Wat is mijn grootste passie in mijn werk?
Betekenisvol zijn. Ik haal voldoening uit logische zaken aan elkaar verbinden, waardoor er grote (maatschappelijke) verschuivingen kunnen plaatsvinden. Ik doe dit graag met mensen met eenzelfde passie. Dat versterkt elkaar enorm! Ik kom er steeds meer achter dat zaken die voor mij heel logisch zijn, vaak heel verrassend zijn voor anderen. Een ander verrassen met mijn ideeën en daardoor grote dingen tot stand brengen, daar leef ik voor!

Wat is mijn grootste angst?
Die heb ik oprecht niet meer. Genoeg gehad hoor. Angst heeft mij heel ver gebracht. Ik ontdekte op een gegeven moment het verschil tussen angst en (voor)gevoel. Angst bleek inderdaad, zoals ze zeggen, een slechte raadgever. Het vraagt alleen om wat (innerlijk) werk, voordat je angst van gevoel/intuïtie kunt scheiden.

Waar houd ik het meest van aan mijn werk?
Samenwerken met anderen vanuit eenzelfde passie en flow. Soms heb ik van die overleggen waarbij de energie door de ruimte spat. Je ontmoet elkaar in de diepe wens samen wat te kunnen bijdragen/veranderen, dat geeft mij zoveel energie!

Foto: Rob Lipsius Fotografie 

Wat is mijn grootste valkuil?
Mijn grootste kracht is tegelijk mijn grootste valkuil: mijn energie. Soms kan ik te veel geven….
Ik vind dat zelf lastig. Ik zeg altijd: er is maar één Noor. Die staat (vrijwel) altijd 100% aan, is open hearted, enthousiast en passievol. Ik heb allerlei cursussen gehad hoe je met mensen die ‘anders’ zijn kunt omgaan. Hoe je je gesprek zo kunt voeren dat het maximale resultaat wordt bereikt. Ik ben daar niet van. Ik ben zelf enorm puur en ik gun mezelf en mijn gesprekspartner alleen mijn pure ik.

Wat ik wel meer mag doen, is meer voelen op de flow; dat is mijn grootste ontdekking. Niet duwen, als een gesprek of een project niet stroomt. Het stroomt niet voor niks niet. Dan klopt er iets niet. De boodschap is dan eigenlijk: laat het los en verander van koers. Soms wil mijn ego nog te graag ‘presteren’. Of denk ik dat tijd een issue is. Allemaal niet waar. Als je 100% vanuit je ‘pure zijn’ gesprekken voert en beslissingen neemt, gaat alles vanzelf. Soms verbaast me dat nog, maar ik weet als geen ander dat het zo werkt.

Mijn uitdaging is om me geen druk op te laten leggen door anderen die nog minder gewend zijn om vanuit deze flow te werken. Dat is soms lastig uitleggen als je die ervaring zelf (nog) niet hebt.

Wat zegt de uitspraak ‘Passie Pensioneert Nooit’ mij?
Alles! Ik heb voor een bank gewerkt en heb diverse mensen geadviseerd over hun pensioen. Toen ik voor mezelf begon vond ik het lastig om los te laten ‘wat hoort’, namelijk goed voor je pensioen sparen. Ik kies er nu heel bewust voor om te investeren in mezelf in het nu. Dat heeft me vooral opgeleverd dat ik mezelf nog beter heb leren kennen en nog dichter bij mijn passie ben gekomen. Ik weet waar mijn kracht en ‘taak’ liggen. Als je je pad eenmaal kent, voelt geen enkele dag meer als ‘werken’. Dan is iedere dag het juiste doen vanuit flow en genieten! Vanuit deze houding komen de mooiste dingen op mijn pad. Ik vertrouw er volledig op dat ik deze route alleen nog maar meer mag gaan bewandelen. Dat betekent dat het (werkende) leven een groter avontuur wordt. Mijn passie, vrije geest en creativiteit verlies ik nooit en laat ik altijd ergens sprankelen, waardoor zoiets als een pensioen voor mij niet bestaat.

Wat zou ik aan mezelf willen veranderen?
Niets. Oprecht! Er zijn waarschijnlijk nog steeds dingen aan mezelf te ‘verbeteren en veranderen’. Ik geloof echter dat het leven je aanbiedt waar je naar mag kijken en aan mag werken. Ik ben daar extreem goed in. Als er iets op mijn pad komt wat ik mag aankijken/veranderen, ga ik met volle overtuiging deze uitdaging aan. Dit brengt sommige pittige processen met zich mee, maar als je hier weer doorheen bent… Dan voelt het alsof de zon nog nooit zo mooi heeft geschenen. Een voorrecht om zo te mogen leven!

Wat is mijn grootste professionele prestatie tot nu toe?
Er schieten diverse situaties door mijn hoofd. Stuk voor stuk belangrijke stepping stones voor waar ik nu sta. Ik licht er een paar uit.

De eerste is een klant die bezocht toen ik bij de Rabobank werkte. De klant was een grote prospect. Toen deze klant belde voor een afspraak, sidderde iedereen op kantoor van spanning. Er ‘moest’ een vermogensstructureerder naartoe en alleen mijn agenda was vrij. Ik ben ‘opgeleid’ in het goed voorbereiden van zo’n afspraak. Wie is deze man, wat doet zijn bedrijf, wat wil ik bereiken met het gesprek, welke open vragen ga ik stellen, etc. De druk op kantoor was aardig hoog, men wilde graag dat deze man klant werd. Ondanks de druk en het feit dat ik ‘de junior’ was, voelde ik dat ik niets moest doen, enkel open (hearted) het gesprek ingaan.

Tijdens het gesprek wist ik dat het goed was dat ik geluisterd had naar deze ingeving. Deze man was niet klaar om over zijn vermogen te spreken. Er zaten bij hem trauma’s over geld. Hij kon daar met niemand over praten. Waarom kun je angst hebben om geld te verliezen als je zoveel hebt? Ik herkende de (vaak irreële) angst en raakte de juiste snaren, waardoor er een warm en emotioneel gesprek ontstond. Ik had deze man EN mezelf het gesprek van mijn leven gegeven. Alleen maar door met een open hart het gesprek in te gaan.

Wow, dat was zo’n eyeopener voor mij! Hoe waardevol en mooi dit soort gesprekken ook zijn, een bank kan hierop niet ‘leven’. Ik realiseerde me dat mijn pad een ander pad moest worden. Ik kon niet anders dan de vrijheid achterna gaan, zodat ik gesprekken kon voeren zoals ik ze voelde.

In 2013 trad ik toe tot ons familiebedrijf. Een installatiebedrijf, dat inmiddels 107 jaar bestaat, waarvan mijn broers en ik de 4^e generatie zijn. Voordat ik de bouw echt goed leerde kennen, lag er een ander vraagstuk op mijn pad. Het vermoeden bestond dat mijn overgrootvader het bedrijf in 1913 of 1914 had opgericht. Dat betekende dus een 100-jarig bestaan. Mijn broers en vader waren al bezig geweest om de officiële bescheiden te achterhalen, waarmee de oprichtingsdatum aangetoond kon worden. We wilden graag het predicaat Hofleverancier aanvragen. Tot op dat moment was het nog niet gelukt om de formele stukken te krijgen.

Het eerste halfjaar heb ik me hierop gestort. Enerzijds was ik bezig met het voorbereiden van het jubileumfeest en anderzijds met het verzamelen van bewijsstukken en de aanvraag voor het predicaat. En daar heb je die flow weer. Ik voelde al dat de juiste papieren ergens een keer boven water zouden komen. Mijn vader heeft vrijdagen besteed aan het uitkammen van alle (regionale en landelijke) archieven. En ineens bleek de sleutel in Reusel (onze vestigingsplaats) te liggen. In een aha moment heb ik de heemkundekring om hulp gevraagd. Zij bleken een document te hebben dat aanleiding gaf tot HET bewijsstuk dat we nodig hadden. De aanvraag werd ingediend. Daarna volgden er inspecties en was het afwachten… Als je iets los durft te laten in vertrouwen, dan is er maar één uitkomst mogelijk: we werden als familiebedrijf bekroond tot Hofleverancier! We hebben er geen klant meer door gekregen. Maar de trots die ik voelde vanuit de familie en ons bedrijf, en vooral mijn dankbaarheid naar vorige generaties die het bedrijf gebracht hebben tot waar het nu is, hebben mij de hele dag ontroerd. Die beloning is onbeschrijfelijk! Ik ben dan ook trots op mijn volhardendheid en intuïtie, die me hiertoe hebben geleid.

Nog een succes wat ik graag wil delen. Ik ben jurist en weet als geen ander hoe belangrijk de juridische vastlegging van stukken is. Deze vastlegging mag uiteraard nooit ten koste gaan van vertrouwen en samenwerking. Op dit vlak heeft de bouw nog wel wat te leren…

Als voorbeeld wil ik een project aanhalen dat al vanaf het begin stroef liep. Vooral door wantrouwen tussen de verschillende partijen. Er waren vele discussies over contracten. Dit project was een grote opdracht voor ons bedrijf. Toch voelde ik aan alles dat geld en werk ondergeschikt waren aan de negatieve sfeer van dit project. Sterker nog: ik wilde ons personeel hiervoor behoeden.

Ik heb de telefoon gepakt en een belangrijke afspraak gehad met de directeur van het bouwbegeleidingsbedrijf. Ik kwam om de opdracht terug te geven, maar in plaats daarvan werd het een warm, open en begripvol gesprek. Hij was blij met mijn open houding. Ik raakte dingen aan die hij ook al langer zag, maar hierover nog geen beslissing had kunnen nemen. We bedankten elkaar voor dit gesprek. De hele sfeer draaide daarna, het werd een prachtig project. En het contract werd pas getekend op de dag van oplevering. Vertrouwen, dat werd de nieuwe basis. Het mooie is dat sindsdien steeds meer nieuwe klanten naar ons toe komen, die ons op basis van vertrouwen de opdracht gunnen. Prijs is ondergeschikt. De kwaliteit en warmte die wij als familie – ook ons personeel is familie – meebrengen, verandert de hele bouwwereld.

Waar zou ik het liefst willen leven en werken?
Op leven is maar één antwoord: ik ben verknocht aan Frankrijk. Ik voel me daar thuis, waar ik ook ben. Over werken heb ik niet zo’n idee. Eigenlijk is mijn antwoord: overal waar ik leef, werk ik.

Foto: Rob Lipsius Fotografie

Wat is mijn meest markante karakteristiek?
Daar ben ik afgelopen jaar pas echt achter gekomen. Doordat ik zelf altijd de 100% pure Noor ben en leef met een open hart, geef ik anderen de mogelijkheid mij hierin te volgen. Dit is een prachtig proces, zowel privé als zakelijk. Tegelijkertijd is dit niet altijd makkelijk voor mezelf en mensen in mijn omgeving. Maar als ik zie wat deze levenshouding me al heeft opgeleverd, dan kan ik alleen maar heel dankbaar zijn dat dit mijn ‘rol’ in het leven is!

Wat is de plek waar ik de beste ideeën krijg buitenshuis?
Daar is maar één antwoord op mogelijk: in de natuur.

Welke boeken hebben mijn leven beïnvloed en hoe?
Allereerst boeken over natuurvolkeren. Hierdoor ben ik me ervan bewust geworden hoe ver wij in onze moderne maatschappij verwijderd zijn geraakt van de natuur. En hoeveel ons opgelegd wordt, wat ‘moet’. Terwijl wij zelf onderdeel zijn van diezelfde natuur. Als je alles in vrijheid laat ‘zijn’, is er zoveel meer mogelijk. Veel problemen creëren we zelf, zijn een illusie.

Ten tweede hebben boeken over man-vrouw polariteiten mij veel gebracht. Ik kwam tot de conclusie dat mijn eigen balans niet goed was. Daar heb ik aan gewerkt. Echt, de change of my life! Dan ervaar je pas hoe belangrijk deze balans is. En dat deze bij velen verstoord is. Ik gun iedereen om in balans te komen!

‘You Only Die Once‘. Welke muziek wil ik beluisteren op mijn laatste dag?
Pfff, te veel. Ik hou van veel verschillende muziekstijlen. Maar als ik dan toch een nummer moet kiezen voor het allerlaatste moment, dan Love of My Life van Queen. En dan met name de liveversie tijdens Live Aid. Helemaal als je het verhaal van Queen hierachter kent.

Wie zijn mijn helden en heldinnen in real life?
Dan moet ik maar aan één iemand denken: mijn nicht Patty. Ik noem haar mijn nicht en dat is ze ook, maar eigenlijk is aan onze band geen naam te geven. Wel wil ik toelichten waarom ik haar een heldin vindt. Patty en ik hadden vroeger nooit een bijzondere band. We deelden wel veel DNA, haar vader is een broer van mijn vader en haar moeder is een zus van mijn moeder.

Onze band veranderde toen haar ouders, bijna zes jaar geleden, onverwachts verongelukten tijdens hun vakantie. Ze werden aangereden door een dronken automobilist op een zebrapad. Dit tragische moment, waarin Patty haar beide ouders in één keer verloor, was het moment dat ons samenbracht.

Ik heb veel van Patty geleerd. Patty heeft de veroorzaker van het ongeluk direct vergeven en vooral gedacht: je zult deze rol maar in je leven hebben, dan heb je levenslang. Ik heb Patty vervolgens geïnspireerd met mijn visie op het leven: leven vanuit een open hart en de weg van verstand naar gevoel. We vonden elkaar helemaal en leren nog iedere dag van elkaar. We hebben een ijzersterk verbond gesmeed voor dit leven en ver hierna.

Welke film zou ik jou aanraden ooit in jouw leven te zien?
Grappig: ik kom alleen maar op Annie. Dit was de eerste bioscoopfilm die ik zag, samen met mijn moeder. Een heerlijke film met eveneens een open hearted kind. Ik herkende mezelf in haar. De film laat vooral zien dat je met een open hart en blije levensmissie alles kunt bereiken. Juist omdat je in mogelijkheden en kansen blijft denken.

Nu ik dit schrijf bedenk ik dat ik haar vroeger altijd playbackte. ‘Tomorrow’ was mijn lijflied. Nu ik mezelf meer en meer ontdek en leer kennen, is dit lied weer zo toepasselijk!

Wat zegt de uitspraak ‘Ik ben de verhalenverteller van mijn eigen leven mij?
Alles! Ik wil dit stuk graag aangrijpen om het belangrijkste verhaal uit mijn leven te vertellen. Zonder dit verhaal stond ik nu niet waar ik nu sta. Zowel zakelijk als privé niet.

Op mijn zevenentwintigste werd ik behoorlijk ziek. Na wekenlange buikpijn werd ik op een dag met spoed binnengebracht in het ziekenhuis. De mededeling was: ‘Directe operatie waarbij we niet weten of we je eierstokken kunnen behouden. Je bent chronisch ziek. Of je ooit kinderen kunt krijgen is maar de vraag en als je dat zou willen, begin er direct mee.’

Het was me even te veel. Ik werd volledig opgeslokt door alle negatieve berichtgeving. Ik ging naar patiëntenbijeenkomsten. Daar werd ik niet beter van. Daar werd eveneens geen enkel perspectief geboden. Ik liet me meeslepen in dit scenario en had continu pijn (de operatie bleek achteraf niet goed uitgevoerd te zijn), was moe van de stress en werd maar niet zwanger. Raar hè…

Deze stress duurde ongeveer 1,5 jaar. Tot een collega me meenam. Een dag ontspannen. Spontaan vrij genomen. Lekker geshopt (want ik gunde mezelf niets), wijn gedronken op het terras in de eerst lentezon, goede gesprekken gevoerd en vooral het leven gevierd. Achteraf ben ik op deze dag zwanger geworden. Wat een cadeau voor het leven vieren!

Op 20-1-2005 werd Jetske geboren en vrij gemakkelijk werd ik daarna zwanger van Pien, die op 8-8-2006 is geboren. Wat een cadeaus! Prachtige kinderen aan wie ik het leven heb gegeven en zij aan mij. Ik heb zoveel van hen geleerd. Toen ik stopte met de borstvoeding van Pien kwamen de klachten terug en wist ik ineens heel zeker: ik wil genezen.

De eerste gesprekken met de artsen in het streekziekenhuis verliepen niet goed. Ik zou niet kunnen genezen van deze ziekte. Inmiddels was mijn eigen kompas sterker geworden en ik wist heel zeker dat ik beter zou kunnen worden. Ik ben zelf op onderzoek uitgegaan en in België terechtgekomen. Daar zagen ze het probleem EN de oplossing direct. Dat zou een grote operatie worden. Echter, de ziektekostenverzekering wilde deze niet vergoeden. Bij mijn diagnose hoorde geen grote operatie, maar ‘pappen en nathouden’ met medicatie en veel controles.
Bij zo’n ziektekostenverzekeraar wilde ik niet langer aangesloten zijn. Ik ga het met naam en toenaam noemen: CZ heeft me de kans gegeven te genezen. In Groningen kon de operatie worden uitgevoerd. Van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat werd ik geopereerd door vier artsen. Daarna volgde er een heftig hersteltraject. Na mijn herstel heb ik weer een leven gekregen. Nooit meer pijn, nooit meer vermoeid en energie over om het leven te leven, zoals dat voor mij bedoeld is!

Dit heeft mijn vertrouwen in mezelf en mijn lichaam zo’n boost gegeven. Mijn innerlijke kompas heeft sindsdien de leiding en wordt elke dag sterker. Een prachtig proces!

Welke rol spelen verhalen in mijn leven en werk?
Alles! Door mijn levensverhaal werk ik zoals ik werk. Vol passie en open hearted. Op basis van vertrouwen en met creatieve, innovatieve ideeën. Door persoonlijke verhalen te vertellen wordt mijn (toekomst)visie en drive duidelijker.

Naar welk project, in 2022 kijk ik uit?
Een mooiere afsluiter kan er wat mij betreft niet zijn! Ik ben bezig met het opzetten van een project, waarin al mijn kennis, visie en passie samenkomen. Het heeft alles te maken met mijn visie op de natuur, betekeniseconomie en de toekomst van de bouw. Betekenisvol bouwen aan een mooiere wereld. Gelukkiger kun je me niet maken!

Dit project gaat exact volgens de juiste flow. Iets anders lijkt niet (meer) te bestaan. Alle ballen rollen op het juiste moment. Ik ontmoet precies de juiste mensen op het juiste moment, die mij allemaal een puzzelstukje aanreiken. Zo bijzonder en zo dankbaar voor dit proces.

Ik wil boeren en bouwers samenbrengen door middel van biobased gewassen. Hier zitten enorme winstkansen voor de (lokale) economie en ecologie.

En begon ik mijn verhaal niet met betekenisvol zijn? Dat kan ik als geen ander kwijt in dit project.
Anderen verbinden om zo samen een betere wereld te creëren, I love that!

Daarnaast ben ik bezig met een biobased innovatie voor ons familiebedrijf. Toekomstwaarde creëren en al mijn opgedane kennis benutten om innovatie in de praktijk te brengen.

Wie zie ik graag uitgenodigd door Peter om hun Passie Pensioneert Nooit verhaal te vertellen?
Wia Hansma. Wia is een coach die ik regelmatig bezoek. Als iemand passie heeft en het leven voluit leeft, dan is het Wia. Heerlijk!

Hoe kun je contact met mij opnemen?
Door te bellen naar: 06-83667523.
Ik hou van persoonlijk contact daar maak je mij het meest blij mee.

Of via LinkedIn: https://www.linkedin.com/in/noor-schellens/