nooit 