Wat is mijn grootste passie in mijn werk? Ik houd natuurlijk van muziek maken; ik kan genieten van een goede repetitie met mijn akoestisch duo, of van het resultaat van een middag nieuwe muziek schrijven. Muziek maken doe je nooit alleen – schrijven, spelen en interactie met publiek zijn allemaal sociale processen. Verder houd ik natuurlijk van zingen – de hele fysieke en emotionele sensatie die daarbij hoort. Vanwege die liefde voor de stem heb ik voor dit vak gekozen. De grootste passie voel ik als ik op het podium sta met mijn band en als we muziek spelen die werkt, muziek die het publiek vasthoudt, muziek die ik geschreven heb en die mijn verhaal vertelt en waar mensen naar willen luisteren. Dan klopt alles ineens. Ik hoef dan niet meer te denken en alleen nog maar te voelen.

Wat is mijn idee van ultiem geluk? Voor geluk heb ik drie dingen nodig: creativiteit (niet alleen muziek; ik schilder ook heel graag); humor en andere mensen om mee te lachen; en dieren. Erg jaren ’70 dus. Ik heb een droombeeld voor de toekomst dat er als volgt uitziet: een boerderij aan de rand van Amsterdam, met daarin een geluidsdichte repetitie- en opnamestudio; een schilderatelier; en paarden, katten en honden. Alleen maar muziek schrijven die ik zelf mooi vind en optreden op de leukste plekken – op grote podia met rockband, en akoestisch op kleine intieme locaties. Nu alleen nog even doorbreken en dan kan ik het ook betalen…

Wat is mijn grootste angst? Ai, die vraag opent een can of worms. Ik hang van angsten aan elkaar. Natuurlijk ben ik bang dat er iets gebeurt met mensen van wie ik houd, of dat ik zelf bijvoorbeeld ziek word of van een paard donder en mijn nek breek. Qua carrière ben ik vaak bang dat ik niet goed genoeg ben. Dat geldt niet alleen voor muzikale capaciteiten, maar ook voor alles eromheen; als bandleider voel ik me voor veel dingen verantwoordelijk. En tegelijkertijd ben ik ook bang om, door die onzekerheid, teveel op het oordeel van anderen af te gaan, want ergens weet ik wel dat mijn eigen ideeën en talenten mij juist uniek maken als artiest.

Waar houd ik het meest van aan mijn werk? Ik kan zelf kiezen waar ik inspiratie uit haal, en ik kan zoveel als ik wil genieten van muziek en creativiteit. Door de onzekerheden die ik hierboven noemde voel ik die vrijheid niet altijd, maar eigenlijk is het een voorrecht en heel bijzonder. Verder geniet ik natuurlijk van kleine momentjes van succes. Het artiestenbestaan is niet per se eenvoudig, zeker niet als je veeleisend en streng voor jezelf bent – en als ik dan mijn eigen liedjes terug hoor op de radio, of iemand uit het publiek komt met tranen in haar ogen naar me toe omdat ze door een nummer geraakt is, dan weet ik weer even: oh ja, dit is de moeite waard.

Wat is mijn minst aantrekkelijke eigenschap? Ik kan obsessief stressen over dingen die ik eigenlijk gewoon moet accepteren of heel zen naast me neer moet leggen. Op het moment dat ik een beer op de weg zie heb ik nergens anders meer oog voor en kan ik het eigenlijk niet loslaten. Ik word er dan ingezogen en snauw bijvoorbeeld mijn vriend af als hij vraagt waar ik aan werk – niet omdat hij die vraag niet mag stellen, maar omdat ik op dat moment helemaal opgeslokt word door een probleem dat meestal vooral in mijn eigen hoofd bestaat.

Wat is mijn grootste valkuil? Ik vind dat ik niet genoeg op mijn eigen oordeel vertrouw, en dat ik teveel bezig ben met ‘aardig gevonden worden’. Ik denk dat veel vrouwen dat hebben. Mannen wordt onbewust geleerd dat ze van nature autoriteit hebben, daardoor krijgen ze vanzelf het gevoel dat hun mening altijd de moeite waard is, en wordt er ook sneller naar ze geluisterd – ook als ze alleen maar bluffen. Daar ben ik in mijn vorige baan en ook in de muziekwereld vaak getuige van geweest. Vrouwen leren juist van jongs af aan juist dat ze het iedereen naar de zin moeten maken en niet te dominant moeten zijn. Ik ben me heel erg van die scheve dynamiek bewust maar desondanks vind ik het nog steeds moeilijk dit bij mezelf te veranderen.

Wanneer zou ik liegen? Ik lieg niet zo vaak volgens mij. Daar zou ik alleen maar over gaan piekeren. Maar leugentjes om bestwil (en eerlijk gezegd betekent dat volgens mij meestal: het vermijden van zinloze confrontaties) zijn denk ik weleens geoorloofd.

Welke personen in mijn professie, die nu leven, bewonder ik het meeste?

Om maar meteen de twee grootsten der aarde te noemen: Beyonce en Paul McCartney. Beyonce omdat ze een meer dan perfecte, bijna bovennatuurlijke stembeheersing heeft, en daarnaast werkt ze volgens mij ongelooflijk hard en neemt ze haar vak heel erg serieus. Paul McCartney omdat hij al decennia fantastische muziek schrijft en daarbij toch altijd origineel blijft en nieuwe dingen doet, die wel altijd bij hem passen.

Waar houd ik het minste van aan mijn werk? Ik vind repeteren en optreden fysiek en emotioneel zwaar, en ik zou willen dat ik daar wat beter tegen kan. Ik heb na een optreden altijd enorme hoofdpijn. Ik denk dat het komt door een combinatie van veel prikkels, gezonde spanning, en hard geluid. Ik weet niet hoe artiesten dat doen die lange tijd op tournee zijn en dan elke avond spelen. Maar zij hebben natuurlijk wel een team dat alles voor ze regelt, dat scheelt.

Waar en wanneer was ik het meest gelukkig in mijn werk? Het meest bijzondere moment was toen ik mijn debuutalbum voor het eerst zelf beluisterde nadat het helemaal was afgemixt. Dat vond ik best emotioneel, op een goede manier.

Wat zegt de uitspraak ‘passie pensioneert nooit’ mij? Je kunt je werk wel beschouwen als een serie van taakjes, die je van je twintigste tot je zeventigste, van maandag tot en met vrijdag, van negen tot vijf moet uitvoeren, maar dat is zo zonde! Dat is grofweg vijftig jaar keer vijftig weken keer vijf dagen keer acht uur, dus 100.000 uur, die je eigenlijk maar gewoon uitzit omdat het moet. Je leeft maar één keer. Dan kun je beter zorgen dat je om je werk geeft, wat het ook is.

Wat zou je aan jezelf willen veranderen? Ik zou graag willen dat ik meer instrumenten goed kon spelen en dat ik ook kon producen. Ik speel goed klassiek viool en verder wat gitaar en piano, maar die laatste twee kunnen beter en bijvoorbeeld het maken van hele bandproducties in Logic doe ik eigenlijk nooit. Ik ben daarin van anderen afhankelijk; dat is op zich niet erg want het zorgt weer voor mooie samenwerkingen, maar het zou mij nog meer vrijheid geven als ik dat zelf echt goed kon.

Wat is mijn grootste professionele prestatie tot nu toe? Ik ben er trots op dat ik een succesvolle carrière bij strategiefirma McKinsey&Company achter me heb durven laten om dit artiestenbestaan te beginnen, en dat het sindsdien alleen maar bergopwaarts is gegaan. Zonder conservatorium of andere muzikale achtergrond heb ik zelf een album gecreëerd en gelanceerd, een heel goede professionele band bij elkaar verzameld, en maak ik nu langzamerhand een naam in de Nederlandse country scene. Ik ben er nog lang niet, maar het geeft voldoening dat er toch veel vooruitgang in zit.

Waar zou ik het liefst willen werken en leven? Ik ben Amsterdamse in hart en nieren, geboren en getogen. Mijn eerdergenoemde, nog niet bestaande droomhuis staat aan de Amstel of in landelijk Noord. Maar qua muziek – zeker countrymuziek – zou ik natuurlijk eigenlijk naar Nashville moeten. Ik vind het leven in de VS alleen niet zo leuk. Teveel grote auto’s en teveel geweren.

Wat is mijn meest waardevolle bezit? Mijn viool. Die heb ik sinds ik tiener ben – daarvoor speelde ik ook al, maar op kleinere viooltjes die mijn ouders huurden. Het is een antiek exemplaar uit de vroege twintigste eeuw. Eigenlijk moet ik hem inruilen want de klank is niet meer optimaal, maar ik geef veel om dat instrument.

Wat is mijn meest markante karakteristiek? Ik denk dat het markant is dat ik op sommige momenten de diva uithang op het podium, en dat ik op andere momenten in business casual bij een grote corporate of gemeente op kantoor zit om strategisch advies te geven. Ik ben namelijk nog altijd freelance consultant. Verder ben ik Harry Potter fan en hoop ik nog altijd op een brief van Hogwarts.

Wat is de plek waar ik de beste ideeën krijg buitenshuis, in mijn stad? Dat gebeurt niet op één specifieke plek, maar wel meestal als ik op de fiets zit. Ik fiets elke dag – het is het enige vervoermiddel dat ik gebruik in Amsterdam.

Wat is mijn meest favoriete plek om te eten en drinken buitenshuis, in mijn stad? Ik ben gek op de Ysbreeker, wat eigenlijk niet terecht is, want het eten is wisselend en de wijn veel te duur. Maar ik vind het zo leuk daar. Er is altijd sfeer, en ik kom vaak bekenden tegen.

Welke boeken hebben mijn leven beïnvloed, en hoe? Ik noemde Harry Potter net al even – ik houd van de karakters, van de humor, en van het verhaal dat om moed en liefde draait. Ik ben gek op lezen, maar ik kan niet zeggen dat er één boek is dat mij heeft gevormd. Misschien Big Magic van Elizabeth Gilbert: een betoog voor creativiteit zonder prestatiedruk. En ik denk dat, doordat ik altijd van lezen heb gehouden, ik gevoeliger ben voor taal en woorden en dat helpt ook weer bij het schrijven van nummers. Ook denk ik dat mijn fascinatie met historische romans als kind me later heeft beïnvloed in mijn studiekeuze; ik heb geschiedenis gestudeerd.

Wie zijn mijn favoriete schrijvers? J.K. Rowling uiteraard – ook haar niet-magische boeken zijn fantastisch. Wat Nederlandse schrijvers betreft ben ik groot liefhebber van W.F. Hermans. Tegen een knusse, veel te conservatieve meisjesroman uit 1920 van Cissy van Marxveldt zeg ik ook geen nee. Verschillende feministische auteurs zoals Cheryl Strayed, Lena Dunham, Gloria Steinem zijn ook belangrijk voor mij. Het absurdisme van Niccolo Ammaniti vind ik geweldig. Emily Brontë (van Wuthering Heights) ook. Ik kan nog wel even doorgaan…

‘You Only Die Once.’ Welke muziek wil ik beluisteren op mijn laatste dag? Haha! Moet dit echt? Ik ga nu al janken. Ik vind At the end of the end van Paul McCartney erg mooi, dat gaat over de dood en over dankbaarheid voor het leven dat geweest is.

Wie is mijn held of heldin in fictie? Hermione Granger (Hermelien Griffel). Duh.

Wie zijn mijn helden of heldinnen in real life? Ik heb veel respect voor mensen die echt ergens voor staan, uit idealisme het gevecht durven aangaan, en zich niet het zwijgen laten opleggen. Vooral vrouwen die dat doen bewonder ik, want we leven nog altijd in een wereld die vijandig staat tegenover vrouwen met een sterke mening. Ik bewonder daarom bijvoorbeeld Malala Yousafzai, het Pakistaanse meisje dat opkomt voor het recht op onderwijs voor meisjes (en daarvoor door de Taliban in haar hoofd is geschoten). Ik bewonder Hillary Clinton voor haar moed en haar intelligentie en doorzettingsvermogen, en Angela Merkel, die sterk leiderschap toont in een bevooroordeelde mannenwereld. En ik bewonder ook de vrouwen die de wandaden van types als Harvey Weinstein aan het licht hebben gebracht.

Welke film zou ik je aanbevelen te gaan zien? Ik ben geen enorme liefhebber van films – ik kan me meestal niet zo lang concentreren. Ik kijk liever series. Ik was afgelopen winter onder de indruk van Peaky Blinders en van Easy, beide op Netflix.

Wat zegt de uitspraak ‘de financiële vrijheid om te creëren mij’? Dit betekent veel voor mij, want mijn vak is er één waarin je meestal helemaal niets verdient, tenzij je keihard doorbreekt, dan heb je bakken met geld. Het ‘gewoon goed doen’ zoals bij andere beroepen, kan niet echt. Dat geldt voor veel vormen van kunst en muziek, en ik vind dat jammer. Om iets moois te creëren is rust in je hoofd nodig: als je je zorgen maakt over de huur, of al je tijd moet besteden aan een bijbaan, dan komt het niet van schrijven. Dankzij het snijden in subsidies voor bijvoorbeeld orkesten is dat toch voor veel professionele muzikanten de realiteit. Schandalig. Gelukkig heb ik een luxepositie, want als freelance consultant verdien ik goed en heb ik toch veel flexibiliteit. Maar dat komt niet vanzelf: ik heb keihard gewerkt om dat voor elkaar te krijgen, en het lot was me goedgezind. Een basisinkomen voor artiesten lijkt mij geen slecht idee. Financiële stress beperkt de creativiteit, en dat betekent uiteindelijk minder kunst en minder muziek voor iedereen om van te genieten.

Welke rol speelt kunst in mijn leven en werk? Kunst helpt mij nadenken en het mooie van het leven te zien. Het geeft perspectief en helpt relativeren. Of het kan me juist intens iets laten voelen. Kunst is een uiting van het kind in ons. We zijn allemaal de hele dag zo hard bezig met volwassen doen, dat we vaak vergeten hoe leuk het leuk is om speels te doen, te experimenteren met kleuren en vormen en geluiden. Zonde! Ik probeer me daarvan bewust te zijn, maar het kan nog wel meer.

Wie is mijn grootste fan/sponsor/partner in crime? Mijn grootste sponsor ben ik zelf, want ik draag alle kosten die samenhangen met de investeringen in mijn muzikale carrière. Mijn partners in crime zijn mijn bandleden, die me met hun inzet helpen mijn dromen te verwezenlijken. En mijn grootste fan is waarschijnlijk mijn zus. Zij deelt mijn album uit aan iedereen die ze kent.

Met wie zou ik in 2018 graag willen werken? Ik bedacht laatst dat het me leuk lijkt een duet met Douwe Bob op te nemen. Ik denk dat we qua stijl, genre en stem bij elkaar passen. En volgens mij woont hij om de hoek, ergens in Amsterdam Zuid geloof ik, dus dat zou best leuk zijn.

Naar welk project in 2018 kijk ik uit? Ik heb zin om nieuwe muziek te schrijven en een paar nieuwe singeltjes uit te brengen. Ik ben met een paar dingen bezig en ben heel benieuwd wat daaruit gaat komen.

Welke mensen zou ik graag willen ontmoeten in 2018? Als ik Beyonce en Paul McCartney zou mogen spreken ben ik dik tevreden ;-). Met Bruce Springsteen zou ik ook heel graag een biertje drinken en hem vragen hoe hij die prachtige nummers schrijft. Oh ja, en Douwe natuurlijk, voor dat duet!

Waar kun je mij zien en mijn werk ontmoeten in 2018? Mijn muziek staat op Spotify, iTunes en YouTube (gewoon zoeken op mijn naam, of zie de links). Op mijn website staat o.a. de speellijst met aankomende optredens. Ik ben binnenkort een aantal keer live op de radio, bijvoorbeeld op 18 april om 20u bij Radio Zuidplas. En op social media kun je me volgen: ik ben @laurakitsmusic op Instagram en Twitter, en mijn artiestenpagina op Facebook heet ook Laura Kits Music.

Wie zie ik graag uitgenodigd om hun Passie Pensioneert Nooit verhaal te vertellen?Ik ben benieuwd naar het verhaal van een topsporter, en dan liefst in een sport waar je wat minder vaak over hoort – dus geen voetbal of schaatsen. Omdat ik zelf nogal van de paarden ben, lijkt het me wel leuk om een interview met een professionele ruiter te lezen.

Hoe kun je contact met mij opnemen? Dat kan via mijn website www.laurakits.com; via social media; of door te mailen naar info@laurakits.com