Ik ben Betty. Vier jaar geleden kreeg ik doordat mijn man en ik gestopt zijn met ons reclamebureau meer tijd en ben toen gaan schilderen, op dat moment nog niet wetende dat ik er echt serieus mee zou doorgaan en dat ik er een groot deel van mijn dag mee bezig zou zijn, heerlijk!

De grootste passie in mijn werk?

Mijn grootste passie is dat ik van een blanco doek (of ander materiaal) zelf iets moois kan maken, het helemaal kan vormen en naar mijn hand kan zetten. Tijdens het schilderen raak ik het besef van tijd kwijt en ga ik er helemaal in op. Het geeft rust in mijn hoofd.

Mijn grootste angst

Waar ik niet aan moet denken is dat mijn man of (klein)kinderen iets ergs overkomt. Ik ben geen piekeraar, maar dat kan me soms weleens aanvliegen. ‘Het zijn maar gedachtes’, zei een wijs persoon eens in dit verband en daar houd ik me dan maar aan vast.

Het meeste houd ik…

Van het feit dat mijn werk mensen zo persoonlijk kan raken. De mooie, soms zelfs emotionele, reacties die ik krijg als men iets van mij in huis heeft, raken mij op hun beurt dan weer. Dat je dat kunt bereiken met kunst vind ik prachtig…

Mijn grootste valkuil

Zonder twijfel is perfectionisme mijn grote valkuil. Soms belet me dat om me nog meer te laten gaan in het schilderen, meer ‘los’ te laten. Anderzijds is het misschien ook wel positief dat ik niet snel genoegen neem met mijn eigen werk. Het gebeurt weleens dat ik denk dat een werk klaar is, maar dat ik toch iets mis en dan na dagen opeens weet dat ik een bepaalde kleur mis.

Als ik niet zo perfectionistisch was had ik het dus anders, soms te snel, afgeleverd.

De uitspraak ‘Passie pensioneert nooit’ zegt mij…

…dat ik dit tot in lengte van dagen wil blijven doen. Dat ik, wanneer ik 90 jaar ben, nog steeds van dat blanco materiaal iets moois wil blijven maken. Want volgens mij gaat dit nooit vervelen.

Wat ik aan mezelf zou willen veranderen?

Ik zou aan mezelf willen veranderen dat ik niet zo gevoelig voor prikkels zou zijn.

In mijn hoofd is het nooit rustig. Mijn brein staat altijd ‘aan’. Het belet me vaak om rustig te slapen. De slapeloosheid probeer ik te aanvaarden en niet al te belangrijk te maken, anders kom je in een vicieuze cirkel terecht. Dit prent ik mezelf maar in, maar dat is soms makkelijker gezegd dan gedaan. Maar schilderen helpt mij om te focussen, om de raderen in mijn hoofd langzamer te laten draaien.

Mijn grootste professionele prestatie tot nu toe?

Pfff, wat lastig om over jezelf te zeggen. Misschien dat ik als laatbloeier nooit gedacht heb dat ik te oud was om iets nieuws te leren of te ondernemen. Ik heb bijvoorbeeld mijn rijbewijs pas gehaald toen ik 51 jaar was. Dat vond ik eigenlijk best een prestatie. Maar ook dat ik dus op latere leeftijd pas ben gaan schilderen vind ik achteraf best een (heel) klein schouderklopje waard. Ook dat mijn werken nu, afgezien van Nederland, ook hangen in België, Frankrijk, Griekenland, Spanje en Portugal en te koop zijn bij TulipART.eu een online galerie waar ook werken van heel bekende kunstenaars te vinden zijn.

Waar ik het liefst zou willen leven en werken?

Dat is absoluut in Frankrijk. We hebben een tweede huis in het zuidelijke departement Drôme dat we in het vakantieseizoen verhuren, maar waar we de overige maanden vaak zelf verblijven. Daar doe ik veel inspiratie op. Emigreren zit er niet in, omdat ik altijd na een paar weken de kinderen en de kleinkinderen mis. Maar in mijn atelier in Friesland is het ook heerlijk, hoor!

Mijn meest markante karakteristiek?

Ik heb echt geen idee, maar dan ook echt helemaal niet. Dat is een vraag die je misschien aan de mensen in mijn nabije omgeving moet stellen.

Wat is de plek waar ik het meeste ideeën krijg buitenshuis?

Dat verschilt. Meestal is dat in de natuur, maar het kan ook zijn dat ik door een bepaalde stemming/emotie geïnspireerd raak. Het kan door iets heel kleins zijn, maar ook door iets meeslepends, als ik in een melancholieke bui ben. Dan maakt het niet uit op welke plek ik ben.

Welke boeken hebben mijn leven beïnvloed en hoe?

Als overtuigd christen is dat voor mij uiteraard allereerst de Bijbel. Vooral de evangeliën met de wijze uitspraken van Jezus blijven zó ongelooflijk mooi. Hoe dit mijn leven beïnvloed heeft? Door de wijze lessen van Jezus in praktijk te brengen probeer ik met mijn aanwezigheid op deze aardbol de wereld een klein beetje mooier te maken. Verder heb ik een aantal prachtige boeken gelezen waarvan ik ‘Het zijn net mensen’ van Joris Luyendijk nog steeds een van de allerbeste vind. Genuanceerd, oprecht, onpartijdig en met een vleugje humor, geweldig.

‘You only die once’. Welke muziek wil ik beluisteren op mijn laatste dag?

Ik denk dat dat erg afhankelijk is van hoe ik me op die dag voel. Maar aangezien ik dus schijn te weten dat het mijn laatste dag is, zal het wel iets meeslepends zijn. Dat zou dus iets van mijn ‘favorieten-lijst’ zijn, waar ‘Somewhere only we know’ van Keane en ‘Butterflies and Hurricanes’ van Muse, maar ook ‘Nessun Dorma’ en ‘Le carnaval des animaux’ zeker niet ontbreken. Ik heb een zeer uiteenlopende muzieksmaak, zoals je ziet.

Wie is mijn held of heldin in fictie?

Hm, daar kan ik geen goed antwoord op geven.

Wie mijn held of heldin in real life is?

Ik vind dat de term ‘held’ tegenwoordig iets te snel gebruikt wordt. Sportmensen die een prestatie van formaat leveren (laat duidelijk zijn dat ik dat bewonder) vind ik geen helden. Waarom zou je een held zijn als je toevallig ergens goed in bent? Een echte held ben je als je, met gevaar voor eigen leven, een ander redt uit een levensbedreigende situatie.

Welke film zou ik jou aanraden ooit in jouw leven te zien?

De vraag welke film je ooit gezien moet hebben, vind ik moeilijk om te beantwoorden.

Er zijn zoveel verschillende genres en het ligt er maar net aan welk genre jou het meest aanspreekt. Ik ben dol op spannende films, maar de film die ik veruit het vaakst gekeken heb is ‘French kiss’ met Meg Ryan en Kevin Kline, omdat ik daar altijd blij van word en na het zien pijn in mijn kaken heb van de continue glimlach op mijn gezicht. Maar een ander die film aanraden? Ach weet je wat, ik doe het gewoon. Je wordt er in elk geval vrolijk van, haha!

De uitspraak ‘Ik ben de verhalenverteller van mijn eigen leven’ zegt mij…

…dat ik deels zelf richting aan mijn leven kan geven en voor zover dat mogelijk is, zal ik dat zeker doen.

Welke rol spelen verhalen in mijn leven en werk?

Ik weet niet of het is wat je bedoelt, maar ik kan ontroerd raken door de verhalen die onze kleinkinderen vertellen, omdat ze nog zo puur, eerlijk en oprecht zijn. Bovendien maken ze me met die verhalen ook vaak aan het lachen! Zo vroeg ik aan onze kleinzoon van acht jaar na een bezoek aan De Efteling wat hij het leukste vond. Hij zei: ‘Het is moeilijk te kiezen wat het leukst is als alles het allerleukst is’. Hoe de dag verder ook is, bij zulke opmerkingen maakt m’n hart een sprongetje.

Het project waar ik naar uitkijk

Dat is het geven van een workshop in mijn atelier! Ik loop al een tijdje met ideeën rond om dat te doen, maar heb nog niet de concrete invulling ervan. Het lijkt me ontzettend leuk om de deelnemers te laten zien waar en hoe ik werk, zodat ze een totaalplaatje krijgen van waar ik zoal mee bezig ben. Uiteraard kunnen ze dat ook op mijn website zien, maar dat is toch anders dan op locatie.

Wie ik graag uitgenodigd zou zien voor haar Passie Pensioneert verhaal?

Ik zou graag Ingeborg Beugel uitgenodigd zien door Peter. Ingeborg is een vriendin, een bevlogen journalist die zich vanuit Griekenland met veel passie bezig houdt met het vluchtelingenvraagstuk.

Hoe kun je contact met mij opnemen?

Je kunt me bereiken via de contactpagina op mijn website: http://www.bettysdecoart.nl