Wat is mijn grootste passie in mijn werk? Synergie, dat is waardoor ik het meest gedreven wordt in mijn werk als bestuurder en adviseur in de filantropie. Het verbinden van mensen en organisaties die elkaar op een andere manier misschien niet snel zouden weten te vinden, maar die elkaar wel kunnen versterken in hun missie om op verschillende gebieden de wereld te verbeteren. Het gaat om het verbinden van idealen,
ideeën en plannen enerzijds, en de middelen die hiervoor nodig zijn anderzijds. Beiden zijn even onmisbaar om echte veranderingen te bereiken.

Wat is mijn grootste angst? Mijn grootste angst is het verliezen van mijn naasten, de mensen die het dichtst bij me staan. Toch vertrouw ik erop dat ik uiteindelijk zal kunnen dragen wat me aan verlies en verdriet ten deel zal vallen in mijn leven.

Waar houd ik het meest van aan mijn werk? Het contact en samenwerken met mensen die net als ik gedreven worden door de diepe overtuiging iets bij te kunnen dragen aan een betere wereld.

Wat is mijn grootste valkuil? Vrijwel alle projecten of organisaties waarmee ik te maken heb, zijn op hun eigen manier relevant en urgent: thema’s als sociale ongelijkheid, klimaatverandering, dakloosheid, de voedseltransitie. Wat heeft prioriteit? Het is soms moeilijk om keuzes te maken in waarvoor je aan de slag gaat en mijn uitdaging is om ook goed te begrenzen waarmee ik me bezighoud.

Wat zegt de uitspraak ‘Passie Pensioneert Nooit’ mij? Wie vanuit passie werkt, zal altijd de intrinsieke drive en motivatie voelen om hiermee door te gaan.

Wat zou ik aan mezelf willen veranderen? Ik ben vrij zelfkritisch en zou soms wat milder naar mezelf willen zijn. Daarin wil ik nog wat meer rust gaan ervaren.

Wat is mijn grootste professionele prestatie tot nu toe? Lastig om dit te benoemen of zelfs goed te kunnen beoordelen. Ik zie mezelf, zoals iemand dat laatst benoemde, als een ‘puppeteer’; een poppenspeler die achter de schermen aan de juiste touwtjes weet te trekken en zo processen in gang zet. Vaak ook plant ik zo een ‘zaadje’; waarvan ik lang niet altijd zie of en hoe het na tijden alsnog ontluikt.

Waar zou ik het liefst willen leven en werken? Ik ben heel blij met de plek waar ik nu leef en werk; midden in het land, maar altijd dicht bij de natuur.

Wat is mijn meest markante karakteristiek? Ik ben empathisch, geïnteresseerd in het perspectief en de behoeften van de ander en de rol die ik daarin kan spelen.

Wat is de plek waar ik de beste ideeën krijg buitenshuis? Wandelend in de bossen of over de velden creëer ik ruimte in mijn hoofd, waardoor er weer ruimte ontstaat voor nieuwe ideeën. Dat voelt soms bijna fysiek; als in het computerspel ‘Tetris’! Met elke stap die ik zet lijken de puzzelstukjes in het juiste patroon ‘op zijn plek’ te vallen.

Welke boeken hebben mijn leven beïnvloed en hoe? Boeken beïnvloeden jaar na jaar mijn leven, ik lees veel en graag. De afgelopen jaren ben ik beïnvloed door ‘The Meaning of life’ van Victor Frankl en ‘The Choice’ door Edith Eger. Het is zo belangrijk om je te realiseren dat je altijd een keuze hebt in de manier waarop je reageert op wat je tegenkomt in je leven. Het hebben van een ‘doel’, een reden waarom je bestaat, zingeving, is daarbij cruciaal, dat is iets wat ik sterk herken.

You Only Die Once’. Welke muziek wil ik beluisteren op mijn laatste dag? Ik zou denk ik teruggrijpen op de muziek uit mijn jeugd, waarin veel klassieke muziek was; Claude Debussy, Gabriel Faure, Eric Satie. Muziek die me raakt en troost.

Wie is mijn held of heldin in fictie? Ik denk nu al een tijdje na over mijn held in fictie, en eigenlijk wil ik een heldin noemen. In de boeken die ik heb gelezen moeten er toch genoeg langs zijn gekomen. Interessant dat het dan. nu lastig lijkt er een te noemen. Robin Hood vind ik een held, om zijn rechtvaardigheidsgevoel.

Wie zijn mijn helden en heldinnen in real life? Etty Hillesum is mijn historische heldin. Haar scherpe geest en veerkracht zijn altijd een voorbeeld geweest. Mensen die uit hun comfort zone treden om het goede te doen, de transitie inzetten al is dat tegen de stroom in, inspireren me ook. Feike Sijbesma in het bedrijfsleven, bijvoorbeeld.

Welke film zou ik jou aanraden ooit in jouw leven te zien? Recent heeft de film Nomadland veel indruk op me gemaakt.

Wat zegt de uitspraak ‘Ik ben de verhalenverteller van mijn eigen leven mij? Hoe je je verhaal vertelt, de kleuring die je geeft aan wat je hebt meegemaakt en nog meemaakt, beïnvloedt hoe je jezelf ziet en hoe anderen je zien. Zo ‘frame’ je steeds opnieuw je eigen leven door de manier waarop je er betekenis aan geeft, een ‘ongoing process’, waarop je, als je je ervan bewust bent, ook kunt sturen.

Welke rol spelen verhalen in mijn leven en werk? Voor mij als antropoloog spelen taal en verhalen altijd al een belangrijke rol in mijn werk, bij het duiden van zaken, het overeenstemming bereiken over de betekenis van gebeurtenissen en steeds vaker ook als het gaat om processen en transities. Om mensen mee te krijgen, te verbinden of te mobiliseren helpt verbeeldingskracht, het schetsen van een gedeelde toekomst. Verhalen, de constructie van een werkelijkheid zijn daarbij belangrijk. In mijn persoonlijk leven heeft het vertellen van verhalen een bijzondere betekenis gekregen na een periode van ziekte die ik heb meegemaakt. Toen ik hierover een jaar geleden geïnterviewd werd door een krant, merkte ik, hoe groot de rol is die het vertellen van het verhaal speelt bij het verwerken van allerlei gebeurtenissen.

Naar welk project, in 2022 kijk ik uit? Ik kijk niet zozeer uit naar specifieke gebeurtenissen, maar met name naar de verrassingen, die vast weer op mijn pad gaan komen. Onverwachte links die te leggen zijn, synergie die daarmee kan worden bereikt. Onze tijd kent zoveel grote uitdagingen die hierom vragen.

Wie zie ik graag uitgenodigd door Peter om hun Passie Pensioneert Nooit verhaal te vertellen? Ik ben benieuwd naar het verhaal van Marleen van der Kolk (Stichting het Bouwdepot) en Marnix Geus (the Present Movement)

Hoe kun je contact met mij opnemen? https://www.linkedin.com/in/annevanbeuningen/