Over Peter de Kuster

Peter is oprichter van het Passie Pensioneert Nooit. Hij schreef  50+ boeken in de serie The Hero’s Journey & The Heroine’s Journey die wereldwijd door miljoenen zijn gelezen. Peter heeft een MBA in Marketing,  MBA in Financial Economics op het TIAS en studeerde af op de universiteit van Nijmegen in Sociologie and Communicatie Wetenschappen.

Wat kun je verwachten?

1.   Wat Pensioneren Betekent:  Het Einde van Pensioneren zoals Wij dit Kennen
2.   De Grote Pensioen Mythes
3.   Het Einde van het Werk/Pensioneren Ultimatum
4.   Passie voor jouw Werk Kan Altijd een Deel van Je Leven Blijven
5.   Je Bent Zo Oud als Je Zelf Denkt
6.   Van Betekenis Blijven in de Wereld
7.   Je hoeft niet te pensioneren om te doen waar jij van houdt
8.  Neem geen Genoegen met een lauw “Zwitser-Leven”
9.  Hoeveel Kost Jouw Loonstrookje Jou?
10.  Maak een Betekenisvolle Transitie
11.  Maak een Middelenrijke Transitie
12.  Jouw Geld en Jouw Leven

Introductie

Op een lezing, een tiental jaren geleden, vroeg ik een groep managers in marketing “wat wil je doen als je groot bent?” De emotionele ontlading die plaats had in het gesprek dat volgde overtuigde mij van een feit van het moderne leven waar ik mij meer en meer bewust van werd: Veel te veel mensen zijn ongelukkig in het werk dat zij doen. Hun antwoorden onthulden dat veel mensen diep van binnen het gevoel hebben dat zij compromissen hebben gesloten, in verschillende mate, wie zij zijn voor wat zij kunnen krijgen. Zelfs enigen van hen die de dingen hadden die zij willen hadden het gevoel dat ze tekort schoten in termen van voldoening.

Zijn wij een verloren generatie die puffend en proestend een snelweg af rijden die nergens naar toe gaat?  Letten wij alleen op de euro’s om richting te bepalen en hebben wij de waardering voor andere maatstaven voor een goed leven verloren? Deze vragen lieten mij nadenken over wat het verhaal over werk en pensioneren is geworden in onze samenleving.

Een paar jaar geleden vroeg een financieel dienstverlener mij om te kijken naar de redenen dat mensen weinig aandacht en interesse hadden voor hun pensioen. Waarom zij te weinig spaarden voor hun pensioen. Mijn onderzoek liet mij concluderen dat de boodschap die financieel dienstverleners uitzenden niet resoneert met 75 tot 80% van de populatie.  De boodschap was in de basis: “Je spaart niet genoeg, je geeft te veel uit, je bent kortzichtig. Onverantwoord. Onverschillig. Schaam je.” De bedrijfstak veronderstelde dat het probleem simpelweg was dat de mensen leven voor het hier en nu. Hoewel dat wellicht waar is, is het niet de kernreden.

Het probleem is, zo je het een probleem kunt noemen, is dat mensen niet het ‘pensioneren van hun ouders’ willen. Meer dan 80 procent van de populatie wil blijven werken om diverse redenen en op verschillende tempo’s in hun leven. Zij zijn al getuige geweest wat er gebeurd na 40 jaren gewerkt te hebben – een caravan, een golf lidmaatschap en een senioren flat – een virtuele transplantatie richting de uithoeken van de samenleving.

Hoe dieper ik zocht, hoe duidelijker het voor mij werd dat traditionele noties van pensioneren zich ontwikkeld hebben tot iets meer. Wanneer mensen tegenwoordig over pensioneren praten, spreken zij zelden over gepensioneerd leven, zij spreken vaak over leven in vrijheid. Zij willen vrij zijn om hun doelen na te volgen, in hun eigen tempo en vrij om een gevoel van balans in hun levens te krijgen.

Honderden persoonlijke interviews onthulden twee onderliggende problemen:

1.  Veel mensen bevredigen elke materiële behoefte met weinig of geen gedachten over hun toekomst, omdat zij er geen heil in zien om te wachten tot ze te oud zijn om zich te vermaken;
2. Veel anderen brandden de spreekwoordelijke kaars aan beide kanten op in banen en omgevingen die zij haten om genoeg geld te verdienen om op een dag het koord door te knippen en te doen wat zij willen.

Maar beide scenario’s leiden tot de fatale vergissing van het traditionele pensioneren – dat werk en genieten in verschillende fases van het lezen ondergebracht zijn.  Het was onvermijdelijk dat ik mensen vond die de pensioenpuzzel opgelost hadden door iets te doen waar zij van hielden, geen behoefte voelden om er mee op te houden (alleen langzamer aan doen) en die hun leven wilden balanceren tussen familie, loopbaan en vrije tijd. Zij ontdekten een “Nieuw Pensioen Verhaal” waarin zij niets hadden om van te pensioneren. En zij vonden het leven waar zij ooit van dachten dat het gereserveerd was voor hun pensionering.

Het Nieuwe Pensioen Verhaal erkent hoe ouderwets en irrelevant het industriële eeuw model van pensioneren is geworden in een tijd waar ideeën de belangrijke economische waarde vertegenwoordigen. Dit verhaal erkent de noodzaak voor balans en de futiliteit om werk voor één levensfase te reserveren en vrije tijd voor de volgende levensfase.

Dit vereist een verschuiving in zowel hoe wij onze levens plannen als hoe we onze middelen managen. Het werk dat we moeten doen is deels filosofisch en deels financieel. Diegenen die hun levens hebben vrijgemaakt hebben dit gedaan met wijs, voorzichtig management van hun middelen en met een intolerantie voor alles consumerende,  doodlopende straat loopbanen – ongeacht hoe materieel vervullend deze loopbanen kunnen zijn.

Die veranderingen hangen al een tijdje in de lucht. Mensen herkennen ze intuïtief en zijn het met deze veranderingen eens. Ik werd geraakt door de frustratie en berusting ten aanzien van pensioneren van zoveel mensen en ik voelde mij geroepen om de ideeën te verwoordden die Het Nieuwe Pensioen Verhaal vormen.

Mijn hoop is dat jij het doel zal zien voor wat het is – vrijheid.  Ik wil mensen de waarheden zien omarmen die hen vrijheid geven, zowel materieel als filosofisch.  Ik vind het moeilijk te geloven dat enig leven was bedoeld voor het enige doel van geld vergaren. Hoewel persoonlijke welvaart kan leiden tot grotere autonomie, ligt werkelijke vrijheid in het vinden van betekenis, passie en geluk in alle aspecten van onze levens.

Ik hoop dat “Het Nieuwe Pensioen Verhaal” een rol kan spelen in hoe jij een leven en werk creëert waar jij van houdt en nooit van wil pensioneren.

Pensioneer Oude Verhalen over Pensioneren

Ben eerlijk. Pensioneren is niet een geweldig idee.  Zeker niet op 65 jarige leeftijd. Pensioneren zoals wij het vandaag kennen is een relikwie uit een tijd en wereld die al lang voorbij is. In de moderne economie zijn conventionele verhalen over pensioneren niet alleen ongeschikt maar ook contra productief. Het concept van pensioneren was een onlogisch gefundeerde en kortzichtige sociale manipulatie, die niet langer relevant is en out of touch met onze tijd.

We worden dagelijks blootgesteld aan berichten die ons brein bestormen met waarschuwingen dat we meer moeten sparen als we van de economische klip willen springen die de pensioendatum is.  En velen van ons zijn overtuigd geraakt dat we eerder van die klip willen springen – indien mogelijk, veel eerder. Maar willen we echt stoppen met werken? Het is triest dat omdat zo veel mensen in jobs, bedrijfstakken en kantoren werken die zij haten, zij zichzelf overtuigd hebben dat het antwoord is het einde van hun werkend bestaan (pensioneren).  Maar het feit blijft staan dat zij niet zo geobsedeerd zouden zijn met het idee van stoppen wanneer zij deden wat zij wilden met hun leven.

Veel mensen denken dat het antwoord ligt in helemaal stoppen met werken, omdat zij problemen hebben met hun werkomstandigheden. Dit staat gelijk aan een frontale lobotomie laten doen omdat je een hoofdpijn hebt.  Veel anderen willen ophouden met wat zij nu doen om in staat te zijn iets anders te doen; zij willen een verandering maar zijn ervan overtuigd dat zij een berg van geld nodig hebben om de switch te maken.  Daarom hebben zij besloten om hun dromen uit te stellen in de veronderstelling dat wanneer zij eindelijk de middelen bij elkaar hebben zij nog steeds het verlangen en de drive hebben om die nodig is om hun dromen te volgen. Mensen in deze omstandigheden – en er zijn er veel – zouden moeten stilstaan bij het psychologisch nuchtere feit dat wanneer zij zich voortduwen in een loopbaan die zij verafschuwen, zij fietsen op langzaam leeglopende banden. De rit wordt ruwer en lastiger tot zij ontdekken dat hun aspiraties in de greppel terecht zijn gekomen en zij weinig energie over hebben om aan een nieuwe reis te beginnen.

Hetzelfde kan gezegd worden over diegenen die een lauwe benadering hebben van hun werk. Zo’n benadering resulteert in een gebrek aan groei, een gebrek aan motivatie en mentale uitdaging en aangetaste energie niveau’s.  Wanneer de lauwe benadering onze status quo wordt, zijn we goed op weg naar een onvervuld leven.

De Kunstmatige Eindstreep

Werk doen dat je verafschuwt of in omstandigheden werken waar we niet van houden tast onze spirit aan. De reden dat zoveel mensen zich in zulke scenario’s bevinden is omdat ze een idee gekocht hebben over pensioneren dat tot op het bot verrot is. Het idee dat we zouden moeten doen waar we niet van genieten om het geld te accumuleren dat we nodig hebben om op een dag te gaan doen waar we van houden. Dit hopen om te doen wat we willen is de reden waarom het concept van pensioneren aantrekkelijk is voor velen. Veel individuen bevinden zich in de loopbaan waarin zij niet willen zijn. Zij zien de pensioendatum met een geldbedrag als de enige manier om uit de race te stappen. Het probleem is samengesteld wanneer wij ons realiseren dat we overtuigd zijn geraakt dat we moeten rennen naar een kunstmatige eindstreep in een race die nooit goed afloopt. De kunstmatige eindstreep is de pensioendatum. De race is de toepassing van onze vaardigheden en ideeën zolang wij ervan genieten om ze te gebruiken. Wanneer we werkelijk houden van wat we doen kunnen we ons tempo wat vertragen of de plek veranderen waar we aan het rennen zijn, we stappen echter nooit uit de race.

Waarom hebben zo veel mensen hun leven gegeven aan werk waar zij niet van genieten? De reden is simpel. Omdat zij het geld nodig hebben. Waarom hebben zij het geld nodig? Zodat ze genoeg hebben om te pensioneren en gaan doen wat zij willen. Geweldig. We offeren 40 productieve jaren op zodat we de vrije hand hebben tijdens onze herfst/winter jaren.

Hoewel je er wellicht niet veel over gehoord hebt, diegenen die de magische pensioendatum halen en uit de race stappen zijn niet allemaal gelukkig met hun beslissing. Ze doen het echter omdat zij het gevoel hadden dat zij het moesten. Desillusie ratio’s zijn huizenhoog voor gepensioneerden. Volgens een onderzoek zegt 41 procent dat pensioneren de meest ingewikkelde aanpassing in hun leven was en de meesten worstelen nog met de monotonie, verveling, gebrek aan doelen en gebrek aan intellectuele stimulansen die traditionele pensionering biedt. Er is een goede reden dat gepensioneerden niet gelukkig zijn – pensioneren is een onnatuurlijk idee. Het concept is tegengesteld aan het behoud van de menselijke spirit. Veel mensen willen niet het pensioneren zoals wij het kennen. Wat zij willen is vrijheid om hun eigen doelen en interesses te volgen. Zij willen hun eigen beslissingen nemen. Zij willen doen wat zij willen, wanneer zij het willen en waar zij het willen. Zij willen verandering van de sleur die hun loopbaan leven is geworden. We hebben het verhaal aangehoord dat het juiste bedrag aan geld alleen die vrijheid kan kopen.

En dat is waarom we zo kwetsbaar zijn voor berichten die ons vertellen dat we een bepaald bedrag op pensioendatum nodig hebben om onze vrijheid te bereiken. Maar dat is gewoonweg niet waar. Ik laat op deze website talrijke verhalen zien van mensen die het leven leiden dat zij willen – vandaag – en die niet een grote hoeveelheid geld bezitten.  Door dit vertekende beeld over pensioneren hebben we de geldwagen voor het paard gespannen. We zeggen dat we geld sparen zodat we ooit een leven hebben. Maar in het proces stellen we het hebben van een leven uit om genoeg geld bij elkaar te schrapen. Te veel mensen wachten veel te lang.

Met enige financiële creativiteit en een nieuw verhaal over pensioneren kun je zowel het leven vinden dat jij echt wilt – zo niet nu, dan is het volledig mogelijk binnen de komende vijf jaren. Het bereiken van vrijheid van jouw werkend leven betekent het kritisch bekijken van jouw levensstijl, financiële gewoontes en het vinden van een manier om het allerbelangrijkste op de eerste plaats te stellen. Bepaal ten eerste het pad dat je moet nemen om het werk te doen waar jij van houdt en vervolgens stel een plan samen om voor dit privilege te betalen. Wij dienen een veel vindingrijkere benadering toe te passen om de transitie naar een leven te maken waar wij van houden en nooit van willen pensioneren.  Verderop in dit verhaal zullen we enige van de meer vindingrijke benaderingen presenteren die mensen hebben toegepast om hun passie en dromen te volgen.

Illusies, Desillusies en Hype

Mario, mijn vriend en pensioenadviseur vertelde mij het volgende:  ‘Wanneer jij mij vraagt, ‘wie zijn de meest tragische klanten die jij kent?’ denk ik dat mijn antwoord je zou verrassen.  Het zijn niet de stellen van middelbare leeftijd die ontmoedigd zijn omdat ze ontdekken dat ze niet in staat zijn om te pensioneren op het moment dat zij dachten. Het zijn niet de klanten wiens pensioenvoorzieningen lager uitvallen dan gedacht en die hierdoor hun plannen voor een vroege pensionering moeten uitstellen. Het zijn de gepensioneerden met een geweldige pensioenvoorziening die zich dood vervelen. Deze personen hebben het gevoel dat zij verwijderd zijn uit de mainstream van het leven en vanuit de zijlijn mogen toekijken en niet terug mogen keren’

Of zoals een man het verwoordde: ‘Pensioneren is een sport voor toeschouwers. Je wilt meedoen met de anderen op de golfbaan, de zakelijke besprekingen, de gemeenschappelijke doelen. Ik zou er een moord voor over hebben om weer aan het spel mee te mogen doen’.

Toch zijn er veel mensen in een gekke goudrush om te komen naar de plek waar de ‘grumpy old men’ leven.  Aan de zijlijn. Of op de tribune.

Velen van ons, echter, hebben al genoeg gezien van het pensioneren van onze ouders en voorgangers om te weten dat dit niet een leven voor ons is. Wij hebben het verhaal bedacht dat ons leven er eentje van uitdaging, betekenis, stimulering en beroepsmatige avonturen zal zijn. We zijn niet geïnteresseerd in het eindigen van deze race!

Dit punt werd mij helder toen een vriend mij vroeg of ik plannen had om te pensioneren. Ik dacht erover na en toen daagde het mij. Ik hou van wat ik doe. Ik schrijf, ik spreek, ik reis, ik adviseer ondernemers hoe zij echte betekenisvolle relaties aangaan met klanten. Waarom zou ik daar mee ophouden? Wanneer ik zou pensioneren zou ik volgens mij mezelf vernietigen. Deze realisatie was  belangrijk voor mij omdat het mij hielp te beseffen dat ik mijzelf niet langer zorgen hoefde te maken over een specifiek geldbedrag op enige leeftijd. Er zal altijd iets voor mij te doen zijn en ik zal er altijd van genieten om het te doen. Je maakt geen plannen om te pensioneren van je passie in het leven.

Betekent dit verhaal dat ik mijn toekomst uitgeef en de waarde van sparen voor later niet zie? Integendeel! Omdat ik mijn vrijheid zoveel waardeer oefen ik de zakelijke discipline uit om haar te behouden. Ik weet dat één onzinnige aankoop of investering de boeien van zakelijke gevangenschap terugbrengt in mijn leven.

Er zit wijsheid in balans. Omdat ik hou van wat ik doe maakt het de noodzaak kleiner om te plannen voor financiële vrijheid. Leven kan ons voor onverwachte gebeurtenissen en situaties plaatsen die radicaal onze koers wijzigt; arbeidsongeschiktheid, een overlijden in de familie, scheiden, ouders die afhankelijk worden enzovoorts. We moeten financieel vooruit plannen omdat we onze mening met de tijd veranderen. Wat mij vandaag energie geeft kan mij een decennium later vanaf nu vervelen. Financiële planning is nodig om de vrijheid te kopen om te veranderen wanneer wij dat willen.

Twee type mensen zouden hun plannen voor volledig pensioneren op leeftijd 65 jaar of op een eerder tijdstip moeten vergeten. Ten eerste diegenen die zich NIET kunnen veroorloven om te pensioneren op leeftijd 65 en ten tweede degenen die zich WEL kunnen veroorloven om te pensioneren op leeftijd 65.

Een moderne maatstaf van succes lijkt te zijn hoeveel jaren je eerder kunt pensioneren.  Is het versnellen van jouw tempo richting verveling en moedeloosheid werkelijk een goed idee? Aan de andere kant is een moderne maatstaf van falen hoeveel jaren je nog dient door te werken om te kunnen pensioneren. Hoe langer je dient te wachten hoe meer je faalt inzake pensioneren. Deze maatstaven zijn aan het veranderen. Wanneer het aan de komende generatie van 50+ ers ligt zullen deze percepties volledig op zijn kop gezet worden. Diegenen die dienen te werken zullen niet de losers zijn omdat zij nog in het spel zijn en zij zullen ontdekken dat werk hen vitaal, betrokken en gezonder houdt. Diegenen die in staat zijn om volledig te stoppen zullen ervoor kiezen om het niet te doen omdat zij niet op een langzaam pad naar intellectuele dorheid, verveling en monotone vrije tijd willen.

Wij zijn nog steeds in de vroege fase van een nieuw verhaal over pensioneren – een modern perspectief op wat pensioneren werkelijk betekent. Mensen worden nog steeds achtervolgd door oude regels en media hype die hun gebrek aan voorbereiding en interesse om de kunstmatige eindstreep te halen benadrukken. Je kan haast niet ontsnappen aan media nieuws over de mensen die te weinig pensioen hebben opgebouwd en de advertenties van financieel aanbieders die deze oude koeien uit de sloot blijven trekken.

Oude Pensioenverhalen, Nieuwe Realiteiten

Voor velen inspireren deze berichten urgentie en spaarzaamheid; voor vele anderen inspireren zij alleen angst, zelfverachting en hopeloosheid. Berichten zoals “Je zult niet genoeg hebben’  of ‘ wanneer jij dit pensioenpremie gespaard had zou jouw potje nu dit waard zijn’ creëren een gevoel van vrees en falen. Voor honderdduizenden Nederlanders die geen goedgevulde pensioenpot hebben (het gemiddeld aanvullend pensioen ligt onder de Euro 1000 per maand) zijn berichten over hoge inflatie, stijgende energieprijzen een bron van onrust. Zij waren overtuigd dat zij op de pensioendatum een veilig inkomen zouden hebben maar helaas wordt dit inkomen niet regelmatig aan de inflatie aangepast. Zij weten dat zij nooit in staat zullen zijn om het kleine vermogen op te bouwen waarvan ‘ pensioen experts’ hen vertellen dat zij die bij elkaar moeten vergaren willen zij niet een armoedig pensioentje hebben.  Het moderne pensioen portret, zoals het getekend wordt door de financiële dienstverlening, is in feite een draak met twee hoofden, omdat het plaatje dat de laatste 50 jaar gepromoot is niet alleen illusie is maar ook onrealistisch.

De illusie is die van cocktails drinken op het strand. Een onbezorgde oude dag. Al dit is van jou, wanneer jij pensioneert, en hoe eerder je pensioneert des te beter. Mogelijk heb je mensen ontmoet die deze illusie geloofd hebben en nu leven met een kater van verveling en doelloosheid in hun leven. Ik heb veel van deze mensen ontmoet en de blik in hun ogen inspireerde mij tot het schrijven van dit verhaal. Velen hebben ondervonden dat deze verveling hen tot destructieve gedragspatronen heeft aangezet. Velen hebben hun verouderingsproces versneld omdat meer eten/drinken uit verveling hen zwaarder en ongezonder hebben gemaakt.  Het telt allemaal op tot een onvermijdelijke conclusie: pensioneren is een onnatuurlijke conditie! Zelfs als je jezelf kunt veroorloven om te pensioneren is het ergste wat je kunt doen jezelf volledig terugtrekken.

Wanneer je gepensioneerden vraagt hoe het men hen gaat antwoorden ze vaak ‘ik houd mij bezig’. Dit is een erkenning van de activiteiten leegte die pensioneren gebracht heeft. Zij zijn werkelijk gelukkig wanneer zij druk zijn te doen waar zij van houden.

Het imago over pensioneren die ons verkocht is is simpelweg niet waar. Een onderzoek laat zien dat 41 procent van de gepensioneerden rapporteren dat pensioneren een lastige aanpassing is. Slechts 12 procent van pasgehuwden vond dat het huwelijk een lastige aanpassing is en slechts 23 procent dat een kind krijgen een lastige aanpassing was. De reden dat de aanpassing aan pensioneren zo lastig is voor velen is eenvoudig: pensioneren zoals het gedefinieerd is voor ons is zo nooit bedoeld. Pensioneren is een illusie omdat degenen die zich de illusie kunnen veroorloven erdoor gedesillusioneerd zijn en diegenen die het zich niet kunnen veroorloven worden erdoor achtervolgd.

Dat brengt ons bij het andere hoofd van de draak, veel mensen kunnen zich niet veroorloven te pensioneren op de manier die de pensioenbedrijfstak promoot. Het is onrealistisch voor velen een manier te vinden om genoeg geld opzij te leggen om richting de pensioennorm van 70% van het laatstverdiende loon te komen. Het is waar dat veel mensen meer zouden kunnen sparen wanneer zij meer financiële discipline zouden hebben. Maar waarom zou een derde van de bevolking die haar best doet met wat zij hebben rond moeten lopen met een slecht gevoel over vandaag omdat zij niet een niveau in de toekomst kunnen bereiken dat iemand voor hen vastgesteld heeft?

De verhalen dat we te weinig voor pensioen sparen zijn gefundeerd op een gefabriceerd en nu afbrokkelend filosofisch fundament: dat is, dat we dienen te pensioneren op 65, 67 of een vooraf bepaalde leeftijd. Of eerder, indien mogelijk.  Velen van ons zullen niet pensioneren op een vastgestelde leeftijd. Wij, als een generatie, zijn niet geïnteresseerd in kunstmatige eindstrepen.

Passie Pensioneert Nooit Uitdaging

Is het doel om veel gespaard te hebben en gelukkig, of gelukkig te zijn en gespaard te hebben?

Denk erover na: Zou ik mijn eigen gedachten over pensioneren opnieuw dienen te bekijken?

Onderzoek het: Wat ben ik aan het sparen? Waar ben ik aan het sparen?

Beslis en kom in actie:

• Praat met mijn partner over pensioneren
• Verzamel en organiseer mijn financiële informatie

Wij Willen Werken

Een recent onderzoek onder ondernemers laat zien dat 85% van ons door willen werken tijdens de pensioenjaren (ik denk dat zij zullen ophouden met hen pensioenjaren te noemen wanneer we gaan doorwerken).  Een derde van de respondenten geloofde dat ze bleven werken omdat zij de inkomsten nodig te hebben. De meerderheid (67 procent) gaf echter aan dat zij door willen werken omdat zij wilden werken.

Een ander onderzoek onthulde meer van waarom wij willen blijven werken. Deze studie onthult details van wat beleggers willen doen wanneer zij pensioneren. 85 procent zei dat ze wilden blijven werken in enige vorm. Antwoorden van respondenten vielen in de volgende vijf categorieën:

1.  Ik wil zo lang als ik kan werken – doen wat ik nu doe (15 procent)
2. Ik wil een ondernemer worden (26 procent)
3. Ik wil een nieuwe job vinden (34 procent)
4. Ik wil een balans vinden tussen werk en leven (10 procent)
5. Ik wil het “traditionele” pensioneren (15 procent)

We zullen dieper naar deze studie kijken. Voor nu volstaat om te zeggen dat we traditioneel pensioneren in de ogen gezien hebben en het afgewezen, dat is iedereen op 15 procent van de ondernemers na. Mensen hebben ooit ‘pensioneren’ gezien als ‘uit de race stappen’. Het feit is dat we niet langer uit de race willen stappen. We willen de vrijheid hebben om in ons eigen tempo te gaan. De beslissing nemen of we rennen, joggen of wandelen. We willen in staat zijn af en toe uit te rusten en terug te keren wanneer wij daarvoor kiezen. En, het meest belangrijke, we willen op het pad rennen dat wij zelf gekozen hebben.

Dit is Passie Pensioneert Nooit. Het is helder voor de meesten van ons dat we niet ‘het pensioneren van onze ouders’ willen. Het enige dat gepensioneerd dient te worden zijn oude verhalen over pensioneren.

Je Krijgt Toch Nog Opties

Je zult nog de nodige opties hebben om uit te kiezen in jouw toekomstige werk leven. Deze opties bieden jou allemaal hetzelfde: vrijheid om het werk leven vorm te geven dat jij wilt. Jouw werkgever gaat jou niet een email sturen met dit bericht, maar ze hebben jou meer nodig dan jij wellicht denkt. De kosten en frustraties bij de pogingen om jou te vervangen in onze huidige markt geven werkgevers de noodzakelijke motivatie om te doen wat nodig is om jou binnenboord te houden.

Niet alleen wil de meerderheid van ons (85 procent) werken, maar de werkplek gaat ons nodig hebben wanneer we ouder worden en gedwongen worden op te houden.  Een belangrijke demografische verschuiving frustreert werkgevers. Zodra babyboomers beginnen te pensioneren, zullen er niet genoeg jonge werknemers zijn om hen te vervangen, vooral in management posities tussen 30 en 50 jaar.  Dit fenomeen is bekend geworden als de ‘brain drain’ en zal veel flexibele mogelijkheden bieden in de toekomst voor ons allemaal.  Het maakt het nu al mogelijk voor een selecte groep professionals om hun jobs te herstructureren op elke manier die zij willen, inclusief van full time naar part time werken gaan en consulteren, mentor zijn en op het kantoor van hun keuze werken. De leeftijd gerelateerde brain drain is al begonnen en wordt gevoeld door werkgevers die de stress ervaren van een krappe arbeidsmarkt.

Jij kunt meer opties hebben dan jij nu denkt.  Het werk leven dat jij wilt vinden is niet langer meer een kwestie van genoeg geld sparen zodat je kunt stoppen.  Er zijn vele andere manieren om zo’n transitie te maken. Het werk leven waar jij van droomt kan slechts een paar jaren – of een paar beslissingen – verwijderd zijn van waar jij nu bent. Eén ding is zeker, echter;  de werkplek van vandaag heeft jou meer nodig dat ze wil laten blijken. Het is jouw beurt om te leren hoe je jouw onderhandelingspositie versterkt. Werkgevers kunnen zich niet langer de kosten veroorloven van het omzet verlies wanneer ervaring, know-how en relaties met klanten de deur uit lopen. Volgens de demografische ontwikkelingen van de komende tien jaar zal deze brain drain trend voort blijven duren.

Tikt de Financiële Klok?

Om de één of ander reden zijn sommige professionals in de financiële dienstverlening heel traag in het begrijpen van de filosofische verschuiving rondom pensioneren. Sommigen in de bedrijfstak promoten nog steeds oude ideeën die niet resoneren met de spirit van de moderne generatie. Ironisch gezien frustreert het velen in de financiële dienstverlening dat mensen te weinig sparen voor hun pensionering. Worden regelmatig morele bezwaren over gemaakt in diverse media. Gebrek aan discipline, verantwoordelijkheidsgevoel, kortzichtigheid, financieel verwend en verkeerd opgevoed. Dat is hoe men de consument ziet. Dient tegen zichzelf beschermd te worden. Verplicht te worden om te sparen voor pensioen voor eigen bestwil.

Langzaam begint door te dringen dat deze pleidooien om te sparen voor pensioen misschien het verkeerde plaatje gepromoot hebben en dat dit verklaart waarom de meeste mensen er geen aandacht aan schenken.

“Je hebt genoeg nodig om te stoppen op leeftijd X “

“Je moet sparen voor de dag waarop jij afscheid neemt van jouw werk”

” Wanneer je niet zoveel spaart voor zo lang, zul je niet hebben wat je nodig hebt en kun je niet met pensioen”

De emotionele onderstroom van deze berichten lijkt zich te vertalen naar angst en schaamte voor velen die hen horen. Ik heb honderden mensen geïnterviewd voor hun financiële planning die vertelden dat zij zich ‘losers’ voelden omdat het lijkt of iedereen om hen heen het goed voor elkaar heeft behalve zij.  Zij lezen over mensen met gouden parachutes en dikke online rekeningen. Wat de financiële dienstverlening dient te doen om te gaan resoneren met de spirit van het modern publiek is met het herdefiniëren van het begrip ‘pensioneren’ en mensen helpen om een persoonlijk verhaal te maken over hun eigen leven in deze fase. En die definitie dient realistisch te zijn!.  Niet iedereen zal 300.000 Euro in beleggingen hebben of een werkgeverspensioen van netto 1500 per maand om hen te ondersteunen wanneer zij de AOW gerechtigde leeftijd bereiken. Er is geen reden waarom deze mensen niet in staat zouden zijn om met een planner, adviseur of coach aan tafel te gaan zitten en een plan ontwerpen dat hen helpt om te kopen wat zij werkelijk willen. Vrijheid. De vrijheid om te doen waar zij van houden zolang zij ervan houden.

Onderaan de streep geldt dat de meesten van ons willen blijven werken. Sommigen willen werken omdat we van betekenis willen zijn, om een actieve rol te spelen in de samenleving waarin wij leven. Sommigen van ons willen werken omdat dit hen mentaal scherp houdt en betrokken. Sommige willen werken omdat eerlijk werk een zuiverende en verrijkende kwaliteit kent. We hoeven niet meer te horen over de pot met goud die vol moet zijn op leeftijd X.  Het zou fijn zijn om een plan te hebben dat past met jouw eigen visie op het leven en verlangens – een visie die geld verdienen trouwt met doen waar wij van houden en meer hoop in ons inspireert dan moedeloosheid. Het is duidelijk geworden dat de oude berichten over pensioenplanning niet langer van toepassing zijn of zouden moeten zijn. Het feit dat velen van ons werk zullen vinden waar zij van houden en nooit willen stoppen is een goed voorteken voor onze financiële toekomst.

Onze grootste angst en onzekerheid voor onze latere jaren zou niet moeten gaan over de betaalbaarheid van de zorg en de sociale zekerheid of over failliet gaan maar over geen doel en betekenisvol werk hebben.

Sociale zekerheid zal er zijn. Wanneer jij met discipline spaart zal jouw geld aangroeien en daar zijn om jou te helpen. Wanneer je werk vindt waar jij van houdt zul je altijd geld verdienen. In dit scenario zul je niet noodzakelijk rijk zijn of volledig gepensioneerd, maar je zult gelukkig zijn.

Het Nieuwe Pensioen Verhaal Uitdaging

Wat denk jij over de betaalbaarheid van de AOW en de Zorg?

Denk erover na.  Hoeveel zal ik rekenen op de AOW en de Zorg? Waarover ben ik bang over wat betreft mijn financiële toekomst?

Onderzoek het: Waar is mijn geld nu Is het belegd? Is het alleen aan het rusten?

Beslis en kom in actie:

• Neem actie en leer over mijn geld en waar het is
• Betrek mijn partner in het leerproces
• Maak een lijst van mijn geldzorgen
• Beslis hoe je deze angsten gaat aanpakken (tip: kennis verdrijft angst)

The Day After

De pensioen kater verschijnt op verschillende momenten voor verschillende mensen en helemaal niet voor anderen. Degenen die het meest genieten van pensioneren lijken vaak de mensen te zijn die opgebrand zijn van wat zij op het werk deden dat de gedachte om niet terug te hoeven direct tevreden maakt.

Velen van ons zijn getuige geweest van de worsteling van onze ouders met de emotionele realiteit van pensioneren. De kater kan binnen een week of twee beginnen. Het begint zodra gepensioneerden vragen ” Is dit alles wat ik ga doen de rest van mijn leven?.  Zij zijn letterlijk ziek van gemakzucht. Het lijkt erop dat iedereen een verhaal heeft over iemand die met pensioen ging en direct begon te desintegreren en binnen twee jaar begraven was. Het weghalen van betekenisvol werk  zoog het leven direct uit hen. Het lastige van de aanpassing is dat we mensen vragen iets te doen wat onnatuurlijk is en gestoeld is op sommige zeer gevaarlijke veronderstellingen.

We vragen gepensioneerden niet alleen een aanpassing te maken naar een gepensioneerd leven, we vragen hen leeftijd aanpassingen te doen – uit te schakelen wie zij zijn en de activiteiten die hen voortdrijven – alleen maar omdat zij een bepaalde leeftijd hebben bereikt. De werkelijke aanpassingen aan leeftijd zouden gerelateerd dienen te zijn aan onze gezondheid, onze mobiliteit en onze mentale scherpte. Deze fysieke veranderingen gebeuren wanneer zij gebeuren. De natuur haalt ons in. De uiterlijke persoon takelt af en wij passen ons aan.

Pensioneren heeft historisch gezien een vervalste ‘leeftijd aanpassing” opgelegd die mensen vertelt dat wanneer zij eenmaal een bepaalde leeftijd hebben bereikt zij niet meer in de race zitten. We zien nu pas goed hoe foutief de beloftes van de valse god in onze samenleving is: pensioneren.  Het is een levensstijl belofte die grotendeels gebouwd is op mythes. Deze mythes of foutieve veronderstellingen ten aanzien van pensioneren zijn in een langzame aftocht in de harten en geesten van de aankomende generaties en bij velen die al gegeten hebben van de vruchten van het traditioneel pensioneren. Een onweerlegbaar feit dat naar voren komt is dat pensioneren niet langer zal zijn wat haar bedenkers ermee bedoelden. Tijden zijn veranderd – en dat zou ook moeten gebeuren met ons denken en ons verhaal over pensioneren als een levenskeuze.

De Oude Pensioen Mythes

We kijken nu naar de mythes die geleid hebben tot zowel ontevreden pensioneringen en de stressvolle jacht naar een pensioendroom. Wanneer je dit bekeken hebt hoop ik dat je een meer realistisch verhaal zult hebben over wat jij wilt met jouw geld en jouw leven. Je in staat zijn om in slaap te vallen in de n acht wetend dat je jezelf niet meer druk hoeft te maken over het van een economische klip te springen op leeftijd X en je zult in staat zijn elke ochtend op te staan met een voortdurend gevoel van betekenis voor elke dag.  Hier zijn de mythes die het concept van pensioneren tot op de dag van vandaag beheerst hebben:

Mythe 1.  65 jaar is oud  

Is dat zo?  Geloof jij dat? Denk eens terug aan iemand die jij dertig jaar geleden kende van 65 jaar en denk nu eens aan iemand van vandaag die 65 jaar is. Lijken ze op elkaar als mensen van dezelfde leeftijd? Neen, dat doen ze niet.  Waarom? Omdat mensen van 65 jaar nu veel jonger zijn dan 65 jarigen een generatie geleden.  Wij weten dit allemaal.  Kennen jullie die test waarmee je jouw ‘werkelijke leeftijd’ kunt vaststellen?  Het is test over jouw lifestyle, gewoontes, eetgedrag, de manier waarop jij jouw werk benadert, jouw houding en op het einde van deze meting komt er jouw ‘echte leeftijd uit’ – hoe oud jij echt bent, de persoon van binnen. Hoeveel van jullie kennen bijvoorbeeld kennen iemand die 65 jaar oud is en zich gedraagt als een 35 jarige?  Ik weet zeker dat je iemand kent.  Aan de andere kant, wie kent er een 35 jarige die zich gedraagt alsof zij/hij 65 jaar is?  In hoge mate weten wij dat leeftijd net zozeer een kwestie is van houding als van chronologie.

Er zijn veel 60+ ondernemers vandaag de dag die zich voelen en gedragen alsof ze 45 jaar oud zijn.  Zij hebben geen culturele verwachting nodig dat het tijd wordt om plaats te maken.

Mythe 2.  Pensioneren betekent per definitie niet werken 

Hoe verklaren wij dan het feit dat zo veel ondernemers nadat zij hun onderneming verkocht hebben weer na korte tijd aan het ondernemen gaan en uitgenodigd worden om aan de slag te gaan?  Twee derde van hen is binnen 1 jaar weer iets aan het ondernemen. Zij vinden de ruimte die ontstaat wanneer 1 van hen of beiden part time werkt voordelen heeft voor de relatie. We zien ook dat ondernemers bij pensioneren misschien de baby met het badwater hebben weggegooid.  Misschien was het ondernemen niet het probleem, misschien waren het de mensen waar mee samengewerkt werd of de plek waar gewerkt werd, of misschien waren het bepaalde klanten. Veel ondernemers realiseren zich dat er betekenis is in werk. Sigmund Freud zei dat om gelukkig te zijn we liefde en werk nodig hebben in onze levens. Misschien zit daar wat in.

Mythe 3.   We moeten pensioneren om te gaan doen waar wij echt van houden

Ik weet dat er geen mensen zijn die dit hardop zeggen. Het is een ongeschreven populaire vooronderstelling van veel mensen in onze samenleving.  Die ik graag wil uitdagen. Waarom zou je 40 jaar werken in iets waar je niet helemaal van houdt in de hoop dat je op een dag de vrijheid krijgt om te gaan doen wat je echt wilt. Mijn vraag is: wat gebeurt er als je op 65 jarige leeftijd arriveert met vier slappe banden?  Wat wil jij gaan doen als je groot bent?  Het maakt mij niet uit of je 35, 40, 45, 50, 55, 60, 65 bent, stel jijzelf deze vraag: wat wil jij doen wanneer jij groot bent?

Je hoeft niet te wachten tot je 65 jaar bent om jouw passie te volgen.

Mythe 4.   Pensioneren is uitsluitend een geldkwestie

Wanneer ik het begrip ‘pensioenplanning’ noem, waar denk jij dan aan?  Waarschijnlijk denk je aan financiële planning naar jouw pensionering toe; genoeg geld hebben. Alsof, zoals een ondernemer het verwoordde, ‘wat wil je dat ik dan doe,  mijn geld knuffelen, is dat mijn leven?’  Neen,  pensioenplanning heeft uiteraard te maken met geldzaken, maar het heeft ook te maken met gezin, sociaal leven, ons werkleven, onze persoonlijke ontwikkeling, onze lijst van doelen,  de plekken waar wij naar toe willen, de dingen die we willen doen.  De dingen die we nog niet gedaan hebben in ons leven. Dat is allemaal onderdeel van pensioenplanning.

Zoals ik vaak tegen mensen vertel, wat heeft het voor zin om zo’n geweldige appels voor de dorst op te bouwen als ze in een boom hangen die aan het sterven is. Er is meer aan pensioenplanning dan alleen jouw geldzaken op orde krijgen.

Mythe 5. Een (Zwitser) Leven van Volledig Gemak is het Ultieme Pensioendoel  

Je kent die plaatjes wel van golfbanen, stranden en zwembaden waar brochures van verzekeraars mee vol staan.  Ik stel nu de vraag: is dit wat jou werkelijk gelukkig zal maken?  Je zult er snel achter komen dat een leven van gemak snel gaat vervelen. Het geeft je geen energie, inspireert niet. En daar gaat het werkelijk om in een lang en gelukkig leven: jezelf blijven energie geven, inspireren, nieuwsgierig blijven, blijven uitdagen, blijven ontdekken, blijven ondernemen.

En dit is een serieuze kwestie als het gaat om succesvol ouder worden. Recent alzheimer onderzoek laat zien dat wanneer je niet intellectueel uitgedaagd wordt in jouw 50+er,  60+ er, 70+er jaren je jezelf voorbereid op een koers van snel afwaarts glijden. We leren dat een leven van volledig gemak een kleine stap verwijderd is van een leven vol ziekte. We willen niet in een situatie terecht komen waarin we snel afglijden omdat we geen passie hebben die ons leven energie geeft. Dat is de enige belofte die een leven van volkomen gemak werkelijk kan waarmaken: we zullen er snel verveeld door raken.  Dus: we willen ons niet vervelen en we willen niet vervelend worden.

We willen balans in ons leven, we hebben vrije tijd, we hebben ontspanning, we hebben werk dat ons uitdaagt, we zijn nieuwsgierig, we willen nog steeds groeien, we zijn nog steeds elke dag van ons leven gepassioneerd.

Oude Pensioen Mythe: 65 Jaar is Oud

Oud is niet meer wat het ooit geweest is!  Bedenk wanneer de pensioenleeftijd werd vastgesteld; de meeste mensen leefden toen niet langer dan hun pensioenleeftijd. Nu leven we 20 tot 30 jaar langer dan de pensioenleeftijd. De leeftijd van 65 jaar in deze tijd lijkt totaal niet op de leeftijd 65 in zeg 1970.  De meeste mensen zijn niet oud op 65 jarige leeftijd. Zij kunnen al dan niet hun tempo hebben vertraagd. Het gedrag van Oscar winnares Helen Mirren kan als rolmodel dienen voor een actieve levensstijl van 60+ in de toekomst.

Het is ironisch dat onze samenleving, in plaats van zich aan te passen aan de trend van langer leven, een pensioenleeftijd blijft promoten die decennia eerder werd vastgesteld toen mensen leefden tot een leeftijd waarin ze de pensioendatum bij uitzondering haalden. Nog ironischer is dat velen, die een goede pensioenvoorziening of privé vermogen hebben opgebouwd zichzelf ervan overtuigd hebben om eerder met pensioen te gaan.

Velen van deze mensen hebben gefaald te begrijpen dat wanneer zij pensioneren met 55 jaar, zij net zo veel jaren in hun pensioenleven doorbrengen als zij deden in hun hele werkzame leven. Dit is geweldig wanneer je ontdekkingsreizen maakt in je werk die je energie geven en je uitdagen in de komende 30 jaren. Wanneer je dat niet hebt, zo laat de geschiedenis zien, zul je die 30 jaren nooit halen.

Hoe oud zul je zijn wanneer je werkelijk oud wordt? Het lijkt erop dat het antwoord op die vraag zo individueel is als de persoon die het antwoord geeft.

We weten dat de mijlpaal voor oud niet langer 65 is. Sommige recente onderzoeken tonen dat de meeste senioren voelen dat de mijlpaal voor oud ergens tussen de 75 en 80 is. Verwacht dat dit cijfer omhoog zal blijven gaan met de baby boom generatie.

Oude Pensioen Mythe: Pensioneren om te Gaan Doen Waar Jij Echt van Houdt

Gewoonten van de Zelfstandigen

Wat exact is er voor nodig om meer zelfstandig te worden en ons leven naar een hogere staat van vertrouwen en gezond, actief leven te krijgen? Drie belangrijke factoren spelen een rol:

1. Een kans om een specifieke actie te ondernemen die iemands gevoel van zelfstandigheid verhoogt zonder te overweldigen
2. De aanwezigheid van ondersteunende en bevestigende anderen
3. De ervaring om in iets te slagen met bevestigende feedback van anderen.   

Een gevoel van vertrouwen werkt met dezelfde dynamiek op elke leeftijd. Wij verbeelden onszelf dat we iets doen. Wij verzamelen de moed en laten onze innerlijke bezwaren los om het te proberen. We kijken naar feedback voor onze inspanningen van de mensen om ons heen. Een historische valkuil voor ouder worden is de afnemende actie radius bij het ouder worden. “Ik heb dit nooit gedaan”. “Ik ben te oud om hieraan te beginnen” zijn voorbeelden van verbale indicatoren dat het proces van fossiel worden aan de gang is. Het feit dat je vaak 50 jarigen dit soort woorden hoort gebruiken is bewijs dat oud op elke leeftijd kan beginnen.

Het Einde voor Oud

Het concept van oud wordt oud. De 65 plus populatie in dit land is niet langer tevreden ermee om ‘oud’ of ‘senior’ te worden genoemd. Nu de babyboomers ouder worden zal deze trend meer en meer doorzetten. Een belangrijke component in dit verschuivende paradigma van het leven is de ontwikkeling van de definitie van pensioneren. Op enig moment was pensionering de kortste levensfase van een persoon. Nu kan het de langste levensfase zijn. Een individu kan nu 30 jaren doorbrengen in de zogenaamde pensionering. Ik zou het liever leven in vrijheid noemen. Omdat voor de meerderheid van ons er niets is om van te pensioneren.

Tegen 2030 zal ergens tussen de 20 tot 25 % van de Nederlanders 65 jaar of ouder zijn. Nu meer en meer grijzer wordende Nederlanders zich voorbereiden om een groot deel van hun leven in ‘pensionering’ te besteden is hun houding ten opzichte van deze levensfase erg optimistisch is. Zij zeggen dat zij ofwel “de beste tijd van hun leven” hebben dan wel “een goede tijd”. Wanneer je het vergrootglas pakt om te kijken naar alledaagse activiteiten en interesses van deze zogenaamde gepensioneerden begin je te zien waarom hun enthousiasme en optimisme floreert. Zij maken bezwaar tegen de traditionele labels die gegeven worden aan hun leeftijdsgroep zoals “ouderen” of zelfs “senioren”. Zij zien zichzelf als ervaren, wijs en doorgewinterd.

Deze generatie is nu al bezig de manier te veranderen waarop mensen kijken naar ‘old’ en ‘pensioneren’. Niet allemaal leven volgens de traditioneel geaccepteerde normen voor werk en activiteit voor hun leeftijdsgroep. Met de vergrijzing van de babyboomer generatie zullen concepten als ‘oud’ en ‘pensioneren’ radicaal opnieuw gedefinieerd worden of helemaal verdwijnen.

Ouder wordende Nederlanders zijn bijna unaniem in het uitspreken van één conclusie over hun latere jaren: hun pensionering zullen niet zijn als het pensioneren van hun ouders generatie. Wanneer zij specifiek gevraagd worden over deze kwestie verwierp 80% het idee dat “mijn pensionering vergelijkbaar is of zal zijn met de pensionering van mijn ouders”. Deze generatie gepensioneerden is aan het beginnen om een nieuw plaatje in te kleuren over een pensioenleven.

Goud voor Oud

In het begin van het pensioen concept werden de paar jaren die overbleven gezien als een uitgaande vlam. Met de propaganda van de 1950’s en 1960’s werd het gezien als een periode van vrije tijd of de ‘gouden jaren’. Vandaag is het plaatje dat getekend wordt door nieuwe gepensioneerden een heel nieuw beeld. Zij omarmen niet langer pensionering als een tijd om slechts ‘bezig te zijn’. Maar als een tijd om te engageren in betekenisvolle activiteiten die een nieuw begin markeren en niet het begin van een graduele achteruitgang. Een volle agenda hebben is niet langer genoeg. Het gaat om een vervullend leven dat ertoe doet. De gepensioneerden van tegenwoordig hebben veel lessen geleerd door te kijken naar de ‘gouden jaren” gepensioneerden die hen vooraf gingen. Namelijk dat een leven dat alleen focus heeft op gemak en vrije tijd zeer korte tijd loont. Een leven van gemak gaat vooraf aan een leven van ziekte.

Het lijkt erop dat iedereen iemand kent die voldoet aan de beschrijving hierboven – gepensioneerden die hun hele leven gewerkt hebben voor een visie van de gouden jaren. Zij hebben een illusie achterna gejaagd – een leven in vrije tijd – als een beloning voor al hun jaren van hard werken. Het duurde niet lang, echter voor deze groep om te ontdekken dat verveling de grote vijand is. Zij begonnen daarna hun focus te verleggen naar bezig zijn. Vraag aan veel van de huidig gepensioneerden hoe het met ze gaat en je zult waarschijnlijk horen ‘ik ben bezig’. Zij zijn zich bewust van de duivel die verveling heet en rennen weg van hem.

Maar bezig zijn is niet genoeg. De oudere Nederlanders lijken niet langer tevreden met eenvoudigweg bezig zijn. Zij kijken naar de activiteiten in hun dagelijkse agenda en vragen zich af hoeveel persoonlijke bevrediging die activiteiten kunnen leveren. Verveling tijdens pensionering is slechts één van de vele stereotypes die de gepensioneerden van tegenwoordig willen veranderen. Wanneer men hen vraagt welke stereotypes over de 65 + populatie hen het meest stoorden, gaven zij een aantal zorgen aan inclusief deze:

• Hun intellectuele vaardigheden verminderen
• Hun activiteiten worden in hoge mate gelimiteerd door fysieke zwakte of slechte gezondheid
• Zij willen niet echt nieuwe dingen leren of nieuwe activiteiten starten
• Hun kansen om een verschil te maken liggen vaak achter hen
• Zij zijn juist geïnteresseerd in vrije tijd activiteiten zoals golf en bridge.

Hoe Oud Zou Jij Willen Zijn?

Het Nieuwe Pensioen Verhaal betekent dat wij onszelf verbonden voelen met de gemeenschap en de wereld om ons heen. Wij vertrekken niet. We gaan niet naar het zuiden van europa. Pensioneren betekent niet dat wij moe zijn van het leven of bezig met ons eigen verval. Zingeving in het leven verdwijn niet met leeftijd. De activiteiten kunnen in de loop der tijd afnemen maar zullen niet verdwijnen. We kunnen vol passie bezig zijn tot onze laatste snik.

Ouder worden heeft minder te doen met onze leeftijd dan eerst werd gedacht. De langleven revolutie is niet exclusief te wijten aan medische doorbraken, hoewel zij een fundament zijn voor langer leven. Deze revolutie is ook het resultaat van mensen die zich bewust worden van de eigen verantwoordelijkheid aspecten van ouder worden. Zij ontdekken dat door het vormen van gezonde gewoontes op fysiek, mentaal, sociaal, beroepsmatig en spiritueel vlak zij niet alleen hun jaren verlengen maar ook hun voldoening in het leven.

Er zijn mensen die zich oud voelen met 37 jaar. Dat gevoel ouder te zijn is het samengestelde resultaat van hun gewoontes, attitudes en benadering van het leven. Er zijn anderen die zich jong en energiek voelen op 75. Wanneer oud zijn strikt een kwestie van leeftijd zou zijn was deze paradox niet mogelijk.

Oudere mannen en vrouwen die meer hulp krijgen dan zij nodig hebben kunnen niet assertief genoeg zijn om die hulp te ontmoedigen. Hoe meer de assistentie niet noodzakelijk is zal meer tol het zal vergen later. Oudere individuen kunnen zich in een staat van “geleerde hulpeloosheid” brengen. Dit is een pad dat degene die levenslang leert niet hoeft te nemen. Zelfstandigheid, zelfvoorziening en zelfvertrouwen spelen allemaal belangrijke rollen in succesvol ouder worden.

“I am long on ideas but short on time, I expect to live to be only about a hundred’ – Thomas Edison

Eén manier om deze machtige interne krachten levend te houden in ons leven is om continue geëngageerd te zijn in werk en activiteiten die een beroep doen op onze fysieke, mentale en creatieve middelen. Wanneer meer en meer mensen ontdekken dat zij niet zo oud zijn als de samenleving hen vertelt dat zij zouden moeten zijn op 65 jarige leeftijd, zullen zij geëngageerd blijven in werk en samenleving. Zij zullen regels breken en maken. Hun tempo kan wat afnemen, maar ze zullen nog in het speelveld bezig zijn en niet op de tribune van het leven zitten.

Het is pas wanneer we terug kijken en praten over het leven in de verleden dat we weten dat hete proces van oud zijn begonnen is in ons leven.

Het Nieuwe Pensioen Verhaal is :

• Niet praten over oud worden alsof je op bent
• Jouw echte leeftijd bepalen door jouw fysieke en mentale welbevinden en niet door jouw geboortedatum
• Werken tot de leeftijd waarop je wilt werken
• Plannen om zelfvoorzienend te zijn en te floreren in latere jaren

Verbonden Blijven met de Wereld

De moderne gepensioneerde heeft geen geduld met verouderde stereotypen over ouder worden en is bezig nieuwe fundamenten te maken voor een opnieuw gedefinieerd pensioen leven. In dit proces – volgens een studie – geven mensen tussen de 50 en 75 jaar met een luide en harmonieuze stem bij het beschrijven van hun benadering van pensionering en de latere leeftijd, daarmee veel traditionele clichés opzij zettend. De nieuwe definitie van pensioneren die in overweldigende mate wordt voorgestaan door de gepensioneerde van vandaag is er eentje die activiteit en engagement benadrukt boven ontspanning en rusten. Ongeveer 70 procent van degenen tussen 50 en 75 (gepensioneerd en nog niet gepensioneerd) die gevraagd werd vertelden dat zij pensionering zien als “een tijd om een nieuw hoofdstuk in het leven te starten door actief en betrokken te zijn, nieuwe activiteiten te beginnen en nieuwe doelen te stellen”. Het is tijd om uit de cocoon te gaan, niet in een nieuwe te stappen. Slechts 28 procent van deze leeftijd groep gaf de voorkeur aan de definitie van traditioneel pensioneren als “een tijd om het rustig aan te doen, voor jezelf te zorgen, te genieten van vrije tijd activiteiten en een welverdiende rust van werk en verantwoordelijkheden.”

Het is belangrijk om aan te geven hoe divers de groep is die deze nieuwe definitie omarmt. Het spreekt zowel mannen als vrouwen aan, politiek links en rechts, alle regio’s, mensen in hun 50er jaren als in hun 70er jaren, mensen die beperkt zijn door fysieke of medische condities en degenen die dit niet zijn. Het is vooral een aantrekkelijke definitie voor de hoger opgeleiden en hogere inkomens. De hoger opgeleiden en meer welvarende deelnemers lijken met een nog grotere intensiteit een verlangen uit te drukken om nieuwe uitdagingen in pensionering te blijven vinden om hun professionele identiteit aan te vullen.

Een manier waarop veel senioren deze nieuwe definitie vormgeven is door te weigeren om de werkplek te verlaten. Zij zien het als de lijm die een actief en uitdagend leven garandeert. Zij geven aan ofwel part time of full time te willen werken in een andere baan na pensionering van hun huidige job. Het aantal mensen die dit gaan doen zal stijgen de komende 10 tot 20 jaren. Het dominante motief om te blijven werken voor deze mensen is ‘actief en betrokken’ blijven meer dan een financiële noodzaak.

Er zullen rechtszaken komen tegen leeftijdsdiscriminatie. Nederlanders gaan weigeren ontslagen te worden op basis van leeftijd om gecategoriseerd en gedefinieerd te worden als onproductief vanwege hun leeftijd. Er is een wijdverspreide bitterheid onder oudere mensen over uitgesloten worden van mainstream werkplekken en samenleving en benoemd worden als ‘senior’. Deze termen voelen voor hen als synoniem voor ‘opgebruikt’ en ‘nutteloos’.

De werkgever van vandaag zal dienen te kijken naar werving en pensioenbeleid om te kijken of ze gekleurd zijn door leeftijddiscriminatie. Grijs haar en rimpels zijn geen reden om toegang tot de werkvloer te weigeren of om mensen te vragen te vertrekken. We zullen meer horen over leeftijd vooroordelen en rechtszaken over leeftijddiscriminatie de komende jaren. Maatschappelijke en ondernemingswetten en regels zullen dienen te veranderen om plek te bieden aan de nieuwe definities van ‘oud’ in onze samenleving. En twijfel er niet aan, de babyboomers hebben de invloed om dit voor elkaar te krijgen. Dit is een generatie die gedefinieerd zal worden door hun vaardigheden – niet door hun geboortedatum.

Andere prioriteiten die door deze leeftijdsgroep van 50 tot 75 gewaardeerd worden onderstrepen de acceptatie van de nieuwe pensioen definitie. Hun prioriteiten omvatten:

• Vrijwilligerswerk en betrokken zijn bij gemeenschapsactiviteiten
• Betrokken zijn bij sport en fitness activiteiten
• Opleidingen nemen voor permanente educatie

Deze prioriteiten bewijzen dat we ons aan het voorbereiden zijn voor een nieuwe era van pensioenleven. Het zal een energieke en betrokken levensfase zijn in tegenstelling tot een terugtrekken, ‘pensioneren’ fase. De onderscheidende prioriteiten en waarden van deze generatie, gekoppeld met de unieke omstandigheden van deze era zullen een nieuw model voor pensioneren creëren – eentje die een premie plaatst op betekenisvolle en vervullende activiteit en engagement in de gemeenschap en eentje die een enorm reservoir aan talent, energie en ervaring creëert die Nederland zich niet kan permitteren te negeren.

Lydia Bronte, in haar boek “the Longevity Factor” maakte deze observatie over participanten in “Long Careers Study”. “What emerges from their life stories is a view of the long lifetime different from what we might expect: an affirmation of the increasing richness of experience over time, of a deeper sense of identity, of a greater self-confidence and creative potential that can grow rather than diminish with maturity. It is obvious that seen through the eyes of the study participants, chronological age markers (like 65), which have held so much power in the past, are really culturally created – a norm that was accurate only for a particular place and time”.

Dit soort onderzoeken demonstreert de herdefiniëring van leeftijd en de levensfase van 65 plus. Waarom is het dat we denken over het groeien van geld we het zien als een positieve vorm van groei en wanneer we het hebben over het groeien van leeftijd van mensen wij het zien als een teken van achteruitgang? Binnen een decennium zullen we vele voorbeelden zien waarin mensen hun grootste vruchten van bijdrage en prestatie hebben na de leeftijd van 65 jaar. Er zijn duizenden voorbeelden en verhalen hiervan in het heden – we moeten er gewoon tijd en aandacht aan besteden.

Zie je nu de behoefte om deze levensfase een andere naam te geven dan ‘pensionering’ ?

Sleutels tot een Lang Leven

De MacArthur Foundation was sponsor van een uitgebreid onderzoek naar ouder worden dat concludeerde dat er drie indicatoren van succesvol ouder worden zijn:

1. Ziekte en invaliditeit vermijden
2. Mentaal en fysiek fit blijven
3. Continue engagement met het leven

Er spelen veel factoren een rol om succesvol ouder te worden. De fysieke, intellectuele, sociale en spirituele aspecten van onszelf moeten gelijkelijk aandacht krijgen wanneer wij de tijd op afstand willen houden. Wij kunnen gemakkelijk het effect zien wanneer één of meer gebieden in de levens van mensen verwaarloosd wordt. Het duurt niet lang voordat het verouderingsproces versnelt wanneer we niet meer op de hoede zijn met discipline en doelgerichtheid.

De eerste sleutel voor succesvol ouder worden is interesse in jezelf hebben. Je hoeft niet lang contact te hebben met oudere mensen om uit te vinden wie zichzelf zielig vind en welke elke kans, elke mogelijkheid die het leven biedt te grijpen. Diegenen die slagen respecteren zichzelf genoeg om hun lichamen fit te houden, hun brein uitgedaagd en hun harten geëngageerd. Er zijn veel paden die men kan nemen om te letten op lichaam, hart en geest. Hier zullen we het hebben over een paar sleutelfactoren:

• Een sociaal netwerk van vrienden en partners onderhouden
• Continue educatie en mentale uitdaging
• Jouw lichaam trainen
• Aan anderen geven en nodig zijn.

Verbonden blijven

Veel mensen falen om na te denken over de noodzaak om anderen in hun leven te hebben. Hechte relaties met vrienden, familie en partners vormen een emotioneel veiligheidsnet dat helpt als buffer voor levensveranderingen en verliezen. Sommige mensen geven niet om het idee dat mensen ontworpen zijn als sociale wezens. We hebben anderen nodig in ons leven in verschillende mate om gezond en geëngageerd te blijven. Wanneer mensen het werk verlaten waar zij van houden en de mensen waar zij van houden om mee te werken moeten zij nadenken over dat sociaal netwerk te vervangen in hun leven. Succesvol ouder worden vereist dat wij sociale netwerken bouwen waar wij naar vooruit kijken.

Connecties die verloren worden moeten vervangen worden. Degenen die graag vrienden willen dienen zich vriendelijk op te stellen. Het kan vereisen dat je nieuwe netwerken opbouwt op nieuwe terreinen en plekken. Voordat je inpakt en richting Zuid-Europa vertrekt is het belangrijk voor individuen om na te denken of zij van het soort mensen houden waar zij naar toe verhuizen. Het zal vereisen contact te houden met oude en langdurige relaties, die moeilijk opnieuw op te bouwen zijn, bijna onmogelijk te vervangen. Lang Leven is niet in het voordeel van de “Einzelgänger”. Zowel lang leven en geluk zijn verbonden aan de kwaliteit van onze relaties.

Continue Educatie en Mentale Uitdaging

Veel studies in de afgelopen jaren laten zien dat hoe meer jaren educatie individuen hebben hoe waarschijnlijker dat ze productiever zijn in het latere leven. Waarom is dit zo? Er zijn een aantal verklaringen die helpen om de redenen te verhelderen dat educatie zowel een behoud als verrijkende rol speelt als mensen ouder worden.

Ten eerste beïnvloedt educatie allereerst onze sociaal economische status, die op haar beurt onze toegang beïnvloedt tot mogelijkheden. Simpel gezegd, hoe meer je jezelf educeert, hoe waarschijnlijker het is dat je het geld verdient dat je nodig hebt om te doen wat je wilt en te gaan waar jij wilt. Betekent dit dat je rijk moet zijn om productief te zijn in latere jaren? Absoluut niet. Het betekent eenvoudigweg dat je een hogere waarschijnlijkheid hebt om te dingen te doen die je wilt in latere jaren. Je zult productief zijn op de manieren die jij wilt en in het tempo dat jij wenst. Ik geloof dat het er een nog belangrijkere reden is dan economische mogelijkheid om bezig te zijn met kennis verwerven in jouw leven.

Een steeds grotere groep babyboomers wil blijven leren, blijven groeien op latere leeftijd. Zolang als we nieuwsgierig zijn, blijven we groeien. Ik koester weinig hoop voor de ouder wordende individuen die leven met het idee dat zij ‘alles gezien en gehoord hebben’. Diegenen die erg nieuwsgierig zijn hebben gegarandeerd een opwindend bestaan. Nieuwsgierigheid voedt zowel optimisme als hoop. Mensen die levenslang leren hebben de houding dat hun kwaliteit van leven zal stijgen met hun toewijding tot leren. Deze oudere starters in nieuwe gebieden van educatie is een nieuwe trend en zal dat blijven met het einde van pensionering zoals wij dat nu kennen. Meer en meer gepensioneerden verhuizen naar universiteitssteden in plaats van in bejaardencomplexen.

Pas gepensioneerde mensen realiseren zich dat zij kunnen uitkijken naar een 20 productieve jaren en dat zij een nieuwe droomjob kunnen beginnen. En wanneer zij beslissen dat zij daar niet van houden dan gaan zij iets anders doen. Zij hebben hun pensioeninkomen om op terug te vallen dus is het leven een jacht naar nieuwe avonturen voor hen geworden.

Het is belangrijk om op te merken dat een job een belangrijke bron voor cognitieve uitdaging kan zijn omdat het een primaire bron is voor mentale stimulering. We worden wat we doen. Mensen wiens jobs zelfsturing aanmoedigen, initiatief nemen en onafhankelijk beoordelingsvermogen stimuleren boosten hun intellectuele flexibiliteit. Hun mogelijkheid om een variëteit aan benaderingen te gebruiken om mentale problemen op te lossen. Met andere woorden, mentale flexibiliteit is net zo belangrijk als intellectuele nieuwsgierigheid wanneer we ouder worden. en actief zijn in uitdagend werk kan zo’n mentale elasticiteit bevorderen. Een oud en veranderd stereotype van ouder worden is de oude man of vrouw die niet wil luisteren naar nieuwe ideeën. Mentale nieuwsgierigheid en flexibiliteit zijn het antwoord voor dit oude probleem.

Nieuwsgierigheid garandeert een impuls in het brein en een reden om onze lichamen fit te houden. De rol van mentale alertheid kan niet onderschat worden net zo min als de voordelen of een verlangen om persoonlijk te groeien. Wanneer een persoon eenmaal een punt bereikt waar ze niet langer willen leren of persoonlijk groeien dan is het tijd om de grafsteen te bestellen. Het hoeft geen formele educatie te zijn, het kan zelfstudie zijn of leren door te ervaren. Het belangrijkste is de nieuwsgierigheid te hebben of verlangen om te groeien. Leeftijd is een berg beklimmen. Leren en taken die mentale alertheid stimuleren ons in vorm houden. Die individuen die neutraal blijven wat dit betreft zullen snel uitvinden dat ze achteruitgaan. Rigide mentale functie helpt ons zowel om productiviteit in latere jaren mogelijk te maken en onze behoefte en verlangen om actief te blijven te versterken – factoren die op hun beurt ons fysiek welbevinden beïnvloeden.

Sporten op Latere Leeftijd

Er zijn een aantal krachtige, ontastbare voordelen die je kunt zien bij mensen die aan hun fitheid werken op elke leeftijd. Zij worden actiever, zij hebben meer energie en misschien het belangrijkste, zij winnen aan zelfvertrouwen en hebben een positievere kijk op het leven.

Een MacArthur onderzoek naar ouder worden zag ook dat oudere mensen die bezig zijn met inspannende fysieke activiteit een grotere kans hadden om hun hoge cognitieve vaardigheden te behouden. Er bestaat een relatie tussen lichaam, geest en spirit. Die soms moeilijk te verklaren is, maar eenmaal ervaren goed begrepen wordt. Wanneer eenmaal lethargie intreedt in iemands lichaam zie je kort daarna dat de lethargie ook optreedt in de geest en spirit van mensen. Al snel zijn de energieniveau’s lager, de geest is minder scherpzinnig en het optimisme wordt ook aangetast. We koesteren een discipline van fitheid om energiek te blijven. De actie gaat het gevoel vooraf. Positieve fysieke activiteiten zoals intensief wandelen (degenen die vijf tot tien kilometer wandelen elke week voegen vijf of meer jaren toe aan hun levensverwachting. Net zo belangrijk is dat deze regimes kwaliteit toevoegen aan de jaren dat we leven. Waarom 90 worden wanneer we ons door 30 jaren van weinig energie en enthousiasme slepen? Gebruik jouw geest, engageer jouw lichaam en koester jouw spirit.

Het Nieuwe Pensioenverhaal is:

• Ophouden met werken wanneer jij er echt klaar voor bent
• Een leven lang educatie en mentale uitdaging
• Een positief sociaal netwerk behouden van vrienden en kennissen door levensveranderingen heen
• Kijken naar manieren om geëngageerd te blijven en een contributie te maken in jouw latere jaren

Je Hoeft Niet 62, 65, 67 te zijn om te Doen Wat Jij Wilt Doen

Een rijke zakenman was ontzet om een visser te zien die naast zijn boot aan het spelen was met een klein kind. Waarom ben je niet aan het vissen vroeg de zakenman. Omdat ik genoeg vis heb gevangen voor 1 dag zei de visser. Waarom vang je niet iets meer? Wat zou ik met hen doen? Je zou extra geld verdienen zei de zakenman, dan met het extra geld zou je een grotere boot kunnen kopen, naar diepere wateren gaan en meer vis vangen. Dan zou je genoeg geld verdienen om nylon netten te kopen. Met de netten zou je zelfs meer vis kunnen vangen en meer geld verdienen. Met dat geld zou je twee boten kunnen kopen, misschien wel drie boten. Uiteindelijk zou je een hele vloot van boten hebben en rijk zijn zoals ik. Wat zou ik dan doen? vroeg de visser. Dan zei de zakenman zou je werkelijk van het leven kunnen genieten. De visser keek peinzend naar de zakenman en vroeg ‘wat denk je dat ik nu doe?’.

Wat wil je doen als je groot bent? Ik stelde die vraag een aantal jaren geleden. Niet aan kinderen maar aan professionals tussen de 30 en 50 jaar oud. Het antwoord verraste me maar het enthousiasme waarmee ze antwoord gaven vertelde me nog veel meer. Een advocaat die reisgids wilde zijn, een marketing executive die kunstenaar wilde zijn, een corporate communicatie professional die dierenarts wilde zijn, een accountmanager die radio persoonlijkheid wilde zijn enzovoorts gingen de scenario’s over de tafel. Het leek dat bijna iedereen met wie ik sprak een verlangen had om iets anders uit te proberen of te doen om te zien hoe dat was.

Ik was het meest geïntrigeerd door hoe levendig de discussies werden. Een grijns verscheen op hun gezicht en hun ogen gingen blinken zoals bij een kind die een nieuwe speeltuin exploreert. Mensen leken oprecht gefascineerd door de mogelijkheid om het professionele speelveld te verkennen die vaak latent zich in hen bevindt. Terwijl sommigen met enthousiasme spraken spraken anderen op een toon van berusting alsof zij het hadden opgegeven om ooit hun geld te verdienen met iets waar zij van houden en wat hen echt plezier geeft. Deze toon van berusting lijkt te zijn geworteld in het idee dat anderen voor hen het pad hadden gedefinieerd dat zij volgen. Ik bedoel niet in de letterlijke zin dat hun ouders hen hadden gezegd ‘ga dit of dat doen’ maar meer in de zin dat iemand hen de waarden had meegegeven die hun loopbaan beslissingen bepaalden.

Een Heilloos Pad

Wanneer ik de individuen vroeg waarom zij het pad kozen dat ze deden wezen velen onvermijdelijk naar een set van principes die leiden tot het axioma “kies het pad dat geplaveid is met het meeste geld”. Zij hadden nagedacht over hun passies en verlangens toen zij jonger waren en die mogelijke loopbanen werden mentaal afgewezen omdat zij niet materieel voldoende zouden opleveren. Deze individuen gaven toe dat ze vaak onderhuidse afkeuring voelden en soms verbale tegenstand wanneer zij spraken over hun ‘bezieling’. Materiële beloning was de enige en belangrijkste maatstaf voor loopbaanbeslissingen voor veel van deze professionals.

Wanneer het pad gekozen was op basis van materiële compensatie zeiden velen dat tegen de tijd dat zij realiseerden dat ze hun roeping voor een job hadden ingeruild, ze zo ver gevorderd op de één richting straat van materiële beloning dat terugkeren of het verlaten van dat pad te materieel pijnlijk was om te overwegen.

Anderen hadden het gevoel op het moment dat zij hun loopbaan kozen dat zij onzeker, verward of zich onder druk gezet voelden.Toen deze individuen een job begonnen gingen ze vaak trouwen en kregen een gezin, gevolgd door een hypotheek en een wereld van verplichtingen. Zij hadden nu hun werk bed gekozen en nu dienden zij erin te slapen. Hun verplichtingen vereisten nu geld en om midden in de reis te veranderen zou veel te veel stress veroorzaken. Dus het leven dat had kunnen zijn werd opgeborgen in de hoop dat zij tevreden zouden zijn met het leven dat ze hadden. Veel van die mensen vertelden mij dat ze van plan waren om te doen wat zij werkelijk willen wanneer zij de pensioenleeftijd bereikten.

Het is een merkwaardige maar indrukwekkende emotionele ontlading die je ziet wanneer je de vraag stelt “Wat wil je gaan doen wanneer je groot bent?”. Er zijn wensen en wilskracht. Er is passie en contemplatie. Er is zelfbevestiging en zelfverachting. Er is altijd zelfonderzoek, daarom houd ik zo van de vraag, met haar implicatie dat we nog niet opgegroeid zijn tot wij onze ziel uitdrukken in het werk dat wij doen. Elke ziel vindt haar eigen uitdrukking. Iedereen ontdekt zijn of haar eigen gevoel van betekenis.

Het ontdekken van betekenis in werk is een hoogst individueel proces. Sommige bezielde mensen vinden uitdrukking in het repareren van dingen en anderen in het repareren van mensen. Sommige vinden uitdrukking door mensen te verbinden met mensen en anderen door mensen te verbinden met plekken, producten, verhalen of belevingen. Sommigen vinden bevrediging door het minimaliseren van risico’s en anderen door het accentueren en managen van risico. De vraag die wij ons allemaal moeten afvragen is: “Wat doe ik met mijn handen en mijn hoofd dat mijn hart het meeste plezier geeft?”Wanneer we het antwoord of de antwoorden op deze vraag vinden, hebben we op zijn minst het pad ontdekt waar we op dienen te zijn.

Een veel voorkomende filosofische vergissing ligt net onder de oppervlakte bij de loopbaankeuzes van veel mensen: je moet werk geluk opofferen in mate om materiële voorspoed te hebben. Deze subtiele mythe toont zich door het feit dat mensen 1) ervoor kiezen om in loopbanen te blijven waar zij niet van houden omdat de beloning hen de materiële status geeft die zij willen en 2) zij de dingen waar zij van houden uitstellen tot een pensioendatum in de verre toekomst. Deze onbewuste overtuiging is ondersteund door denkbeelden als “Ik moet blijven doen waar ik niet van houd om genoeg geld te verzamelen om te kunnen doen waar ik van houd In feite is geld de belangrijkste motivatie voor veel mensen om te sparen voor pensionering. Zij zien pensioneren als de tijd waarin zij kunnen doen wat zij willen. Deze filosofie onthult dat materiële beloning de kern is van hun levenskompas. Wanneer het volgen van onze passie bij ons allen benadrukt was geweest als de kern van het leven toen wij jong waren zouden we andere keuzes hebben gemaakt. Het is veilig om te veronderstellen dat velen van ons dat zouden hebben gedaan. De onderliggende onwaarheid waar veel mensen onbewust in getrapt zijn is “Wanneer ik datgene doe wat ik werkelijk wil zal ik veel materiële offers moeten brengen.” We dienen allen beter te kijken naar deze veronderstelling voordat wij onszelf neerleggen bij een routinematig loopbaanpad.

Wat heb je te verliezen?

Hoe gelukkig ben jij met jouw huidige werk?

1. Ik haat mijn werk en het salaris is vreselijk
2. Ik haat mijn werk en het salaris is redelijk
3. Ik haat mijn werk en het salaris is excellent
4. Dit werk is OK maar het salaris is niet goed
5. Dit werk is OK en het salaris is ook OK
6. Dit werk is OK en het salaris is excellent
7. Dit werk is geweldig maar het salaris is dat niet
8. Dit werk is geweldig en het salaris is OK
9. Dit werk is geweldig en het salaris is excellent
10. Ik heb het geweldig naar mijn zin en kan niet geloven dat ik zoveel geld betaald krijg om het te doen!

Ongelukkig en arm. “Ik haat mijn werk en het salaris is vreselijk’ of ‘Ik haat mijn werk en het salaris is redelijk’

Om op deze plek te zijn moet je opgegeven hebben, apatisch zijn of je hebt niet ontdekt dat er manieren zijn om te genieten van jouw werkzame leven. De mensen die ik ontmoet heb die zich zo inschaalden gaven een gebrek aan opleiding of vastzitten na een huwelijk als redenen aan. Veel mensen horen een innerlijk alarm dat hen waarschuwt dat zij moeten veranderen van een job naar een roeping. Veel mensen die dit verhaal lezen voelen zich bijvoorbeeld aangetrokken om te onderwijzen maar doen andere dingen , wellicht om economische redenen, vanwege druk of vanwege afleidingen maar de innerlijke beloning zal komen wanneer zij werk doen waar zij van houden. Wanneer jij in deze categorie zit is het tijd om een leven te krijgen, een nieuwe job of een frontale lobotomie om van de pijn af te zijn. Wanneer je bereid bent om te werken voor minder aantrekkelijke salarissen dan waarom ze niet verdienen met iets waar je van geniet om te doen?

Ongelukkig en materieel tevreden ‘Ik haat dit werk maar het salaris is excellent’

Individuen die dit aangeven hebben hun roeping in het leven ingeruild voor een aantrekkelijke vervalsing – mooie dingetjes. Wanneer iemand eenmaal mooie dingetjes gaat verzamelen met als doel zelfbevestiging en een gevoel van identiteit zal het een kracht worden die verslavend is en weinigen van kunnen losbreken. Wanneer je leeft in een cultuur, een stad of zelfs een buurt die de glitter en hebzucht heeft omarmd zul je lijden wanneer je jezelf afwendt van het materialisme waar je door omringd wordt.

Er is een groeiende subcultuur van mensen die eenvoud zoeken. Degenen die op zoek zijn naar een eenvoudiger, minder hectisch, minder materialistische en meer gebalanceerde levensstijl ontdekken vaak dat zij eerst hun verhaal, hun associaties, locaties en uitgavenpatronen moeten aanpassen om een eenvoudiger leven te krijgen. Het is bijna psychologisch onmogelijk om materiële tevredenheid te voelen wanneer jij jouw leven baseert op het geld dat je verdient in plaats van het actuele werk dat je doet. Degenen die zeggen dat zij hun werk haten maar blijven omdat het geld uitstekend is lopen de volgende risico´s:

1. Zij hebben ervoor gekozen om hun dromen van prestaties en misschien zelfs hun belangrijkste talenten naar de achtergrond geduwd.
2. Hun leven en gezondheid zullen waarschijnlijk lijden onder het gebrek aan balans door misplaatste prioriteiten.
3. Hun relaties thuis en op het werk kunnen geleden hebben door hun toenemende afschuw voor het werk dat zij doen (het is emotioneel uitputtend om energie te besteden aan werk dat energie weghaalt in plaats van jou energie geeft)
4. Omdat zij zich niet identificeren door het werk dat zij doen kunnen zij zichzelf identificeren en bevestigen door de dingen die zij kopen.

Veel mensen geven aan dat kansen voor persoonlijke groei en van betekenis zijn een belangrijke motivatie zijn in hun werk. We willen allemaal het gevoel hebben dat we er toe doen, een verschil maken of iets doen dat voor ons betekenis heeft. Die behoefte kan niet vervuld worden door een loonstrookje. Je hoeft geen kinderen die verhongeren eten te geven of een open hart operatie te doen om een betekenisvolle loopbaan te hebben. Voor sommige mensen betekent het iets doen dat een directe impact heeft op hun welbevinden. Voor anderen is het deel uitmaken van het ontwikkelen en distribueren van een product dat impact heeft op de levens van anderen. Foor sommigen is het een zaak van iets doen dat hen verbindt aan een goed doel, idee, of missie waar zij van houden.

Het is een kwestie van beslissen wat jou het meest interesseert en waar jouw vaardigheden en interesses het beste ingezet kunnen worden. Voor sommigen kan deze overweging leiden tot een loopbaanverandering en voor anderen kan het eenvoudigweg leiden tot een verandering in loopbaan omstandigheden.

Het Nieuwe Pensioenverhaal is…

• Werk vinden dat je kunt doen tot de dag dat je overlijdt
• Jouw prioriteiten blijven volgen ongeacht werk en salaris
• Volledig kapitaliseren op jouw gaven in het werk dat jij doet

Het Nieuwe Pensioenverhaal Uitdaging

Waarom werk ik?

Denk erover na: Wat vertelt mijn familie mij over waarom ik werk? In welke mate is geld de motivatie voor mijn werk? Hoe veel is geld de beloning voor mijn werk?

Onderzoek het: Welk percentage van mijn huidige bezittingen zijn bedoeld om op de lange termijn te gebruiken? Om hoeveel gaat het? Wat is er voor nodig voor mij (ons) om te leven vandaag wanneer we geen kinderen hebben? En het huis vrij was van hypotheek? Zou ik moeten rekenen op een erfenis?

Beslis en kom in actie:

• Zal ik blijven werken in de pensioenperiode?
• In euro’s van vandaag, hoeveel wil ik gaan verdienen

Neem Geen Genoegen met een (Zwitser) Leven van Gemak

Antwoord geven op de volgende vragen geeft jou een idee waar je staat met jouw huidige werk.

1. Wat ik wil uit het leven is ….
2. Werk is …. (schrijf jouw eigen definitie)
3. De bevrediging die ik wil uit mijn werk is…..
4. De job of werk waar ik het meest van geniet is dat wat mij in staat stelt ….
5. De uitdagingen waar ik het meest van geniet zijn …..
6. De meest betekenisvolle ervaringen die ik had in mijn werk zijn ……
7. De stress/druk die ik het meest haat in mijn huidige werk is ….
8. Mijn droomscenario qua werk is ….

Wanneer mensen deze vragen beantwoorden ontdekken mensen ofwel bevestiging in het werk dat zij doen of zij vinden een gebrek aan verbinding tussen hun werk en hun hart.

Er zijn mensen die door deze vragen zich realiseren dat zij uitgekeken zijn op het werk dat zij doen en dat het tijd is voor een verandering. Zij hebben niet langer de passie of het enthousiasme dat zij eens hadden voor hun huidige werk. Zij hebben hun uitdagingen overwonnen of realiseerden zich dat het werk niet de beste uitdrukking was van wie zij werkelijk zijn. Voorbeelden te over. Het is vrij normaal voor bepaalde persoonlijkheid types die hongerig zijn naar een nieuwe en opwindende uitdaging in hun leven. Het is net zo normaal voor mensen om onder ogen te zien dat zij in het geheim een verlangen koesteren om iets te doen dat in de samenleving gezien zou kunnen worden als een stap terug.

Er zijn duizenden verhalen over mensen die besloten hebben dat er een manier is om hun hart en hun werk te verenigen. Al die mensen hadden een vorm van transitie gemaakt om naar de plek te gaan waar zij werkelijk hun speelse en idiote activiteiten konden doen die anderen een job noemen. Het verschil is dat zij het altijd wilden doen en de tijd van hun leven hebben (sommigen verdienen ook het beste geld van hun leven) door hun passies, interesses en dromen in hun werk te ontvouwen.

Out of the Boxes

We moeten de oude, ouderwetse paradigma’s loslaten over hoe leven geleefd zou moeten worden. Het passé paradigma is waar educatie, werk en vrije tijd in hokjes zijn opgedeeld langs de tijdlijn van jouw leven. Het idee van leven hokjes werd het eerste geïntroduceerd door Richard Bolles in zijn “What Color Is Your Parachute”.

De gewenste levenskoers is er eentje die al deze aspecten van het leven vormgeeft in een gebalanceerde benadering van het alledaagse leven. Een geweldig leven is er eentje waarin we constant iets nieuws leren, engageren in werk dat ons uitdaagt en vervult en tijd reserveert voor rust en ontspanning. Het is een zeer onnatuurlijk leven dat deze drie activiteiten in één hokje van de levenslijn probeert te drukken. Geluk en vervulling in een leven komen wanneer we leren hen alle drie fluïde te integreren.

Educatie

Maak een lijst van de dingen waar je nieuwsgierig over bent, bang van , en wat je moet weten, en begin dan met jezelf vandaag te educeren.

Werk

Je zult zes tot tien keer van baan of onderneming veranderen voor dat je 60 bent. Dat is een ontdekkingsreis voor jouw groeiende interesses en vaardigheden. Het is absurd dat we van 18 jarigen verwachten dat ze beslissen over een beroepsstudie die hen voor de rest van hun leven zal engageren. Hoe misleidend is het om te denken dat de meeste mensen een idee hebben hoe hun leven zich zal ontwikkelen. Werk is simpelweg een serie van testen om uit te vinden wat het best bij een individu’s eigen bezieling en missie past. Zoals velen hebben ontdekt, wanneer je niet een job kunt vinden die bij jou past, zul je een extra stap moeten zetten en er een ontwerpen die dat wel doet. Wanneer jouw CV vermeld dat je veel veranderd bent, ben er trots op en niet beschaamd. De waarde zit in wat je geleerd hebt doen je er was. Wanneer je iemand bent die een leven lang leert zul je ontdekken dat jij een indrukwekkend résumé hebt ontwikkeld van vaardigheden, competenties en talenten die jij kunt aanspreken in toekomstige kansen. Laat jouw job beschrijving niet jouw persoonlijke leercurve begrenzen. Plaats jezelf continue in posities om meer te leren.

Vrije Tijd

Wat heeft het voor zin om nooit een pauze te nemen? Er zijn mensen die jaren achter elkaar werken zonder vakantie te nemen. In hun ogen zijn vrije tijd en ontspanning voorbehouden aan hun pensioenjaren. Wanneer zij daar zijn, voelen zij zich miserabel omdat zij geen idee hebben hoe te relaxen. Zij kunnen nu n iet ontspannen met hun partner of kinderen. Zij kunnen niet gewoon stilzitten en niets doen anders dan genieten zonder dat er gedachten door hun hoofd rennen. Zij hebben hun potentieel voor reflectief leven overgegeven aan een “altijd in beweging zijn ziekte” die zij werk noemen. Vrije tijd en ontspanning moeten op een reguliere basis zijn ingebed in een gezonde levensstijl.

We moeten leren om uit de hokjes van het leven te breken en nieuwsgierigheid, werk en vrije tijd in een fluïde levensloop te integreren. We moeten een levensloop ontdekken die geen eindstreep kent en geen pensioendatum. Dan leven we in een Nieuw Pensioenverhaal.

Wat Houdt Jou Tegen?

De vraag die we ons moeten stellen nadat we vaststellen wat het is wat we liever doen is “Wat houdt mij nu tegen van dit te doen?” Probeer te articuleren welke obstakels je dient te overwinnen om te komen van hier tot daar. Ben je bereid zulke risico’s te nemen? Wanneer je niet echt bereid bent om deze obstakels te overwinnen heb je jezelf zojuist geleerd dat er een verschil is tussen dromen en dagdromen. Wanneer je in staat bent jezelf te overtuigen dat je werkelijk gemotiveerd bent om deze drempels over te gaan ben je dan klaar om te definiëren welke stappen je nodig hebt om jouw reis te beginnen?

Het leven was nooit bedoeld als een lauwhartig experiment, een voorproefje op het ‘echte werk’.

Wanneer je eenmaal besluit om te doen wat je altijd wilde doen, wis je de behoefte weg om ooit volledig te pensioneren.

Het Nieuwe Pensioenverhaal is:

• Niet toestaan dat lethargie in jouw werk leven binnendringt
• Een eerlijke blik werpen op wat jij in jouw werk stopt en wat je eruit haalt
• Een balans aanbrengen tussen werk, leren en vrije tijd in jouw leven.
• Een vorm van zelf-expressie en tevredenheid vinden in het werk dat je doet
• Niet toestaan dat werk jouw fysieke en psychologische gezondheid schaadt
• Werk zoeken dat vitaliteit, integriteit, tolerantie, waardering en ruimte biedt
• Zowel de kosten van jouw loonstrookje als de voordelen ervan meenemen

“The last of our human freedoms is to choose one attitude in any given circumstance” – Victor Frankl

Een Betekenisvolle Transitie Maken

Er is een verhaal over Harry Houdini, de beroemde escape artist die een uitdaging uitriep waar hij ook kwam. Hij claimde dat hij in elke gevangeniscel in het land opgesloten kon worden en in staat zou zijn zich in korte tijd te bevrijden. Hij had nooit gefaald behalve tijdens één geïsoleerd incident. Op een dag wandelde Houdini in een gevangeniscel en de deur ging achter hem dicht. Onder zijn riem haalde Houdini een sterk maar flexibel stuk metaal. Hij begon te werken, maar er was iets vreemd met dit specifieke slot. Hij werkte 30 minuten zonder resultaat. Gefrustreerd ging hij nog eens anderhalf uur door. Nu werd hij nat van het zweet en haalde diep adem vanwege zijn onvermogen om dit slot te openen. Volstrekt uitgeput door deze ervaring viel Harry Houdini flauw van frustratie en falen en viel tegen de deur. Tot zijn verrassing vloog de deur open – de deur had nooit op slot gezeten. De deur was alleen gesloten in de geest van Houdini.

We doen er allemaal goed aan een moment stil te staan bij ons werk en een filosofische deur te openen die ons kan bevrijden van gevoelens van futiliteit, frustratie, passieloosheid en zelfs falen. We openen die deur door onszelf af te vragen wat we moeten doen om een goed gevoel te hebben over hoe we van betekenis zijn in ons werk leven. Wanneer die deur eenmaal geopend is zal al het andere, inclusief onze materiële zaken, op zo’n manier geordend worden zodat het dat passievolle bestaan kan versnellen en een plek geven.

Wat kun je doen om een passievolle en middelenrijke transitie te maken in jouw leven. Je kunt deze transitie beginnen door deze drie stappen te volgen:

1. Beslis wat er nodig is om passievol te zijn in jouw leven
2. Kijk naar innovatieve manieren om jouw hulpmiddelen te gebruiken (geld, tijd en vaardigheid) om het leven te kopen dat jij wilt
3. Partner met die mensen die jou kunnen helpen om jouw doelen te articuleren en te bereiken

Tijdens het vragen van mensen wat hun passie voor hun werk is dat hun leven betekenis geeft hoor ik vaak antwoorden als geluk, vervulling, balans, tevredenheid, zekerheid, impact en succes. Wanneer mensen deze woorden gebruiken zijn ze dan eenvoudigweg verschillende woorden aan het gebruiken om te praten over hetzelfde of onthullen hun antwoorden unieke elementen tot een passievol leven? Ik geloof dat zij unieke elementen zijn, die als ze begrepen worden, een grotere mate aan helderheid zullen bieden aan jouw leven. Succes is niet hetzelfde als betekenis. We kunnen enorm succesvol zijn in de wereld en het gevoel hebben dat wat we doen niet van betekenis is. Geluk kan eenvoudig onderscheiden worden van zekerheid en het is mogelijk om het ene te hebben zonder het andere.

Wanneer we zoeken naar passievolle transitie in ons leven, moeten we begrijpen hoe deze zeven elementen samen een passievol en tevreden leven kunnen definiëren. Een passievol leven is een leven vol van passie. Er zijn veel aspecten van ons leven die ons een gevoel van vervulling geven – familie, prestatie, exploratie, vrijheid en altruïsme zijn sommige van de meer belangrijke aspecten.

De Magnifieke Zeven

1. Geluk is willen wat jij al hebt . De mantra is vaak dat je meer wilt dan je nu hebt. Het is een oud en versleten verhaal dat we een miljoen keer gehoord hebben dat dingen ons niet gelukkiger maken. Toch kijken we naar de reclame en beginnen de onderliggende boodschap te accepteren dat bezittingen de persoon maken. We beginnen een vernauwde visie te krijgen. Hoe meer je bereikt hebt, hoe gelukkiger je zult zijn. Je zult niet gelukkig zijn tot je de dingen krijgt die je wilt. Maar de werkelijke sleutel tot geluk is niet om deze dingen te krijgen; het ligt in veranderen wat we willen. Wanneer je niet de emotie van tevredenheid voelt in jouw huidige omstandigheden, wat maakt dan dat je het zult voelen met jouw gewenste omstandigheden? Jouw gewenste omstandigheden zullen alleen jouw uitzicht veranderen. Wanneer je daar aankomt zul je weer boodschappen krijgen dat er meer is dan dit. “Money won’t make you happy, but neither will poverty”. Deze opmerkingen zijn niet denigrerend bedoeld voor bezittingen en een mooi huis. Bezittingen kunnen de persoonlijke beloningen zijn voor betekenisvol werk – en daar is zeker niets mis mee. Waar veel mensen de fout in gaan, echter, is door te geloven dat dingen, als je ze eenmaal bezit, jou gelukkig zullen maken. Uiteindelijk zullen ze dat niet doen. In feite hebben zij het potentieel om jou ongelukkig te maken omdat alle dingen van waarde verantwoordelijkheid en onzekerheid vereisen. Een groter huis betekent meer werk, meer onderhoud, en meer dingen die fout kunnen gaan – en tegen een hoger prijskaartje. Deel van het prijskaartje van die mooie nieuwe auto, boot of ander luxe item is onzekerheid, omdat er nu zorgen zijn over schade en risico. Het is belangrijk om in onze breinen te verankeren dat geluk een state of mind is en en niet een state of material ownership. Wanneer we dat feit niet verankeren, zijn we voorbestemd om verstrikt te raken in een web van futiliteit tegen een zeer hoge prijs. Geluk is gemakkelijk. Compliceer het niet. Wanneer je wilt wat je hebt, ben je gelukkig.
2. Vervulling is het optimaliseren van het gebruik van jouw vaardigheden. Vervulling is ook eenvoudig. Het is de dingen doen waar je van houdt. Het is het uitdrukken van jouw passie in jouw werk. Het is engageren in werk dat jou energie geeft in plaats van dat het jou energie kost. Het komt niet noodzakelijkerwijs voort uit succes in jouw loopbaan omdat de loopbaan waarin jij bent niet de bezielde expressie hoeft te zijn van wie jij bent. Wanneer jij begint uit te drukken wie jij bent in jouw werk zul je de hand geschud hebben met vervulling. Wanneer je de relatie hebt ontdekt hebt wie jij bent en wat jij doet is het ongelooflijk moeilijk om terug te gaan naar werk dat de handen engageert maar niet het hart. De smaak van geluk zal jou niet langer tevreden laten zijn met slechts jouw geld verdienen.
3. Balans is op het koord lopen tussen te veel en niet genoeg. Werk, familie en vrije tijd – wanneer we hen in balans krijgen genieten wij van het leven. Voelen alsof we lol hebben in het leven is een goede indicatie dat we een mate van balans bereikt hebben. Hoe veel mensen ken jij die zo lang zo hard gewerkt hebben dat ze niet weten hoe te ontspannen wanneer ze de kans krijgen? Hoe veel mensen ken jij die zo druk bezig zijn met hun gezin te onderhouden dat ze hun gezin nooit zien? Wat bereiken zij ermee om de mensen te negeren die hen ertoe motiveren om een goed inkomen te verdienen? Mensen van tegenwoordig zijn zich bewust van deze kwesties en zijn niet langer meer zo bereid om hun persoonlijke leven in de koelkast te zetten omwille van de doelen van hun onderneming.

Geluk, vervulling, balans, tevredenheid, zekerheid, betekenis en succes zouden niet de neven-producten dienen te zijn van ons leven; zij zouden de doelen dienen te zijn! Wanneer wij eenzijdig focussen op geld of werk of vrije tijd ten koste van andere gebieden van betekenis in ons leven ontzeggen wij onszelf het geluk. Onthoud: jouw leven gaat niet over het verdienen van geld – jouw geld gaat over het verdienen van een leven.

Sommige mensen ontdekken dat wanneer zij de vermogens die zij hebben verzameld in het eerste deel van hun leven optellen en naar een plaats verhuizen waar de kosten van het leven vele malen minder extravagant zijn, zij hun tijdstip van bevrijding jaren eerder kunnen laten zijn.

Dit scenario is mogelijk voor diegenen die profijt hebben gehad van de waardering van hun onroerend goed, aandelen etc. Door naar een minder dure plek te verhuizen en het werk te blijven doen waar zij van genieten hebben deze individuen ontdekt dat er niet zo veel geld nodig is als zij dachten om hun reis te maken.

Zou het voor jou mogelijk zijn om je vermogen in te zetten en je kosten van levensonderhoud te verlagen zodat je eerder vrij bent? Dit kan wanneer je ‘ja’ zegt tegen de volgende vragen:

• Heb je genoeg liquide vermogen zodat een jaarlijkse uitkering van dat vermogen tegen 8 % een belangrijk deel van je kosten van levensonderhoud afdekt? Bijvoorbeeld een vermogen van euro 500.00 x 8 procent is Euro 40.000 per jaar, of Euro 3.333 per maand voor belastingen.; Euro 750.000 x 8 procent is Euro 60.000 per jaar of Euro 5.000 per maand voor belastingen.
• Kun jij een aanzienlijk bedrag besparen in jouw maandelijkse uitgaven door het verlagen van uitgaven als auto, kosten huis, clublidmaatschappen enzovoorts
• Kun je een additioneel inkomen blijven verdienen in de nieuwe locatie zonder het onwenselijke werk – stress scenario terug te laten keren?
• Kun jij jezelf disciplineren en weerhouden om nieuwe schulden aan te gaan?
• Kun je tevreden zijn om te leven op de plek en in het tempo van je nieuwe omstandigheden ?

Wanneer je ‘ja’ op deze vragen hebt geantwoord ben je een kandidaat voor de benadering van het moderne pensioneren. Wanneer je ‘ja’ kunt antwoorden op alle vragen behalve op de eerste (genoeg liquide vermogen hebben om met de rente hieruit de kosten van levensonderhoud te kunnen betalen) dan kun je kijken of je met een paar jaar extra vermogen opbouwen dit kunt realiseren. Hoeveel en hoe snel je zo’n bedrag aan vermogen kunt opbouwen hangt af van jouw verdiensten en jouw geld discipline.

Wij zijn tot de conclusie gekomen dat meer pensioneringen zullen falen om redenen die niet met geld te maken hebben. Welk verschil zal al onze financiële planning voor de toekomst maken wanneer we geen idee hebben wat we willen aankopen met dat geld? Geld heeft op zich zelf geen waarde. Geld is alleen bruikbaar in termen van wat je ermee kunt doen. Net zo belangrijk als sparen voor onze toekomst is het hebben van een verhaal over wat je kan zijn en doen wanneer je financieel vrij zou zijn.

Dit moet samengaan met het rekenwerk waarmee je een succesvolle transitie hoopt te hebben voor wat jouw volgende fase in het leven kan zijn. Miljoenen mensen sparen voor wat een 35 jarige reis kan zijn met geen enkel idee waar die reis hen kan brengen. Deze mensen hebben een ticket maar geen reisgids.

Hoewel jouw vrijheid om een transitie te maken afhangt van of jij jouw financiële huis op orde hebt, hangt het van veel meer dan financiële factoren af. Ik noem dat het Zij Leefden Nog Lang en Gelukkig verhaal. Geld is belangrijk in dit verhaal net als fysieke gezondheid, mentale gezondheid, eten/drinken, fitness, sociale relaties, persoonlijke relaties, intellectuele stimulering en balans. Veel pensioenverhalen zijn minder dan prachtig en vervullend om de eenvoudige reden dat de voorbereiding eenzijdig de focus had op de geld aspecten van pensioneren. Waarbij weinig of geen rekening is gehouden voor de kwesties, stress en uitdagingen van een radicale levenstransitie. Dit feit wordt nu schoorvoetend erkend door de financiële bedrijfstak.

Wat ik al een aantal jaren zie is dat:

• Het verhaal van pensioneren wereldwijd dramatisch aan het veranderen is;
• Consumenten meer verantwoordelijk moeten worden voor het succes of falen van hun eigen pensioneren;
• De financiële bedrijfstak een veel betere job moet doen voor de educatie van het publiek over de eigenschappen, mogelijkheden en parameters van dit nieuwe pensioneren

Financiële planning in de 21e eeuw zal veel meer gaan over persoonlijke levenszaken dan over geldzaken. Het zal gaan over het genereren van een nieuwe identiteit, een nieuwe ‘jij’, het financieren van jouw ‘geluk’, het financieren van een nieuwe fase van jouw leven. Hoewel geld een primaire overweging is in deze nieuwe fase van het leven is het slechts 1 van vele. Toekomstige gepensioneerden dienen zich af te vragen wat zij willen doen met hun leven tijdens pensioneren en wat de persoonlijke implicaties van pensioneren voor hen zijn. Velen zoeken een betekenisvolle rol in latere jaren. Geld is belangrijk voor hen, maar ook de kwaliteit van het leven tijdens hun pensionering.

Ik veronderstel, aangezien je dit verhaal tot nu gelezen hebt, dat je al enige basisideeën voor jouw toekomst hebt vastgelegd in jouw eigen verhaal namelijk:

• Pensioneren op een vastgelegde leeftijd is een ouderwets concept
• De leeftijd waarop je pensioneert of de beslissing om te pensioneren is gebaseerd op een innerlijk verlangen en niet op externe middelen.
• Werk kan en zou een expressie dienen te zijn van jouw hart en engagement en een middel om een betekenisvolle transitie te maken voor de wereld waarin wij leven;
• Veel van het proces van ouder worden hangt af van keuzes die we maken ten aanzien van activiteiten waarin wij geëngageerd zijn, ons verhaal hierover en onze houding.
• Ik kan doen met mijn leven wat ik wil wanneer ik serieus word over doen waar ik van houd met mijn tijd, energie en middelen.

Je Doet Dit Niet Alleen Voor Jezelf

Is al het geld dat jij aan het sparen bent exclusief bedoeld voor jouw persoonlijke reis-naar-de-zon? Of zul je andere verplichtingen tegenkomen die een claim leggen op een deel van jouw spaargeld?

De 60+ers van vandaag zullen meer verantwoordelijkheden te overwegen hebben dan de gepensioneerden uit het verleden en kunnen erachter komen dat deze verantwoordelijkheden aanleiding zijn om pensioneren te herdefiniëren.

Wil ik mijn kinderen of mijn ouders ondersteunen? Mijn kinderen EN mijn ouders,. Mijn ouders en daarna mijn kinderen? Degenen die op dit moment overwegen hoe hun pensioenleven eruit ziet hebben meer af te wegen dan of en waar zij gaan golfen. Een van de realiteiten van langer leven is de toegenomen verantwoordelijkheid voor de kinderen en kleinkinderen. De reality check waar veel mensen in hun 50er en 60er jaren mee te maken hebben is de tijd en energie die zij besteden aan ouders die op leeftijd zijn.

Een realiteit waar diegenen van ons die tussen de 35 en 55 jaar zijn mee geconfronteerd zullen worden is dat de vooruitgang in lang leven waar onze samenleving mee te maken heeft een lange termijn effect zal hebben op onze financiële planning en de planning van ons leven. Velen van ons kunnen erop rekenen dat zij ouders zullen hebben die leven tot ze 90 of 100 jaar zijn. Velen van hen zullen zelfvoorzienend zijn maar velen zullen onze tijd, attentie en hulpmiddelen nodig hebben.

Ik wil het hier hebben over de hulpmiddelen voor diegenen wiens ouders een financieel tekort kunnen krijgen tijdens hun pensioenjaren. Veel van de babyboomers van vandaag zitten in een spagaat tussen het lange leven van hun ouders en de rechten van hun kinderen. Sommigen onder hen zullen niet in staat zijn beiden te ondersteunen. Welke compromissen in onze eigen uitgaven en planning zijn nodig om zo’n ondersteuning mogelijk te maken? Is betalen voor de studiekosten van mijn kinderen een verplichting? Indien ja, hoe doe ik dat zonder mijn eigen financiële vrijheid te saboteren?