Hallo, ik ben Debby van den Bergh, schrijfster van de roman ‘Vlucht naar Curaçao’ en de gedichtenbundel ‘Voor jou  (van mij)’ en sinds kort ook gepassioneerd boetseerder. 

Mijn passie in het schrijven en boetseren is het creëren van iets dat ik mooi, grappig of ontroerend vind. Mooie en ook grappige gedichten schrijven. Als mensen na een optreden naar me toe komen en me bedanken omdat ik een gevoelige snaar bij ze heb geraakt, vind ik dat heel leuk en bijzonder want blijkbaar deel ik dan met een onbekende dezelfde emotie.

Mijn idee van ultiem geluk is tevreden zijn. Tevreden zijn met wat je hebt en bent maakt gelukkiger dan wat ook.

Het is zinloos om grote angsten te koesteren, al ben ik me ervan bewust dat die wijsheid in de loop der jaren gekomen is. Mooi verwoord in het gezegde ‘De mens lijdt het meest door het lijden wat hij vreest.’

Waar ik van hou als ik schrijf of boetseer is het feit dat mijn bewustzijn zich vernauwt. Ik kan helemaal opgaan in mijn gedachten en dat voelt op een vreemde manier als rijkdom. Alsof ik niets anders nodig heb dan mijn gedachten om gelukkig te zijn. Maar een glas rode wijn erbij vergroot dat geluk overigens aanzienlijk.

Ik heb even rondgevraagd wat mijn minst aantrekkelijke eigenschap is en dat verschilt nogal dus de lezer mag zelf kiezen: mijn rookverslaving, mijn ongeduld (al vind ik dat dan weer een heel goede eigenschap), mijn niet vergevingsgezind zijn, mijn zwart-wit denken, mijn kritische blik op anderen en zelf niet goed met kritiek kunnen omgaan.

Mijn grootste valkuil is dat ik door mijn ongeduld voorbij kan gaan aan de belangen en gevoelens van anderen waarbij tact ook nog eens ver te zoeken is. Zoiets als een olifant in een porseleinkast.

Wanneer ik zou liegen? Ik zou liegen als ik daarmee voorkom dat een ander onnodig gekwetst wordt. Maar ik heb weinig begrip en respect voor leugenaars. Dan ben ik liever tactloos maar oprecht, en ik hoop dat mensen dat ook tegen mij zijn. De waarheid is weliswaar soms hard maar daar kan ik wel mee omgaan, met leugenachtig gedrag niet. Het draait voor mij om vertrouwen.

Ik ben niet zo van het bewonderen. Er zijn enorm veel mensen die prachtige maar ook lelijke dingen creëren, maar dat is niet belangrijk, ik hou van mensen met een positieve passie. (Positieve passie, want bijvoorbeeld mensen die een passie hebben om olifanten en giraffen aan flarden te schieten vind ik niet zo leuk.)

Het minst leuk aan mijn werk vind ik wanneer het niet is, zoals ik wil dat het is. Maar dat ligt uiteraard niet aan mijn werk maar aan mij. Maar goed, mijn werk bén ik.

Ik ben het meest gelukkig met mijn werk als ik het kan delen met anderen. Als ik zie dat hetgeen ik heb gecreëerd effect heeft omdat iemand er om moet lachen of ontroerd raakt.

De uitspraak ‘Passie Pensioneert Nooit’ zegt mij dat je van geluk mag spreken als je je hele leven dat kunt doen waar je passie ligt. Dat je niet beperkt zult worden door ziekten die dat belemmeren.

Wat ik aan mezelf zou willen veranderen is een lastige vraag. Ik zou het liefst een zeer intelligent en diepzinnig antwoord willen geven maar het allereerste wat in mij opkwam toen ik de vraag las, was mijn figuur. Ik kan woest op mezelf worden om die kinderachtige en ontevreden gedachte, alsof er geen ergere dingen in de wereld zijn. Ik heb twee prachtige dochters gebaard, ik zou trots op dat lijf moeten zijn maar het lukt me maar niet. Dus als ik iets zou kunnen veranderen aan mezelf was het niet mijn lijf maar aan die onzinnige onvrede.

Mijn grootste professionele prestatie is mijn deels autobiografische roman ‘Vlucht naar Curaçao’, het heeft me zoveel leuke dingen gebracht!

Ik zou het liefst willen leven waar ik nu leef, in Den Haag dicht bij zee. Alleen al het besef dat de zee zo dichtbij is geeft me rust. Rust, ruimte en vrijheid.

Ik zou het liefst werken in een ateliertje. Een ruimte voor mij alleen – ik ben erg graag alleen- waar ik kan schrijven, boetseren en schilderen.

Mijn meest waardevolle bezitting zijn mijn fotoalbums en brieven die ik al sinds mijn kindertijd heb bewaard. Maar echt waardevol, al is het geen bezitting, zijn mijn meisjes, mijn vriend en de mensen waar ik van houd.

Mijn meest markante karakteristiek is mijn daadkracht. Ik kan denken: ‘O, wat leuk, dat ga ik doen’, en doe het vervolgens ook. Zo heb ik al veel tot stand gebracht: het comedyprogramma ‘De Maandelijkse Cyclus’ met vrouwen, kindergedichtenbundel Gediggies, een roman, een gedichtenbundel, literaire wandelingen door de stad, midzomernachtavonden met muziek en voordrachten, een eigen stichting met een collega om evenementen te kunnen organiseren en prachtig geboetseerde beelden.

De plek waar ik de beste ideeën krijg buitenshuis in Den Haag is op terrassen zoals van café Emma, de Zwarte Ruiter en De Stamboom. Lekker met mijn vriend of met vriendinnen onder het genot van wijn de slappe lach krijgen en daar inspiratie mee opdoen.

De boeken die mijn leven beïnvloed hebben zijn ‘De negerhut van Oom Tom’ omdat ik als kind het onrecht al niet kon verdragen. ‘Zout op mijn huid’ van Benoïte Groult omdat ik een onverbeterlijke romanticus ben en dat boek wakkert alle romantiek aan, die ik in me heb. En als laatste het boek van mijn vriend ‘De teennagels van Keith Richards’ omdat hij me voor we elkaar ontmoet hadden, een passage uit zijn boek stuurde wat zo goed geschreven en zo grappig was, dat ik verliefd werd op zijn schrijven. En later halsoverkop op hem.

Mijn favoriete schrijvers zijn Jan Wolkers, Benoïte Groult (behalve de boeken die ze met haar zus Flora schreef), Kees van Kooten, Annie M.G. Smit en Ronald Giphart.

Als mijn laatste dag gekomen is zou ik graag luisteren naar de mooie, warme en troostende stem van troubadour Cornelis Vreeswijk als hij Veronica zingt. Wat pure blues met ‘I’m in the mood’ van Bonnie Raitt en John Lee Hooker en de muziek waar ik zo graag bij schrijf, ‘Strong’ van London Grammar.

Mijn heldin in fictie is Jenna Poppedenna. Als klein meisje van een jaar of vijf verzon ik hele avonturen over Jenna Poppedenna terwijl ik zogenaamd voorlas uit een boek voor mijn broertje die in bad zat.  De fantasie zat er al vroeg in. Jenna Poppedenna leeft voort in een van mijn kindergedichten in de bundel ‘Gediggies’.

In real life doe ik niet zo aan helden of heldinnen. Maar als er iemand is die op mij overkwam als mateloos integer, echt, vasthoudend en daardoor heel bijzonder, dan is dat Nelson Mandela.

De film die ik mezelf zou aanbevelen is ‘Moonstruck.’ Nicolas Cage speelt hierin zijn beste rol en Cher – die ik alleen kende van haar muziek- laat in de film zien wat een geweldige actrice ze is. Dat én die heerlijke Italiaanse sfeer, de humor en natuurlijk de grenzeloze romantiek maakt dat ik een geluksgevoel krijg van die film.   

De uitspraak ‘De Financiële Vrijheid om te Creëren” zegt mij dat het bestaat. Jammer genoeg heb ik die vrijheid (nog) niet.

Kunst speelt natuurlijk een grote rol in mijn leven en werk als kunstenaar!

Mijn grootste fan en partner in crime is mijn vriend Karel Kanits. Hij stimuleert me in alles wat ik doe en is apetrots op me (en ik overigens ook op hem.)

Met wie zou ik in 2018 graag willen werken? Hmm, dat is een lastige vraag. Eigenlijk werk ik heel graag alleen. Maar ik start weer met boetseerlessen en de samenwerking (want het voelt niet als lesgeven) met mijn lerares kunstenares Sytske de Jong vind ik heel erg prettig.

Het project in 2018 waar ik naar uitkijk is van mijn mede oprichter van onze Stichting Verbergh. Hij is bezig met een groots opgezette musical waar ik wel erg nieuwsgierig naar ben. Daarnaast gaan mijn vriend en ik samen een programma op poten zetten dat ‘Haagse Helden’ heet. Muziek, spoken word en gezelligheid.

Ik zou nou niet zo een twee drie kunnen zeggen welke mensen in mijn professie ik graag zou willen ontmoeten in 2018… Humoristische mensen denk ik.

Mijn werk is te koop op bol.com en ik treed regelmatig op. Op de website van mijn stichting kun je volgen waar ik mee bezig ben (www. Stichtingverbergh.nl.) Ook op Facebook ben ik te vinden en als je me wilt ontmoeten moet je op een zonnige dag de terrasjes van den Haag afstruinen, grote kans dat je me tegenkomt.

( https://www.bol.com/nl/c/debby-van-den-bergh/6133618/?lastId=24415)

Ik zou graag zien dat uitgenodigd wordt om hun Passie Pensioneert Nooit verhaal te vertellen: schrijver Karel Kanits, troubadour Alexander Franken en schrijfster Annick Huijbrechts.