Wat is mijn grootste passie in mijn werk?

Eigenlijk vind ik het maar een woord voor zoekende mensen en marketeers; passie. Het is wat mij betreft ook niet bepaald dat iedereen zoiets heeft, of zelfs de helft van de mensen. Ik zie passie als een geestestoestand waarin je verkeerd, waarin je focus hebt en nieuwe verbindingen en vondsten kunt ontvangen. Je moet er als kunstenaar dan bij blijven, het optekenen en het later verder uitwerken met vaardigheden als vormbesef en oog voor esthetiek. Passie in voor mij ook een voelbare intentie van anderen iets aan willen doen. Liefdesverdriet, woede of juist hoop, wat maakt niet uit. Als een gedicht of liedje maar aankomt.

Wat is mijn idee van ultiem geluk?

Ik zou zelf liever nadenken over intiem geluk. Intens geluk is voor korte momenten. Het komt naar aanleiding van grote, langdurige inzet of lang onvervuld gebleven verlangens. Daarna heb je het beleefd en raak je je euforie weer kwijt. Intiem geluk, je alledaags goed voelen over stapjes in je ontwikkeling en je bereikte sociale comfort in het leven, lijkt me een beter onderwerp om ideeën over te hebben.

Wat is mijn grootste angst?

Herhaling. Herhaling tot in den treuren. Dat ik elke reactie van alle mensen al eens gezien heb. Dat ik al mijn eigen reacties al gezien heb, alsof ik maar een keuzemenu ben. Daarom mag ik graag onverwacht uit de hoek komen en sociale clichés – al dan niet op absurde wijze – ontwijken. Een andere angst is dat je werkelijke karakter gewoon echt niet zou thuishoren in de realiteit.

Waar houd ik het meest van aan mijn werk?

Bij poëzie en song-writing vind ik het wegdrijven in de bezigheid heerlijk. In een creatief universum van nieuwe zelf-evidente regels schuiven en oprekken. Het haastig moeten kiezen tussen allerlei vondsten en paden die zo weer uitdoven. Bij poëzie is voordragen en direct in contact staan met het publiek ook heerlijk. Je voelt je zo vrij om je verhaal te doen, dat heb ik hiervoor zo gemist. Bij optredens is het ook geweldig om samen met de fantastische muzikanten van mijn band Mother Bass zo’n energie op te wekken.

Wat is mijn minst aantrekkelijke eigenschap?

Als mensen me niet zo goed kennen weten ze soms gewoon niet wat ze met mijn opmerkingen aanmoeten. Sommigen reageren daar afwijzend op. Er zijn ook uitzonderingen, mensen die mijn humor en associaties gemakkelijk oppakken en waarderen.

Wat is mijn grootste valkuil?

Een beetje te overtuigd raken van mijn eigen fantasievoorstellingen. Soms moet je gewoon realistisch nadenken over wat voor publiek je voor je hebt en wat voor materiaal daar op aansluit. Het publiek kan soms een beperking lijken, maar ik denk dat een podiumkunstenaar (zoals ik mezelf zie) toch het beste werk maakt als hij eigenheid en aanvaardbaarheid weet uit te balanceren. Je vindt uiteindelijk altijd wel mogelijkheden en de juiste vorm om met alles wat je wilt inbrengen te kunnen werken.

Wanneer zou ik liegen?

Als ik je uitleg hoe je vanaf Den Bosch naar Sydney moet fietsen. Even realistisch. Als je bijvoorbeeld een biografie opstuurt voor bij een evenement waar je gaat optreden. Dan is de functie niet informeren, maar motiveren. Mensen bij hun Netflix wegtrekken. Dan zijn de feiten dus ondergeschikt aan het vermogen van een boodschap om te enthousiasmeren.

Welke personen in mijn professie, die nu leven, bewonder ik het meeste?

Eigenlijk ben ik op creatief vlak erg tevreden qua inspiratie en progressie. Ik heb dan ook vaak het meest interesse in babbelen met uitvoerend kunstenaars die de zakelijke kant goed kennen. In de rockscene heb ik bijvoorbeeld veel bewondering voor een kennis als Maurice Swinkels van death metalband Legion of the Damned. Door zijn adviezen en inzichten konden wij weer verder komen met onze band Mother Bass. Voor veel kunstenaars is het ondernemen en jezelf verkopen een gruwel. Ik heb zelf ook echt voorbeelden nodig van mensen die zoiets succesvol gedaan hebben om daarin zelf verder te kunnen komen.

Waar houd ik het minst van aan mijn werk?

Bij mijn poëziecarrière loopt alles op een prima tempo, bijna als vanzelf lijkt soms wel. Met een band is dat een totaal ander verhaal. Een cd maken betekend naast liedjes schrijven en instuderen ook datums plannen, opnames organiseren, equipment verzamelen, bedrijfsvorm oprichten, facturen betalen, btw opgaves, artwork regelen, een persing van de grond krijgen, platencontracten onderhandelingen, recensenten aanschrijven, promotie op social media, een fotoshoot doen, een website bouwen, optredens regelen, gageverklaringen. En zo kan ik nog wel even doorgaan. Soms voelt het alsof je alles maar even moet kunnen. Gelukkig went het en kan je die dingen op een geven moment ook allemaal – dan nog kost het heel wat tijd. Voordeel: je neemt al deze ervaring wel mee en je groeit ervan als mens.

Waar en wanneer was ik het meest gelukkig met mijn werk?

Laatst werd ik erg gelukkig van de mixen van producer Erwin Hermsen voor onze nieuwe EP. Het hele werkproces (opnames tot cd master) was trouwens een feest bij hem. Bij een voordracht in het Gele Huis nabij Breda was ik erg tevreden over hoe mijn werk overkwam en welke reacties ik nadien kreeg. De laatste tijd kan ik wat beter omgaan met de adrenaline van het optreden. Het is ook altijd leuk om voor nieuwe optredens gevraagd te worden.

Wat zegt de uitspraak ‘Passie Pensioneert Nooit’ mij?

Niet zo veel. Ik ben dertig jaar oud en wie weet vind ik het wel heerlijk om over veertig jaar dagelijks door het stadspark te wandelen en thuis te mopperen tegen mijn vrouw. Om de krant uit te lezen en daarna de katernen weer in de juiste volgorde te plaatsen, alvorens ik hem opvouw en bij het oud-papier doe.

Wat zou ik aan mezelf willen veranderen?

Momenteel eigenlijk even niet zo veel. Misschien zou ik nog iets meer van dingen willen kunnen genieten, want ik ben soms wel al te kritisch en gefocust.

Wat is mijn grootste professionele prestatie tot nu toe?

Het Mother Bass debuutalbum en de nieuwe ‘The Bullet Wound is Gone’ EP. Qua poëzie heb ik een reeks mooie voordrachten gehad en ben ik momenteel bezig met een programma voorbereiden voor de race om het stadsdichterschap van Den Bosch. Deze titel zou een grote eer voor mij zijn.

Waar zou ik het liefst willen leven en werken?

In Den Bosch! Dat vind ik een heerlijk stad. Het heeft een klein industrieel randje dat me aan mijn Zaanse roots verbindt en het heeft een volkje dat mijn werk vaak allerbest oppakt. Ik heb er ook mijn vriendin ontmoet. Het ligt trouwens erg centraal, wat makkelijk is voor optredens.

Wat is mijn meest waardevolle bezitting?

Mijn vinylcollectie en stereoset, dat is makkelijk. Ik verzamel nu mijn halve leven platen en mijn platenkast is mijn binnenstebuiten getrokken muzikale identiteit. Omdat ik voor mezelf een maximum aantal platen heb vastgesteld, heeft de collectie een hoog concentraat favorieten en bijzonderheden. Wat mij betreft dan.

Wat is mijn meest markante karakteristiek?

Dat ik graag een beetje mensen mag ‘triggeren’ of plagen. Heeft ook te maken met het feit dat ik mensen graag uit hun automatische piloot trek. Daarnaast kan ik op romantisch vlak nogal ‘all or nothing at all’ zijn.

Wat is de plek waar ik de beste ideeën krijg buitenshuis, in mijn stad?

Of op de bijrijdersstoel op de snelweg. Dat maakt niet zo veel uit. Muziek schrijven doe je uiteraard binnen, maar ook dan kan ik soms elders doorgaan met puzzelen in mijn hoofd. Dichten doe ik bijna altijd op mijn smartphone – en dat kan dus overal. Soms zelfs tijdens mijn werk als begeleider in de zorg.

Wat is mijn favoriete plek om te eten en te drinken buitenshuis, in mijn stad?

Uitgaan is natuurlijk erg gezellig! Ik heb twee jaar in een wijnhandel gewerkt en het echte fijneproeven doe ik eigenlijk wel liever thuis; sterk voorbereid en in goed gezelschap.

Welke boeken hebben mijn leven beïnvloed en hoe?

The Denial of Death van Ernest Becker heeft me eindeloze song-writing inspiratie opgeleverd en zal tekstueel ook een rode draad spelen door het tweede Mother Bass album. Andere favoriete titels zijn filosofische werken als de Tao Te Ching en de Baghavad Gita. Stephen Mitchell heeft daar mooie Engelse vertalingen van gemaakt.

Wie zijn mijn favoriete schrijvers?

Eigenlijk lees ik nooit een boek, op enkele geconcentreerde filosofische werken na.

‘You Only Die Once’. Welke muziek wil ik beluisteren op mijn laatste dag?

Als het doek valt wil ik heftige dystopische moderne klassieke muziek horen van John Adams, bij voorkeur ‘Batter my Heart, Three-personed God’ uit de opera Doctor Atomic. Om het moment suprême zou het mooi zijn om het vredige en levendige ‘I Saw the World’ van Pearls Before Swine te horen.

Wie is mijn held of heldin in fictie?

Kees de Jongen. Altijd bezig met grootheidsfantasietjes. Overigens ook een boek dat ik niet heb uitgelezen. Het best genietbare heldengevoel ervaar ik bij Star Wars films.

Wie zijn mijn helden en heldinnen in real life?

De filmmaker Stanley Kubrick. De grote performer en innovator Frank Sinatra (met name ook om zijn all-ballad strijkorkestalbums). De diep poëtische en muzikale Scott Walker. Mijn intieme heldin Julie London. De folkzangeres Sandy Denny. De drummer/componist Christian Vander. De beste gitarist die ik ooit zag spelen – Andy Latimer. En zo nog wat handjes vol muzikanten, filmmakers en acteurs/actrices.

Welke film zou ik jou aanbevelen ooit in jouw leven te zien?

2001: A Space Odyssey. Het is nog maar de vraag of je er doorheen komt en snapt wat er te snappen valt en los kan laten wat je gewoon moet ervaren.

Wat zegt de uitspraak ‘De Financiële Vrijheid om te Creëren” mij?

Dat er wellicht in het begin van de jaren ’80 zoiets bestaan moet hebben. Nu zijn het taaie kampioenen die concurreren voor hun hapje van de taart. Er zijn veel meer mensen die van kunst willen leven dan vraag naar betaalde podiumkunst. Dit heeft als nadeel dat kunstenaars met een oog voor commercie en marketing sterk in het voordeel zijn. Daarnaast is een breed publiek belangrijk en ligt eenheidsworst op de loer.

Welke rol speelt kunst in mijn leven en werk?

Kunstuiting is mijn levensbloed en een van de belangrijkste redenen dat de toekomst me altijd veel te bieden heeft. Ik mag ook graag vinyl luisteren en arthouse films kijken. Een museum zou ik ook niet schuwen. Naast alle kunstuiting heb ik ook gewoon een baan in de zorg met de doelgroep ‘ernstige gedragsproblematiek’. Ook hier haal ik veel voldoening uit!

Wie is mijn grootste fan/sponsor/partner in crime?

In onze band zitten we met vier man die elkaar scherp houden en blijven motiveren. Ik heb naaste familie die onze muzikale carrière op de voet volgen. Daarnaast heeft Mother Bass een aantal goede vriendinnen die in close loop zitten. In de wereld van de poëzie land je in een warm band van sympathieke mensen die je ook op een persoonlijk niveau willen steunen. Neem bijvoorbeeld de charismatische Hans Daalmeijer.

Met wie zou ik in 2019 graag willen werken?

Ik zou graag een platencontract voor de volgende plaat van Mother Bass willen regelen. Een nieuwe boeker voor optredens voor de band. Met producer Erwin Hermsen hopen we nog vaak op te nemen. Met Maurice Swinkels gaan we weer een prachtige videoclip maken. Qua poëzie ben ik momenteel in gesprek met een uitgever over mijn eerste bundel ‘Treiterpoëzie/gezichtsverlies’. Mocht het lukken om de titel van stadsdichter van Den Bosch te bemachtigen, dan hoop ik goed samen te kunnen werken met Renk van Oyen van Stichting Letterbekken.

Naar welk project, in 2019, kijk ik uit?

Release ‘The Bullet Wound is Gone’ EP met Mother Bass. Videoclip van nummer ‘Troubled Man’. Uitbrengen eerste dichtbundel. De race voor stadsdichter Den Bosch. Mijn gezamenlijke set met filmmaker/muzikant Niels Duffhues. Voordragen op het No Boundaries Festival.

Welke mensen in mijn professie zou ik graag willen ontmoeten in 2019

Niemand in het bijzonder. Wil gewoon graag verder kunnen met schrijven, optreden en uitbrengen. Iedereen die kan helpen dat voor elkaar te brengen mag zich melden en ik zal hun kussen en begroeten.

Waar kun jij mij en mijn werk zien of ontmoeten in 2019?

Poëzievoordrachten kan je op diverse podia door heel Nederland vinden. De twee rondes van Letterbekken in Den Bosch zullen hoogtepunten zijn op de kalender. Verder zijn er al twee gedichten van mij gepubliceerd door de Heimdall Uitgeverij (Het zout van Europa) en Poëzieclub Eindhoven (Jaarbundel 2018, 2019). Hopelijk komt daar een volledige bundel bij. Werk en optredens van mijn band Mother Bass kan je vinden via www.motherbass.com. Natuurlijk staan we ook op youtube en spotify.

Wie zie ik graag uitgenodigd om hun Passie Pensioneert Nooit verhaal te vertellen?

Ik ben geloof ik de laatste uit mijn netwerk die gevraagd is. Ik wil overigens aanstippen dat dit interview op geen enkele manier in verband staat tot de commerciële diensten van ‘Passie Pensioneert Nooit’.

Hoe kun je contact met mij opnemen?

Poëzie: frisowoudstra@hotmail.com en PM op Facebook.

Band: info@motherbass.com

Dit is een bericht van de oprichter van Passie Pensioneert Nooit –  Peter de Kuster 

Wat is Jouw Verhaal?

Ga samen met Peter de Kuster in een ontdekkingsreis in een mooie boekhandel in één van de steden Maastricht, Utrecht, Amsterdam, Rotterdam, Den Haag, Eindhoven, Den Bosch, Breda, Tilburg of Nijmegen. Een reis langs geweldige romans van heden en verleden waarin jij het verhaal gaat verkennen dat jij jezelf vertelt over jezelf en hoe je een leven en werk creëert waar jij van houdt en nooit van wil pensioneren. Samen exploreren wij de manier waarop wij verhalen vertellen over onszelf tegen onszelf over ondernemen, zelf promotie,  tijd management,  geld, familie, geluk, betekenis – en, het meest belangrijke, de manier waarop wij deze verhalen veranderen om ons zakelijke en persoonlijke leven te transformeren.

Jouw verhaal is jouw leven. Als mensen vertellen wij onszelf verhalen – van succes of falen, van macht of slacht offer dom; verhalen die een uur duren, of een dag, of een heel leven. We hebben verhalen over onszelf, onze onderneming, ons werk, onze klanten, ons geld, onze tijd, onze zelf – promotie, onze familie en relaties, onze gezondheid; over ouder worden, over van betekenis zijn, over wat wij willen en waar we toe in staat zijn om te bereiken. Toch, hoewel onze verhalen diepgaand beïnvloeden hoe anderen ons zien en wij onszelf zien, herkennen weinigen onder ons zelfs dat wij verhalen vertellen, of wat zij zijn, of dat wij ze kunnen veranderen  — en op zijn beurt, ons lot kunnen transformeren.

Onszelf verhalen vertellen biedt structuur en richting wanneer we door de uitdagingen en kansen van het leven navigeren, en helpen ons onze doelen en vaardigheden te interpreteren. Verhalen geven betekenis aan chaos; zij organiseren onze vele divergente ervaringen in een coherente rode draad; zij vormen onze hele realiteit. En veel te veel van onze verhalen zijn disfunctioneel, vragen erom herschreven te worden. Ten eerste stellen wij jou de vraag: “In welke gebieden van mijn leven is het helder dat ik niet mijn doelen kan bereiken met het verhaal dat ik heb?” Peter toont je daarna hoe jij nieuwe, op de realiteit gebaseerde verhalen creëert die jou tot actie inspireren, en jou brengen waar je wilt gaan zowel in jouw onderneming als in jouw persoonlijke leven.

Gedurende decennia heeft Peter de Kuster de macht van jouw verhaal onderzocht om passie en performance te verhogen. Duizenden individuen wereldwijd hebben gekeken of geparticipeerd aan onze verhalen.

Onze capaciteit om verhalen te vertellen is een van onze meest diepgaande gaven. Peter’s benadering om diep engagerende verhalen te creëren geeft jou de middelen om de kracht van story-telling in te zetten en voor altijd jouw creatieve leven en onderneming te veranderen.

De Reisgids

Peter de Kuster

Praktische Informatie