Fotografie is voor mij het vertellen van verhalen. Het schrijven van mijn eigen realiteit, mijn eigen wereld. Met mijn fotografie geef ik deze wereld vorm en maak ik de kijker deel van mijn wereld. Ik ben fotograaf, maar noem mij net zo lief schrijver of vormgever.

Wat is mijn grootste passie in mijn werk?

Het vertellen van verhalen via beeld. In het verleden wilde ik journalist of schrijver worden, om de verhalen in mijn hoofd op papier te zetten. Met fotografie doe ik dit eigenlijk ook. Ik wil mensen een verhaal geven, als een boek of film, samengevat in een enkel beeld.

Wat is mijn idee van ultiem geluk?

Ik geloof niet in een ‘ultiem geluk’. Geluk is niet de eindbestemming, maar een manier van reizen. Ik ben blij dat ik mijn eigen reis mag en kan bepalen, dat is niet voor iedereen weggelegd. Ik hoop dat ik (nog) meer geluk mag meemaken, zowel in mijn werk als persoonlijk. Geluk vind ik in kleine momenten, in het aaien van mijn hond, het helpen van mijn vrienden, maar ook als alle stukjes binnen een bedacht beeld op zijn plaats vallen.

Wat is mijn grootste angst?

Dat het nooit genoeg is. Dat mijn foto’s uiteindelijk niet genoeg zijn, dat ik niet genoeg doe, dat ik nooit meer zal zijn dan wat ik nu ben. Ik ben niet snel tevreden, wat op zich belangrijk is voor meer groei, maar het houdt mij ook enorm tegen. En presenteren. Ik heb wat dat betreft ook lichte podiumvrees, als ik het zo kan noemen.

Waar houd ik het meest van aan mijn werk?

Dat ik beelden, die in mijn hoofd zijn ontstaan, tot leven kan wekken.

Wat is mijn minst aantrekkelijke eigenschap?

Ik huil heel snel. Ik ben een ontzettend gevoelig persoon, kan mij (misschien te goed) inleven in de situatie van anderen, maar dit is wel behoorlijk onaantrekkelijk en onprofessioneel. Tegelijk vind ik ook dat gevoelens niet weggestopt moeten worden, daar word niemand gelukkiger van.

Wat is mijn grootste valkuil?

Ik ben erg kritisch. Ik verwacht veel van mijzelf, vanuit mijn perfectionisme, en ben mijn eigen grootste criticus. Tegelijk ben ik ook erg kritisch op/over anderen. Dit kan wel eens hard overkomen, maar komt vanuit een goed hart. Ik probeer ook vaker complimenten te geven, ter compensatie.

Wanneer zou ik liegen?

Eigenlijk nooit, ik vind het ontzettend belangrijk om eerlijk te blijven naar iedereen. Mijn pokerface is ook verschrikkelijk, dus iemand heeft het ook gelijk door als ik lieg. Toch kan ik niet goed tegen confrontatie, dus als ik iemand niet wil kwetsen, zou ik nog wel eens kunnen liegen.

Welke personen in mijn professie, die nu leven, bewonder ik het meeste?

Er zijn heel veel fotografen die mij inspireren, zowel dichtbij als van een afstand. Van een afstand bewonder ik Erwin Olaf en Gregory Crewdson enorm. Deze fotografen hebben zo’n enorme invloed gehad op mijn manier van kijken naar beeld.

Van iets dichterbij bewonder ik zoveel mensen, maar ik vind het moeilijk om ze allemaal te noemen. Wel vind ik het super dat er zoveel vrouwelijke fotografen zijn in mijn omgeving en dat we elkaar allemaal liever steunen dan elkaar als concurrent te zien. Er is genoeg ruimte voor iedereen, geen reden voor haat en nijd onderling. Bovendien hebben we allemaal ons eigen stijl.

Waar houd ik het minst van aan mijn werk?

Afgelopen juli, met de eindexpositie van mijn opleiding (ik studeerde Toegepaste Fotografie en Beeldcommunicatie). Ik heb mij 4 jaar lang gericht op mijn fotografie, op het ontwikkelen daarvan, en dit was het eindresultaat van al die jaren. Ik had eindelijk het gevoel dat ik iets gevonden heb, waar ik in verder wil, wat bij mij past. Ik ben ontzettend blij met de serie die uiteindelijk aan de muur hing, misschien zelfs een beetje trots op mijzelf.

Wat zegt de uitspraak ‘Passie Pensioneert Nooit’ mij?

Passie gaat nooit weg, het is er altijd. Als je met je passie bezig bent, wil je ook nooit met pensioen.

Wat zou ik aan mezelf willen veranderen?

Soms zou ik willen dat ik wat makkelijker zou zijn, wat minder zou nadenken. Alleen bij het invullen van dit interview ben ik er al te lang mee bezig, omdat ik te veel nadenk over wat het antwoord zou moeten zijn, wat anderen zeggen. Mijn depressiviteit komt daar waarschijnlijk ook vandaan. Ik ben te veel bezig met wat anderen vinden. Toch neem ik het liever als deel van mij, want zonder zou ik ook een heel ander persoon zijn.

Wat is mijn grootste professionele prestatie tot nu toe?

De eindexpositie was wel een hoogtepunt, tot nu toe. Wat we (ik en mijn klasgenoten) hebben neergezet in een half jaar, daar mogen we best trots op zijn. De komende maanden hangt mijn eindserie ook in een galerie in Almere, waar ik ook erg blij mee ben.

Waar zou ik het liefst willen leven en werken?

Mijn droom is ooit, al is het maar voor een korte periode, in New York te wonen en werken. Ik ben mijn leven al een te grote film- en tv kijker, en de Verenigde Staten zijn natuurlijk enorm filmisch. Bij mijn bezoek aan de stad, in mijn jeugd, was ik gelijk verkocht. Tegelijkertijd wil ik er nu eigenlijk liever niet heen.

Wat is mijn meest waardevolle bezitting?

Mijn meest waardevolle materiële bezitting is uiteraard mijn camera. Zonder zou ik de afbeeldingen nooit tot leven kunnen wekken. Daarmee zou ik ook nergens zijn zonder mijn creativiteit, dus dat zou de belangrijkste bezitting zijn.

Wat is mijn meest markante karakteristiek?

In mijn fotografie wordt vaak het lichtgebruik genoemd. ‘Sfeervol, met een donker randje’. Verder ben ik erg open over mijn gevoelens (zoals al eerder aangegeven: ik huil, heel veel).

Natuurlijk is mijn naam ook vrij karakteristiek. ‘Mooijer’ is gewoon de achternaam waar ik mee geboren ben, maar voor een fotograaf natuurlijk een goudmijn.

Wat is de plek waar ik de beste ideeën krijg buitenshuis, in mijn stad?

In de bioscoop. Films zijn een grote inspiratiebron voor mij. Ook bezoek ik graag andere exposities en musea, om ideeën te krijgen. Gelukkig staat Amsterdam daar vol mee.

Wat is mijn favoriete plek om te eten en te drinken buitenshuis, in mijn stad?

Het liefste eet ik gewoon thuis. Volendam (waar ik woon) heeft niet zoveel leuke plekjes om rustig in je eentje te zitten, het centrum van Amsterdam doet mij altijd meer. Pasta doet het bij mij altijd goed, daar zijn genoeg plekken voor in de stad.

Welke boeken hebben mijn leven beïnvloed en hoe?

Als ik een boek moet kiezen, dat mijn leven beïnvloed heeft, zal ik een fotoboek kiezen. Ik koop tegenwoordig alleen nog plaatjesboeken, vrees ik. Twilight van Gregory Crewdson was mijn eerste fotografie-boek, waar ik nog regelmatig in kijk.

Wie zijn mijn favoriete schrijvers?

Ik hou van dichters. Het werk van Virginia Woolf trekt mij erg aan. Sylvia Plath’s The Bell Jar kwam laatst op mijn pad, waar ik veel inspiratie uit kon halen voor mijn eindproject Soliloquy. Toch lees ik het liefst een Stephen King boek, als ik echt ‘ontsnappen’ wil.

‘You Only Die Once’. Welke muziek wil ik beluisteren op mijn laatste dag?

Heb ik echt maar 1 dag om te luisteren? Green Day is voor mij altijd erg belangrijk geweest, ik voel mij ook altijd rustiger worden als ik het luister, zelfs met de ‘hardste’ punk in hun oeuvre. Misschien iets als Good Riddance haha. ‘I hope you had the time of your life’. David Bowie mag ook wel in mijn laatste playlist.

Wie is mijn held of heldin in fictie?

Rapunzel (van de Disney film). Ze heeft een droom en gaat er voor, ook al wordt het haar niet makkelijk gemaakt. Ze is artistiek, onhandig, nieuwsgierig, vastberaden, naïef, onschuldig, alles dat ik in mijzelf ook in bepaalde mate herken of hoop te zijn.

Wie zijn mijn helden en heldinnen in real life?

In de fotografie Erwin Olaf en Gregory Crewdson, zoals ik al eerder zei. In real life, zou ik toch mijn ouders noemen. Ze hebben mij nooit tegengehouden in het maken van misschien twijfelachtige keuzes, zodat ik mijn eigen ding kon vinden. Ze hebben mijn keuze voor fotografie misschien niet altijd gesnapt, maar steunen mij wel daarin.

Welke film zou ik jou aanbevelen ooit in jouw leven te zien?

Eternal Sunshine of the Spotless Mind is een van mijn favorieten.

Wat zegt de uitspraak ‘De Financiële Vrijheid om te Creëren” mij?

Genoeg geld hebben om foto’s te maken, zonder mij zorgen te hoeven te maken over hoe ik het in vredesnaam ga betalen. Iets dat momenteel nog niet mogelijk is, maar hopelijk mettertijd wel makkelijker wordt.

Welke rol speelt kunst in mijn leven en werk?

De grootste rol. Ik vind in mijn fotografie een uitlaatklep voor mijn gevoelens. Ik haal heel veel uit ‘kunst’, niet alleen door zelf foto’s te maken, maar er ook met regelmaat naar te kijken.

Wie is mijn grootste fan/sponsor/partner in crime?

Mijn ouders, haha! Zonder hen had ik al een mooie kartonnen doos moeten vinden om in te wonen.

Met wie zou ik in 2018 graag willen werken?

Het komende half jaar van 2018 gaat dat niet meer lukken, maar ik hoop dat ik ergens in de toekomst ‘echte’ actrices voor mijn lens mag hebben, om een serie uit te werken. En dan natuurlijk ergens kunnen publiceren, voor een tijdschrift of iets dergelijks.

Naar welk project, in 2018, kijk ik uit?

Ik weet ook niet of dit in 2018 nog haalbaar is, maar ik ga binnenkort misschien een expositie opzetten met enkele andere vrouwelijke fotografen. Daarnaast begin ik nu ook met een nieuw fotoproject, waar ik langere tijd mee bezig wil zijn.

Welke mensen in mijn professie zou ik graag willen ontmoeten in 2018?

Ik zou graag mensen ontmoeten van agentschappen en galleries. Ik ben misschien afgestudeerd, maar ik ben nog lang niet uitgeleerd en ik wil nog zoveel meer leren. Ik sta dan ook open voor functies als assistent fotograaf.

Waar kun jij mij en mijn werk zien of ontmoeten in 2018?

Tot en met 15 oktober kan mijn project Soliloquy bekeken worden in de Anita Neve Gallery te Almere. Eind oktober doe ik ook mee aan de Kunstroute Volendam.

Wie zie ik graag uitgenodigd om hun Passie Pensioneert Nooit verhaal te vertellen?

Meer vrouwelijke fotografen zijn altijd welkom! Loes Gorseling, Cindy Stegeman (Original Cin Photography), Marije Dijkema (Studio byMarije), Angela Dekens, Isabella Donga (Axienne Photography), Rianca Houthuijsen, om er een paar te noemen. Ik ben bijna bang dat ik iemand vergeet!

Hoe kun jij contact met mij opnemen?

Je kan mij bereiken via mijn website, http://www.christinemooijer.nl, info@christinemooijer.nl, of via social media (instagram: @christinemooijer, Facebook: facebook.com/mooijer.photography).

Dit is een bericht van de oprichter van Passie Pensioneert Nooit –  Peter de Kuster 

Wat is Jouw Verhaal?

Ga samen met Peter de Kuster in een ontdekkingsreis in een mooie boekhandel in één van de steden Maastricht, Utrecht, Amsterdam, Rotterdam, Den Haag, Eindhoven, Den Bosch, Breda, Tilburg of Nijmegen. Een reis langs geweldige romans van heden en verleden waarin jij het verhaal gaat verkennen dat jij jezelf vertelt over jezelf en hoe je een leven en werk creëert waar jij van houdt en nooit van wil pensioneren. Samen exploreren wij de manier waarop wij verhalen vertellen over onszelf tegen onszelf over ondernemen, zelf promotie,  tijd management,  geld, familie, geluk, betekenis – en, het meest belangrijke, de manier waarop wij deze verhalen veranderen om ons zakelijke en persoonlijke leven te transformeren.

Jouw verhaal is jouw leven. Als mensen vertellen wij onszelf verhalen – van succes of falen, van macht of slacht offer dom; verhalen die een uur duren, of een dag, of een heel leven. We hebben verhalen over onszelf, onze onderneming, ons werk, onze klanten, ons geld, onze tijd, onze zelf – promotie, onze familie en relaties, onze gezondheid; over ouder worden, over van betekenis zijn, over wat wij willen en waar we toe in staat zijn om te bereiken. Toch, hoewel onze verhalen diepgaand beïnvloeden hoe anderen ons zien en wij onszelf zien, herkennen weinigen onder ons zelfs dat wij verhalen vertellen, of wat zij zijn, of dat wij ze kunnen veranderen  — en op zijn beurt, ons lot kunnen transformeren.

Onszelf verhalen vertellen biedt structuur en richting wanneer we door de uitdagingen en kansen van het leven navigeren, en helpen ons onze doelen en vaardigheden te interpreteren. Verhalen geven betekenis aan chaos; zij organiseren onze vele divergente ervaringen in een coherente rode draad; zij vormen onze hele realiteit. En veel te veel van onze verhalen zijn disfunctioneel, vragen erom herschreven te worden. Ten eerste stellen wij jou de vraag: “In welke gebieden van mijn leven is het helder dat ik niet mijn doelen kan bereiken met het verhaal dat ik heb?” Peter toont je daarna hoe jij nieuwe, op de realiteit gebaseerde verhalen creëert die jou tot actie inspireren, en jou brengen waar je wilt gaan zowel in jouw onderneming als in jouw persoonlijke leven.

Gedurende decennia heeft Peter de Kuster de macht van jouw verhaal onderzocht om passie en performance te verhogen. Duizenden individuen wereldwijd hebben gekeken of geparticipeerd aan onze verhalen.

Onze capaciteit om verhalen te vertellen is een van onze meest diepgaande gaven. Peter’s benadering om diep engagerende verhalen te creëren geeft jou de middelen om de kracht van story-telling in te zetten en voor altijd jouw creatieve leven en onderneming te veranderen.

De Reisgids

Peter de Kuster

Praktische Informatie