Dag! Ik ben Janneke, dol op verhalen en ambacht. Ik zoek dan ook het liefst verhalen op of schrijf ze zelf en zet deze daarna om in beeldend werk. Mijn werk varieert enorm in materialen en technieken, wisselend van linosnedes en ecoline-schilderijen, dichtbundels en stripboeken tot installaties van metaal en stof, monumenten van steen en meubels. 

Binnen mijn werk onderzoek ik verwondering en speelsheid en probeer dit ook terug te geven aan mijn publiek. Een van de vaste ijkpunten binnen mijn werk is de natuur en dan vooral het verbinden van de mensen met elkaar en de wereld waarin zij leven. 

Wat is mijn grootste passie in mijn werk?

Spelen, met ideeën, verhalen en materialen. Mijn fantasie levend houden en de enthousiaste stem, die alles mogelijk maakt, volgen. 

Wat is mijn grootste angst?

De wereld waarin we leven en de systemen die hierin bestaan, brengen voor mij veel zorgen met zich mee. Ik kan me heel erg druk maken over hoe we als mensheid met de aarde omgaan of met elkaar. Dan lijkt alles in het niet te vallen en vraag ik me af wat ik überhaupt kan doen dat zin heeft. Tegelijkertijd kan ik me ook druk maken over mezelf, over geld verdienen en zekerheid hebben. In beide gevallen voel ik mijn energie wegstromen, mijn gedachtes vergrijzen en merk ik dat er geen ruimte meer is voor enthousiasme en speelsheid. 

Waar houd ik het meest van aan mijn werk?

De creatieve vrijheid om telkens opnieuw een avontuur aan te mogen gaan, waarvan het eindpunt nog onbekend is. Daarnaast vind ik het heel leuk om elke keer weer nieuwe technieken te leren, materiaal beter te leren kennen en om oplossingen te mogen bedenken voor onverwachte problemen. 

Wat is mijn grootste valkuil?

Teveel vrijheid. Als alles kan, dan weet ik niet meer waar ik mee moet beginnen. Ik vind het fijn om een beginpunt of een probleem te hebben van waaruit ik mijn gedachtes op de loop kan laten. 

Wat zegt de uitspraak ‘Passie Pensioneert Nooit’ mij?

Passie gaat hooguit even op vakantie, maar het enthousiasme wat ik voel als ik mijn innerlijke wereld naar buiten weet te halen komt altijd terug. Dat is niet gebonden aan leeftijd.

Wat zou ik aan mezelf willen veranderen?

Ik vind het nog steeds vreemd dat het bijna een taboe is om tevreden te zijn met jezelf. Ik ben dol op mezelf, ook op de eigenschappen waar ikzelf en anderen tegen aan lopen. Het maakt me wie ik ben en juist door die confrontatie aan te gaan, leer ik verder. Zo ben ik bijvoorbeeld stronteigenwijs. Dit zit me soms in de weg, maar zorgt er ook voor dat ik doorzet en nog net wat harder werk om er voor te zorgen dat iets lukt.

Wat is mijn grootste professionele prestatie tot nu toe?

Er elke dag voor kiezen om door te gaan als ZZP’er. Eigenlijk het verkiezen van passie boven zekerheid, in de hoop dat deze zich gaan versmelten.  

Verder vind ik het heel erg leuk als een werk van mij ergens fysiek aanwezig blijft, zoals het monument dat ik heb gemaakt in Nijeberkoop, mijn stripboek die bij mensen in de kast ligt of mijn muurschildering in ’t Blauwbörgje in Groningen. Uiteindelijk vind ik de mooiste prestatie niet een prijs of expositie, maar gesprekken met mensen die laten weten dat mijn werk iets met ze doet, ze ontroert, aan het lachen maakt of aan het denken zet. 

Waar zou ik het liefst willen leven en werken?

Sinds ik klein ben, droom ik al van een stukje grond met een zelfgebouwd huisje erop. Met een moestuin, kippen en een atelier met een heleboel ramen en grote glazen deuren naar de tuin toe.

Wat is mijn meest markante karakteristiek?

Ik denk mijn speelsheid, mijn fantasie is nooit verloren gegaan. Ik klim nog steeds het liefst op elk muurtje en in elke boom die ik zie, doe alsof mijn fiets een draak is of ikzelf een paradijsvogel ben. Ik kan om me heen kijken met een verwondering voor alles wat leeft en daar veel geluk en inspiratie uit halen. 

Wat is de plek waar ik de beste ideeën krijg buitenshuis?

In de natuur, maar ook in musea, in winkels of op straat. Met vrienden in een ontspannen gesprek, met mijn vader onder het genot van een kopje koffie of al zingend onder de douche. 

Welke boeken hebben mijn leven beïnvloed en hoe?

Ik ben dol op prentenboeken en de illustraties daarin. ‘De Kleine Kapitein’ of ‘De Rover Hoepsika’ vind ik nog steeds fantastisch. Daarnaast was ik altijd dol op avontuurlijke verhalen zoals ‘Ronja de Roversdochter’. Tegenwoordig lees ik het liefste nog steeds boeken waarin avontuur, symboliek, spanning en speelsheid zitten. Ik ben dol op de verhalen van Toon Tellegen, maar ook de gedichten en schrijfsels van Toon Hermans vind ik heel erg mooi. Verder zou ik iedereen ‘Het boek van vreugde’ aanraden. 

In al deze boeken gaat het over hoe we met elkaar omgaan, en dingen waar we allemaal mee zitten: emoties, pijn, vreugde, liefde. Dit wordt beschreven op een mooie symbolische, luchtige manier. Vooral niet te zwaar en te donker, daar houd ik van.

You Only Die Once’. Welke muziek wil ik beluisteren op mijn laatste dag?

Ik denk dat je elke dag vooral moet luisteren naar de muziek waar je dan zelf zin in hebt. Zelf ben ik vooral fan van ‘echte’ bands met instrumenten en rauwe stemmen zonder al te veel digitale poespas. In dat geval ben ik hopeloos ouderwets. Geef mij een lekker baslijn, een mooie percussieset, een paar blazers, gitaren en een rauwe stem en ik zal de hele avond dansen. Geef me een man met gitaar die melancholische tranentrekkers zingt, en ik zit al blij huilend in een hoekje op de bank. Of het nou rock ’n roll, punk, funk, rock, jazz of soul is, dat doet er voor mij niet zoveel toe, zolang je de passie of emotie maar voelt!

Wie is mijn held of heldin in fictie?

Ronja, de Kleine Kapitein, Mrs Pollifax, het reisgezelschap van Lord of the Rings. 

Wie zijn mijn helden en heldinnen in real life?

Herman van Veen, omdat hij op een grappige manier duidelijk maakt dat de mensheid niet gemist zal worden, terwijl hij nog steeds spelend doet waar hij zelf zin in heeft. 

Rani Elias, omdat hij lachend en zonder morren de moeilijke weg is gevolgd die hem als Syriër in Nederland op werd gelegd, om muziek te blijven maken. Hij heeft veel opnieuw moeten doen, maar lijkt boven alles dankbaar, zonder wrok of ego. Dat raakt en verstild me. 

Welke film zou ik jou aanraden ooit in jouw leven te zien?

‘Call me by your name’, voor de emotie. 

‘Lord of the Rings’, voor het avontuur en het gevoel van samenzijn.

‘Moonrise Kingdom’, voor de fantastische vormgeving. 

Wat zegt de uitspraak ‘Ik ben de verhalenverteller van mijn eigen leven mij?’

Dat je altijd een keuze hebt. Natuurlijk kan iedereen hulp gebruiken en gebeuren er ook verschrikkelijke dingen in de wereld, maar ik geloof nog steeds dat als je je best blijft doen om je eigen moralen te volgen, je daarmee je eigen wereld en die om je heen kan veranderen.

Welke rol spelen verhalen in mijn leven en werk?

Ik ben dol op verhalen, altijd al geweest. Er zijn zoveel verschillende culturen en kijken op de wereld die je kunt ontdekken door middel van verhalen. Het zegt zoveel over hoe iedereen op een andere manier om zich heen kijkt en ze verbinden mensen met elkaar en met de natuur. Soms mis ik een gemeenschappelijk verhaal in deze individualistische samenleving waarin ik leef, maar daarom hou ik me er ook zo mee bezig en schrijf of illustreer ik zelf ook verhalen. Voor mij zijn verhalen een manier om te ontdekken, samen te brengen, te ontsnappen, te inspireren, te leren begrijpen. Verhalen zijn de rode draad in mijn leven en in mijn werk. 

Naar welk project kijk ik uit?

Op dit moment ben ik bezig met meubels die verhalen vertellen. Zo maak ik kastjes in de vorm van abstracte vogels en ramen met laser gesneden illustraties. De combinatie van houtbewerking en illustreren bevalt me heel goed en ik verheug me erop om daar meer werk mee te maken. Daarnaast ben ik bezig met linosnedes om een zelfgeschreven verhaal te illustreren tot een boek. 

Wie zie ik graag uitgenodigd door Peter om hun Passie Pensioneert Nooit verhaal te vertellen?

Rani Elias, aangezien dat een van mijn echte helden is. 

Hoe kun je contact met mij opnemen?

Via mijn website:www.jannekehoek.nl