Wat is mijn grootste passie in mijn werk?

Mijn grootste passie is wanneer ik iets doe dat impact maakt. Daarbij moet je niet direct aan grootschalige impact denken in mijn geval. Ik ontwikkel geen baanbrekende medicijnen bijvoorbeeld. In mijn werk was dat afgelopen jaar klantonderzoeken introduceren en daarmee nieuwe inzichten geven. Dan presenteer ik mijn uitkomsten en zie ik het management verrast knikken. Soms omdat ze bevestigd worden, soms omdat inzichten echt nieuw zijn. En blij word ik wanneer beslissingen met overtuiging worden gebaseerd op het onderzoek en de conclusies daaruit.

In de muziek waren dat afgelopen jaar weer een paar optredens en het uitbrengen van songs waar mensen graag naar luisteren. Misschien kan ik niet altijd goed verwoorden wat de passie is. In ieder geval gaat het gepaard met een intentie waarvan je weet dat die goed is, dat voel je van binnenuit en geeft een energie waarvan anderen blij worden.

Wat is mijn grootste angst?

Dat ik mijn tijd verdoe. En dan bedoel ik niet de momenten waarop ik thuis wat rommel, koffie drink, lees, met de diertjes speel of pannenkoeken voor mijn dochter bak. Nee, sterker nog, dat zijn momenten die ik enorm waardeer. Waarbij het leven even terug wordt gebracht naar normale proporties. Ik doel op activiteiten waar ik tijd en energie in stop, maar die mij weg bewegen van zaken die ertoe doen. Zoals muziek maken en tijd doorbrengen met vrienden en familie.

Waar houd ik het meest van aan mijn werk?

Als marketeer is dat het zoeken naar en vinden van datgene dat de klant wil, juist de latente behoefte. En hoe onze business daarop aansluit. Het vinden van de waarde voor klant én maatschappij. En als muzikant mensen aan het bewegen en dansen krijgen. In beide gevallen hoop ik op een glimlach.

Wat is mijn grootste valkuil?

In mijn hoofd blijven hangen. Niet naar buiten durven treden.

Wat zegt de uitspraak ‘Passie Pensioneert Nooit’ mij?

Je neemt nooit afscheid van je passie. Dat kan niet. Ik denk ook niet dat ik ooit stop met werken. Sowieso niet als muzikant. De advertenties “drumstel te koop ivm stoppen hobby” heb ik nooit begrepen.

Wat zou ik aan mezelf willen veranderen?

Poeh, ik zou iets meer “outgoing” willen zijn, “gewoon doen”. Meestal als ik achterom kijk heb ik ook veel gedaan, maar voordat ik iets nieuws start zit daar te veel denkwerk in. Dat zou wel minder mogen. Overigens leer ik van mijn dochter. Als zij gaat koken dan begint ze gewoon. Ze gaat niet eerst nadenken en de keuken opruimen. En het is nog lekker ook wat ze maakt.

Wat is mijn grootste professionele prestatie tot nu toe?

Die zou ik toch willen verbinden aan muziek. Na de geboorte van mijn dochter heb ik eigen muziek gemaakt en daar een heel concept bij bedacht. Gebaseerd op de jaren ’20 en vooral de vrouwen die in die tijd impact hebben gemaakt. Ik bracht deze muziek deels digitaal en deels live gedrumd en gezongen. Begeleid met videobeelden die precies bij de muziek hoorden. Dat vond ik zo’n gaaf concept. En tegelijkertijd is dit een voorbeeld van een project dat mij veel denkwerk kost om live te brengen. Ik deed alles zelf: geluid, drummen, de muziek, het streamen van de video’s. Dat zou eigenlijk met een team moeten.

En een 2^e zijn toch ook wel de liedjes die ik voor Martin Draax indrumde. Omdat hij drumpatronen bedacht als gitarist. En ik het een uitdaging vond om die ideeën te vertalen naar iets groovends. En dat dat lukte 

Waar zou ik het liefst willen leven en werken?

Mijn wens is een pand in de natuur mét een muziekstudio. Waar vrienden en familie samen kunnen komen. Maar waar ik ook de rust vind en altijd kan drummen. Als ik dan daarnaast ook nog mijn plekje in Amsterdam kan aanhouden … voor de reuring.

Wat is mijn meest markante karakteristiek?

Ik denk dat het de combinatie is van een sterke hang naar autonomie en altijd willen verbinden. Het zijn 2 eigenschappen die samen verwarrend kunnen zijn. Ook voor mezelf soms haha.

Wat is de plek waar ik de beste ideeën krijg buitenshuis?

Dat zal dan wel in de natuur zijn. In ieder geval niet in een drukke Amsterdamse winkelstraat. Raak ik overprikkeld 

Welke boeken hebben mijn leven beïnvloed en hoe?

Mmm, ik heb niet het idee dat boeken mijn leven hebben beïnvloed. Denk ik. Ik las vroeger wel veel, meer dan nu in ieder geval. Als klein kind las ik heel graag De Kleine Kapitein van Paul Biegel. Die boeken maakten indruk op mij. Als ik daaraan denk zie ik ook die combinatie van een hang naar autonomie, los zijn van de maatschappij en tegelijkertijd een hecht clubje vrienden. Beetje outkast ook. Meer recentelijk vond ik Sapiens erg interessant om te lezen. En, eerlijk is eerlijk, ik ben een slechtere lezer geworden. Dat blijkt wel uit het lezen van Alexis de Toqueville. Voor mijn gevoel ben ik al jaren bezig met deel 2 van Democratie in Amerika. Mijn dochter zegt vaak “oh, is dat het koffieboek weer?”. Er is ooit koffie op gevallen en met enige regelmaat ligt het boek op tafel of bed. Maar al lees ik maar 1 of 2 bladzijden per keer, ik leer steeds iets bij. En verwonder mij iedere keer over dat het inzicht van deze man zo ontzettend raak is en dat hij onze manier van leven en omgaan met elkaar al 140 jaar geleden voorspelde.

‘You Only Die Once’. Welke muziek wil ik beluisteren op mijn laatste dag?

Waarschijnlijk vooral jaren ’80 muziek. Dan hoop ik dat ik met mijn vrienden en geliefden ben en dat we willekeurig liedjes opzetten. En dat we dan herinneringen ophalen. Steeds zo’n “ohja”- moment. En dan keihard meezingen samen. Of luchtdrummen.

Wie is mijn held of heldin in fictie?

Eerste die mij te binnen schiet is Betty Boop. Ze was op zichzelf, geen standaard schoonheid met dat korte zwarte haar en een sekssymbool. Ik heb verder niet zoveel met die filmpjes, maar ze is mijn heldin omdat ze vanwege haar manier van kleden in de ban werd gedaan, met hooggesloten jurkjes enzo. Waanzin. Ze was goed zoals ze was.

Wie zijn mijn helden en heldinnen in real life?

Dat zijn mijn beste vrienden en mijn familie, natuurlijk met mijn ouders bovenaan.

Welke film zou ik jou aanraden ooit in jouw leven te zien?

Bij mij schiet gelijk In the name of the father binnen. Of The pianist. Die laatste zag ik met mijn moeder in Tuschinski. Na afloop zei mijn moeder “nu drinken we eerst een borrel”. Die film maakte enorme indruk op mij. Eigenlijk alle films waar onrecht wordt aangedaan. Recentelijk keek ik graag naar The Green book. Verder vind ik ook films uit de jaren ’20 indrukwekkend, zoals Metropolis van Fritz Lang.

Wat zegt de uitspraak ‘Ik ben de verhalenverteller van mijn eigen leven mij?

Haha, eigenlijk niet zoveel. Is mijn leven een verhaal dat ik vertel? Ik doe maar wat. En ook al klets ik soms veel, ik kan juist ook heel stil en op mezelf zijn. Misschien dat ik daarom van de jaren ’20 houd, verhalen vertellen zonder geluid… de stomme film. Geen woorden, maar daden. Ik ben overigens dol op verhalen die anderen vertellen. Ik heb onlangs een bijzonder iemand ontmoet en ik kan uren luisteren naar zijn verhalen.

Welke rol spelen verhalen in mijn leven en werk?

Als marketeer ben ik op zoek naar de verhalen van de (potentiële) klant, wat leeft, welke wensen en behoeften zijn er. Dus in mijn dagelijkse werk is het stiekem best een groot onderdeel. Ik onderzoek en interview en probeer ook altijd de verhalen te begrijpen die niet hardop worden uitgesproken. Want niet iedereen vertelt zomaar. Observeren is heel krachtig. Mijn diertjes kunnen ook niks vertellen met woorden, maar ik kan ze wel observeren. Toen ik nog voor de Slagwerkkrant schreef was ik ook altijd op zoek naar ‘het verhaal’. Vanuit dat verhaal vertelt iemand wel welke gear belangrijk is voor hem of haar. Maar het was nooit mijn insteek om een lijstje toffe gear op tricks op te halen. Ik wilde altijd weten “wie heb ik voor me, wat beweegt diegene, wat is diens verhaal?”. Haha, dat zorgde er ook voor dat ik wel een uurtje of 2 uittrok voor een interview.

Naar welk project kijk ik uit?

Ik hoop komend jaar weer mijn eigen muziekruimte te hebben, daar zou ik les kunnen geven, maar heb ook veel andere ideeën die je met zo’n muziekruimte kan verwezenlijken. Kinderen bijvoorbeeld laten samen spelen in een bandje. Een weekend organiseren voor bands, jamsessies. Met lekker eten en drinken. Verder ga ik graag verder met het organiseren van (klant)onderzoek. En hoop ik daarnaast ook gewoon zelf weer veel te spelen en nummers op te nemen. Mmm, misschien is het toch weer tijd om ook mijn eigen concept weer live te brengen.

Wie zie ik graag uitgenodigd door Peter om hun Passie Pensioneert Nooit verhaal te vertellen?

Mariska Lootsma van Robidus. Zij wil met haar man een lokaal in haar dorp openen waar mensen kunnen samenkomen, vergaderen, drinken et cetera