Wat is mijn grootste passie in mijn werk? Projecten, designs en boeken maken die gefocust zijn op de ervaring, vooroordelen en verwachtingen omver schoppen en de toeschouwer raken. Bij mijn werk Like a Pearl in my Hand is dit gelukt. Het is een serie portretten van blinde en slechtziende weeskinderen uit China, die volledig bedekt zijn met een zwarte thermochromatische inkt. Je moet het het zwart vlak aanraken, waardoor de warmte van je hand de portretten tijdelijk zichtbaar maakt. Je ‘ziet’ zoals de kinderen op de foto’s, op de tast. Door de fysieke aanraking weet je van tevoren niet met wat voor beeld je geconfronteerd gaat worden en verhoudt je je op een andere manier tot de afbeelding, en komt het vaak veel harder binnen.

Wat is mijn idee van ultiem geluk? Werken aan de ontwikkeling van nieuwe concepten en opdrachten gefocust op de kracht van kwetsbaarheid en het creëren van meer openheid. Mooie verre reizen maken voor werk en privé samen met mijn man, bijzondere dingen meemaken met vrienden en familie. En sinds kort ook bezig zijn met koken, eten en voeding, en dit alles zonder financiële zorgen.

Wat is mijn grootste angst? Ondraaglijk lijden voor mezelf en mijn dierbaren.

Waar houd ik het meest van aan mijn werk? De reizen die ik kan maken, het ontdekken van nieuwe plekken en culturen en het contact met (nieuwe) inspirerende mensen.

Wat is mijn minst aantrekkelijke eigenschap? Ik ben heel ongeduldig.

Wat is mijn grootste valkuil? Perfectionisme en onzekerheid.

Wanneer zou ik liegen? Als ik hiermee mijn eigen leven of het leven van een andere persoon zou redden. Maar ik ben een hele slechte leugenaar en hou ook niet van mensen die liegen.

Welke personen in mijn professie, die nu leven, bewonder ik het meeste? Personen die leven met veel lef en passie voor hun werk. Eigenzinnig zijn en werk maken dat niet altijd binnen de gebaande paden past en totale vrijheid durven nemen om te creëren. Om er een paar te noemen: Irma Boom, Cai Guo-Qiang, Maarten Baas, Viviane Sassen, Darwin, Sinke & van Tongeren, Wende Snijders, chefkok Arjan Smit, chefkok Sergio Herman, Studio Job, Martin Margiela, Anthon Beeke.

Waar houd ik het minst van aan mijn werk? Administratieve rompslomp en aanvragen schrijven, maar het hoort er ook gewoon bij.

Waar en wanneer was ik het meest gelukkig met mijn werk? Ik was 2 weken geleden in Nantes, Frankrijk, voor de opbouw en opening van mijn tentoonstelling Like a Pearl in my Hand, binnen het fotofestival QPN. Het was een totaal ervaring van geluk. Mijn werk in het buitenland, een mooie tentoonstelling, het werk van de andere kunstenaars, de hartelijke en inspirerende mensen, de stad, de taal, de ontmoetingen: Alles.

Wat zegt de uitspraak ‘Passie Pensioneert Nooit’ mij? Dat je creativiteit en passie altijd door je aderen stroomt, en niet opeens ophoudt rond je pensioenleeftijd. Ik vind leeftijd sowieso maar een getal. Ik heb vrienden die bijna 20 jaar ouder zijn, maar ook van mijn eigen leeftijd en jonger. Passie verbindt.

Wat zou ik aan mezelf willen veranderen? Nog minder negatief en oordelend willen zijn, naar anderen, maar met name naar mezelf. Het is behoorlijk hardnekkig omdat het iets is dat ik al vanaf mijn jeugd ken als ‘normaal’. Ik ben me er inmiddels heel bewust van, en werk er hard aan om meer positiviteit en vertrouwen te hebben in mezelf, maar ook de wereld om me heen. Negativiteit kost alleen maar energie, positiviteit ís energie.

Wat is mijn grootste professionele prestatie tot nu toe? De realisatie van mijn boek Like a Pearl in my Hand. Een boek en project waarin ik héél sterk in geloofde, maar wat tijdens het maakproces amper support kreeg van Nederlandse subsidies en fondsen. Ook mijn Kickstarter campagne heb ik moeten annuleren omdat maar ⅓ van het beoogde bedrag werd opgehaald. Ik ben er 3,5 jaar mee bezig geweest en het heeft heel wat bloed, zweet en tranen gekost om het af te maken. Ik was als enige financieel verantwoordelijk en heb grote risico’s genomen en veel eigen geld geïnvesteerd. Tegen het einde van de daadwerkelijke productie heb ik vaak wakker gelegen van de stress, omdat het enorm spannend was of alles echt daadwerkelijk samen zou komen. Je komt bij je existentiële angsten terecht. Nu het er is ben ik enorm trots, maar ook vooral heel dankbaar voor alle mensen en organisaties die mij zo gesupport hebben, en in mij bleven geloven. Het hele proces heeft mij meer vertrouwen in mijn kunnen gegeven, maar vooral ook geleerd om om hulp te vragen, en te blijven communiceren, ook bij tegenslag.

Waar zou ik het liefst willen leven en werken? Een mooie basis in Rotterdam, precies zoals het nu is, in combinatie met een aantal mooie (verre) reizen en een werk residency van een paar maanden in het buitenland, en dit op jaarbasis. Ik hou van de afwisseling van het reizen naar veel verschillende plekken op de wereld en de dynamiek van een nieuwe stad. Als ik dan terugkom in Rotterdam kan ik de stad, sfeer, ons appartement in het hart van de stad en het feit dat alles maximaal 10 minuten fietsen is zo extreem waarderen. Het maakt me intens gelukkig.

Wat is mijn meest waardevolle bezitting? De zegelring van mijn oma en de toverlantaarn met glasnegatieven van de jeugd van mijn vader en tante.

Wat is mijn meest markante karakteristiek? Ik ben open minded. Dit heb ik denk ik te danken aan het gezin met zes kinderen waar ik uitkom. Mijn vader was 54 toen ik geboren werd, mijn moeder die altijd super open minded is en was. Om een voorbeeld te noemen: ze nam een keer een zwerver achterop haar fiets om naar een broodjeszaak even verderop te fietsen om een broodje voor hem te kopen. Dat heeft zeker indruk op me gemaakt als puber. Daarnaast heb ik een halfbroer die transgender is en meer dan 20 jaar ouder en een halfbroer die homoseksueel is. Van mijn drie zussen is er één lesbisch. Ik ben de jongste van zes, en heb dit altijd als heel normaal ervaren want ik hou van allemaal, precies om wie ze zijn. Recent heb ik me gerealiseerd dat dit ook mijn missie is in mijn werk: met mijn kunstprojecten de wereld meer open minded maken.

Wat is de plek waar ik de beste ideeën krijg buitenshuis, in mijn stad? Ideeën komen bij mij bijna altijd op de meest onverwachte momenten. Dit kan in mijn stad zijn, thuis of in het buitenland.

Wat is mijn favoriete plek om te eten en te drinken buitenshuis, in mijn stad? Aloha Bar. Een restaurant en bar in voormalig zwemparadijs Tropicana, waar ik als kind daadwerkelijk heb rond gerend en gezwommen. Geweldige locatie met uitzicht over de skyline van Rotterdam, maar ook het restaurant met de beste en meest verrassende vegan opties, altijd lekker eten, betaalbaar en relaxte sfeer. 4,5 maand geleden ben ik er getrouwd.

Welke boeken hebben mijn leven beïnvloed en hoe? Het boek ‘Big Magic- creative living beyond fear’ van Elizabeth Gilbert. Een no nonsense boek over hoe creatieve processen werken, ideeën uitgewerkt willen worden, alle shit sandwiches die je te verduren krijgt op weg naar succes en je eigen bullshit die je weghoudt van alles dat je het allerliefste zou willen doen. Het heeft mij veel inzichten gegeven als creatief ondernemer, en is daarnaast vermakelijk geschreven. En de Alchemist van Paulo Coelho. Al twee keer gelezen op behoorlijk cruciale momenten in mijn leven, maar Inmiddels al bijna 10 jaar niet. Toch blijft het een boek dat ik zeker nog een keer zal lezen. Het geeft inzicht in dat je altijd je hogere doel moet nastreven, vertrouwen hebben in dat je altijd terug kan gaan naar waar je vandaan komt. Het daagt uit om je te blijven ontwikkelen en angst je dromen niet te laten belemmeren, en groot te durven denken.

Wie zijn mijn favoriete schrijvers? Momenteel is dat Griet Op De Beeck. Ze kan zo krachtig en oprecht schrijven over kwetsbaarheid. Ze is echt een inspiratie.

‘You Only Die Once’. Welke muziek wil ik beluisteren op mijn laatste dag? Stromae, Typhoon, Pharrell Williams, Der Tod und das Mädchen van Schubert, Nick Drake, Kovacs, Christine and the Queens, David Bowie, Coldplay, Michael Jackson, Katy Perry, Beethoven en vele anderen. Mijn muzieksmaak gaat alle kanten op, dus als die dag dan daadwerkelijk komt kan het zomaar een totaal andere lijst zijn.

Wie is mijn held of heldin in fictie? Amelie Poulain.

Wie zijn mijn helden en heldinnen in real life? Iedereen die durft kwetsbaar te zijn (dus ook alle mensen die ik hierboven heb genoemd).

Welke film zou ik jou aanbevelen ooit in jouw leven te zien? Hable con Ella, Koyaanisqatsi, La Vita e Bella, City of God, The Color Purple…dat zijn een aantal films die direct in me opkomen, maar er zijn zoveel prachtige films gemaakt.

Wat zegt de uitspraak ‘De Financiële Vrijheid om te Creëren” mij? Momenteel kan ik leven van mijn werk, en kan ik kiezen voor de dingen die ik het liefste doe. Door deze financiële vrijheid heb ik de ruimte om te investeren in wat mij echt raakt, en hier komen ook weer opdrachten uit voort die ik graag wil doen. Ik ben momenteel heel bewust keuzes aan het maken wat ik wel/niet wil doen. Alles wat je aandacht geeft groeit.

Welke rol speelt kunst in mijn leven en werk? Ik ben er elke dag mee bezig. De ene dag wat meer dan de andere maar het is iets dat constant aanwezig is in mijn onderbewustzijn. Ik bezoek graag galleries, design winkels, musea en biënnales.

Wie is mijn grootste fan/sponsor/partner in crime? Mijn man. Hij is extreem kritisch en supportive tegelijk. Hij houdt mij scherp, en daagt mij uit de beste versie van mezelf te zijn. Mijn schoonvader is ook heel supportive en heeft me bij mijn meest recente serie daadwerkelijk geassisteerd en geholpen met de productie.

Met wie zou ik in 2017 graag willen werken? Met alle mensen die ik bewonder (zie vraag 8) zou ik graag in de nabije toekomst een keer willen samenwerken, maar dan denk ik meer in langere termijn. Mijn nieuwe serie foto’s gaat over één Nederlandse taxidermist die op z’n 6de zijn eerste dier heeft opgezet. De serie focust zich op de schoonheid van de dood en de kwetsbaarheid van het leven. Het was een droom om dit met een Hasselblad te kunnen fotograferen. Die droom is daadwerkelijk uitgekomen afgelopen augustus, dat was zo ontzettend gaaf. Voor de presentatie van dit werk wil ik graag een book launch en kleine tentoonstelling bij Deyrolle, een hele bijzondere winkel vol met opgezette dieren in Parijs. Ik hoop met hen te kunnen samenwerken.

Naar welk project, in 2017, kijk ik uit? Het verder ontwikkelen en afronden van mijn serie foto’s over opgezette dieren, en ik wil graag meer bezig zijn met foodfotografie.

Welke mensen in mijn professie zou ik graag willen ontmoeten in 2017? Stromae en Griet op de Beeck. Ik zie mijn professie heel breed, en wordt geïnspireerd door beide. Personen die niet direct kunstenaar, designer of fotograaf zijn, zijn vaak juist diegene waarvan hun werk mij raakt en inspireert. Ik wil me niet vastleggen en sluit daarom ook niet uit dat ik ooit een kookboek of roman zal schrijven. De herkenning en overlap zit hem in de thematiek die hetzelfde is als de thematiek in mijn eigen werk: Durven kwetsbaar te zijn, de kracht van kwetsbaarheid.

Waar kun jij mij en mijn werk zien of ontmoeten in 2017? Tot 15 oktober heb ik een tentoonstelling in Nantes, Frankrijk bij galerie L’Atelier binnen het fotofestival QPN. Mijn food foto’s zijn te zien bij Bram’s Gourmet Frites op de kop van Zuid in Rotterdam in de openbare ruimte. 17 november opent de tentoonstelling ‘The Reading Laboratory’ in Museum Meermanno waar ik aan meedoe en eind 2017 heb ik een pop-up tentoonstelling met Like a Pearl in my Hand in Het Nieuwe Instituut in Rotterdam.

Wie zie ik graag uitgenodigd om hun Passie Pensioneert Nooit verhaal te vertellen?Asha Gaalman.

Hoe kun jij contact met mij opnemen? http://www.carinahesper.nl