Wat is mijn grootste passie in mijn werk?

Mijn grootste passie is het onderste uit de kan van het moment halen samen met mijn onderwerp. Dat wil zeggen dat ik geloof dat er veel kan ontstaan als ik, de fotograaf, en de gefotografeerde volledig met hun aandacht in het moment zijn. Dat heeft een versterkende werking op dat wat er gebeurt, het verhoogt als het ware de energie door de focus die er in de lucht hangt. Beetje vaag om te omschrijven, maar helemaal niet vaag om uit te voeren.

Wat is mijn idee bij de uitspraak  ‘zij leefden lang en gelukkig’?

Bij deze uitspraak moet ik meteen denken aan sprookjes. Vroeger vond ik die heerlijk om te lezen en te kijken. Nu ben ik meer fan van de realiteit. Niet omdat ik de hoop ben verloren, maar omdat alleen maar geluk gewoon niet zo interessant is. Nieuwsgierig zijn naar alle kleuren van het palet des levens geeft me meer diepgang en vreugde. Dus nu zou ik zeggen: “ze leefden volledig voor zo lang als het duurde”.

Wat is mijn grootste angst?

Mijn grootste angst is dat ik niet uit de verf kom als mens en als fotograaf. Dat ik allerlei talenten, of beter gezegd zaadjes, die ergens liggen te wachten op water gemist zou hebben en dat die dan opdrogen, brrr. En dat er iets met mijn dochter zou gebeuren uiteraard. Kan ik al bijna niet opschrijven zo eng vind ik dat.

Waar houd ik het meest van aan mijn werk?

Ik hou het meeste van de onmiddellijkheid van mijn werk. Ik ben een momenten fotograaf en ik fotografeer altijd mensen. Dat betekent dat ik ultiem scherp moet zijn in een moment om “het” te kunnen pakken. En dat je goed afgestemd moet zijn op je onderwerp. Deze scherpte is heel levendig en creatief.

Dit in combinatie met het improviseren iedere keer als ik een huis binnenkom en een nieuw persoon ontmoet maakt mijn werk wakker, direct en leuk.

Wat is mijn minst aantrekkelijke eigenschap?

Ik kan, vanuit mijn passie, een beetje dwingend zijn. Sommige noemen het vurig en enthousiast en andere noemen het dominant en irritant.

Wat is mijn grootste valkuil?

Mijn grootste valkuil is passief worden vanwege faalangst. Als ik overtuigd ben van mijn kunnen ga ik er altijd meteen voor. Maar als ik onzeker ben over iets vind ik het moeilijk om in beweging te komen.

Wanneer zou ik liegen?

Ik ben niet zo’n liegbeest. Ik zou denk ik liegen als ik iemand daarmee een goed gevoel zou kunnen geven en dan ook alleen als het me gevraagd wordt, niet uit mezelf.

Welke personen in mijn professie, die nu leven, bewonder ik het meeste?

Ik ben een fan van Rineke Dijkstra. Ik vind bijna alles wat zij maakt mooi en indringend. Mijn absolute favoriet is de video installatie waarin ze Engelse kinderen frontaal filmt en vraagt wat ze zien als ze naar kunstwerken kijken.

Werken die echt zijn en eenvoudig vind ik het meest krachtig.

Waar houd ik het minst van aan mijn werk?

Wat ik het minst leuk vind aan mijn werk is dat ik weinig langdurige projecten heb maar vooral korte ontmoetingen waardoor ik geen relatie opbouw met mensen en vrij solitair werk.

Waar en wanneer was ik het meest gelukkig met mijn werk?

Ik kan gelukkig zeggen dat ik ieder jaar gelukkiger ben met mijn werk. Ik kom steeds dichter bij wat ik wil en wie ik ben en dat ontspant me en geeft me veel voldoening.

Wat zegt de uitspraak ‘Passie Pensioneert Nooit’ mij?

Dat zegt mij dat leeftijd niets zegt en dat er in elke levensfase creativiteit is.

Wat zou ik aan mezelf willen veranderen?

Ik zou iets gedisciplineerder willen zijn. Sporten, opruimen, acquisitie plegen etc.

Wat is mijn grootste professionele prestatie tot nu toe?

Een crowdfundactie tot een goed einde brengen en daarmee een boek kunnen maken van mijn werk en deze in eigen beheer uitgeven met alles wat daarbij komt kijken. Het is ook nog precies zoals ik wilde geworden. Het was een enorme uitdaging, echt een mammoet project, maar ik ben apetrots op het resultaat. Het “Zaterdagochtend in Amsterdam” boek. (je kunt mijn boek bestellen op http://www.marijnscheeres.nl)

Waar zou ik het liefst willen leven en werken?

Ik ben best wel honkvast. Heb nooit ergens anders gewoond dan in Amsterdam. Nu wel net verhuisd naar net buiten Amsterdam overigens. Ik zou denk ik wel heel blij worden van een woonboerderij ergens bij Nijmegen in de buurt. Ik vind het daar zo mooi! Maar bij Soest mag ook Een groot huis met uitzicht over land en met een groot atelier erbij. Niet verkeerd. Mag ook Frankrijk of Spanje zijn als ik het dan toch mag zeggen. Of een mega loft in New York. Of van alles een paar jaartjes. Kijken wat me het beste staat.

Wat is het meest waardevol in mijn leven?

Dat is met stip mijn dochter. Zij is een ontzettend getalenteerd en vooral zachtaardig wezen waar ik heel veel van leer. Dat zij er is geeft me een rijk gevoel. Daarnaast is er niets zo creatief als het moederschap. Elke dag is anders en werkt het beste als je openstaat voor de groei die zich voor je neus afspeelt.

Daarnaast vind ik het een groot voorrecht dat ik als zelfstandige kan werken. Ik leef in volledige vrijheid van vrijwel alles en iedereen die iets over me zou kunnen zeggen of vinden en dat is echt een luxe.

Wat is mijn meest markante karakteristiek?

In lijn van wat ik hierboven aanhaal over vrijheid moet ik zeggen dat dit ook wel de meest karakteristieke eigenschap van mij is. In werk en in privé leven streef ik naar onafhankelijkheid en naar authenticiteit. Het is ook makkelijker om autonoom te zijn als je met niemand rekening hoeft te houden moet ik zeggen. Gelukkig is autonomie iets anders dan ongebonden zijn, want ik verbind me graag met mensen om mij heen en met de mensen die ik fotografeer.

Wat zegt de uitspraak ‘Jij bent de Verhalenverteller van jouw Eigen Leven’ mij?

Dat klopt. En tegelijkertijd zou ik willen zeggen dat het steeds meer een uitdaging voor mij wordt om juist niet in verhalen over mijn leven te verzanden. Waarom zou ik alles moeten begrijpen en duiden?! Het gaat zoals het gaat en controle is een illusie. Ik kan enkel meebewegen op het deinende schip. Vaak sta ik rechtop met mijn neus in de wind, soms ga ik liggen of zit ik misselijk in een hoekje. Maar ik blijf graag op dat schip en maak foto’s van alles wat ik de moeite waard vind om vast te leggen tijdens deze reis.

Welke boeken, films, songs of kunstwerken hebben mijn leven beïnvloed en hoe?

Het boek Sapiens, de film As it is in Heaven, The hours, Dancer in the dark, Call me by your name. Allemaal omdat deze mij dieper in menselijkheid brengen en wat dat eigenlijk betekent.

‘You Only Die Once’. Welke muziek wil ik beluisteren op mijn laatste dag?

‘Erbarme dich” Kathleen Ferrier/Bach

Niet vanwege de dramatische tekst maar omdat het zo mooi is.

Wie is mijn held of heldin in fictie?

Ik heb niet echt een held in fictie moet ik zeggen…

Wie zijn mijn helden en heldinnen in real life?

Ik vind alle mensen die andere helpen helden. Iedereen die met kinderen werkt die hulp nodig hebben, ambulance broeders, eerste hulp artsen, politie die vreselijke beelden van kinderporno moeten bekijken en zo nog veel meer. Mensen die gewoon vinden dat ze naar een oorlogsgebied moeten gaan om te helpen met gevaar voor eigen leven. Of naar vluchtelingen kampen trekken om steun te geven waar ze dingen gaan zien die je nooit meer vergeet. Waar waren we zonder jullie. Dank je wel

Welke film zou ik jou aanbevelen ooit in jouw leven te zien?

Dat vind ik een gekke vraag. Ik heb geen idee en als ik wel een idee zou hebben zou ik deze al gezien hebben toch?! Misschien een inspirerende film over hoe je oud kan worden zonder op te houden met leven. Daar zijn er best wel veel van. “As good as it gets?!”

Wiens biografie raad ik jou aan ooit te lezen?

Ik weet niet wat jij mij zou aanraden, maar ik zou nog wel de biografie van Virginia Woolf willen lezen en die van Viktor Frankl over de zin van het bestaan.

Wat zegt de uitspraak ‘De Financiële Vrijheid om te Creëren” mij?

Dat zegt mij dat je het dan goed voor elkaar hebt. Dat is fijn en ook vind ik het fijn om me wel bezig te houden met geld verdienen. Dat klinkt gek, maar ik vind het ook een motortje en een reality checker om ook aan geld te moeten denken en hoe je dit kan verdienen. Dat houdt me met de voeten op de grond. En is ook een vorm van creativiteit. Geld is niet vies…. Is niet het tegenovergestelde van kunst maken.

Welke rol speelt ‘van betekenis zijn’  in mijn leven en werk?

Van betekenis zijn speelt een grotere rol dan ik dacht. Toen mijn onlangs uitgebrachte boek: “Zaterdagochtend in Amsterdam” werd opgenomen in de Koninklijke bibliotheek en bleek dat mijn boek dan tenminste 500 jaar bewaard en beschermd gaat worden, werd ik lichtelijk emotioneel. Het was gelukt, iets van mij zou mij overleven en zou iemand nog een keer in zijn handen nemen lang na mijn verdwijnen van deze aardbol. Dat doet toch iets met een mens…

Wie is mijn grootste fan/sponsor/partner in crime?

Ik heb een paar fans uit de professionele hoek waar ik het van weet doordat ik jaren lang met deze mensen gewerkt heb. Eentje daarvan is Barbara van Beukering (ex hoofdredactrice van het Parool) die mij jaren lang van het ene blad naar de andere krant meenam en me van klussen bleef voorzien. De andere is Theo Audeneaard, de beeldredacteur van eerst het Volkskrant Magazine en daarna de Volkskrant. Hij is een van de weinige die de moeite nam om mij, een freelancer, van echte feedback te voorzien. Hij was royaal in zijn complimenten, maar ook goed scherp op dingen die beter zouden kunnen. En hij heeft me lange tijd ingeschakeld voor het magazine waar ik samen met hem mooie dingen voor heb gemaakt.

Met wie zou ik in 2020 graag willen werken? 

Gemeente Amsterdam. Ik denk dat ik een goeie toevoeging aan hun fotografen poule zou kunnen zijn. Ik ben al tien jaar diep in de levens van Amsterdammers aan het duiken en ben een routinier in het fotograferen/portretteren van gezinnen, stellen, studenten etc. in hun huis. Een moment uit het leven van een Amsterdammer op de typisch dynamische en directe manier zoals een echte Amsterdammer betaamt.

De Hema. Op een of andere manier vind ik het bijna gek dat de Hema en ik elkaars paden nooit gekruist hebben. Het zou goed passen. Iets minder stilistisch en wat meer dicht bij de mensen, het echte, beetje rauwe, en gekke. Dat gun ik Hema en dat gun ik mijzelf om voor hun te maken.

Airbnb. Dit zou tevens een op maat gemaakte opdrachtgever kunnen zijn. Het lijkt mij ontzettend leuk om dat huiselijke, intieme van in iemand anders zijn huis te zitten als wildvreemde in beeld te brengen. Ik zou 3 gezinnen en 3 stellen als model inhuren en de mooiste plekjes fotograferen met die mensen erin. Prachtige sfeerbeelden van bewoners die nog helemaal in verwondering zijn over “hun” huis. Grappige combinaties van een tokkie in een grachtenpand, ik noem maar wat. Een mooie campagne maken, lijkt me hartstikke leuk. Dat werkt, denk ik, veel beter dan alleen maar de interieurs te laten zien.

Unilever. Ik heb duizenden producten gefotografeerd van Unilever, soms pontificaal, soms perfect geblend in de achtergrond. (al die ontbijtscene’s voor het Parool) Maar wel zoveel dat ik eigenlijk vind dat ze mij zelf eens zouden moeten inhuren voor al die gratis reclame die ik voor ze heb gemaakt. Haha 

Bureau Jeugdzorg. Dit is meer uit idealisme. Ik zou graag willen helpen bewustzijn over misstanden ten aanzien van kinderen te verhogen. Dit kan misschien door middel van het fotograferen van thuissituaties van de kinderen of portretten maken. Ook om de signalen te kunnen herkennen met elkaar over wanneer het niet goed gaat met een kind. Ik denk aan een campagne waarin beelden gemaakt worden die kunnen helpen met de kinderen die hulp nodig hebben eruit te pikken. Maar misschien is dit ook meer iets wat prive zou moeten gebeuren en zou ik gewoon als mens kunnen helpen met iets.

Wie zie ik graag uitgenodigd om hun Passie Pensioneert Nooit verhaal te vertellen? 

Tara Fallaux (fotograaf en filmer), Cees van der Sprong (Koerseigen), Maria Links (pilates works en alleskunner), Marlouke Theeuwen(Zaza kindercasting), Anand van Schalkwijk (tantra therapeute/masseuse), Barbara Kozelj (opera zangeres), Kaj van Ek (beeldredactrice), Juliette Stevens(documentaire maakster) , Marloes van Hoeve (wiskundige)

Naar welk project in 2020 kijk ik uit?

Ik ga een aantal dagen rondlopen in Gastenhuizen door heel Nederland. Daar wonen demente mensen bij een zorgechtpaar in huis. De instelling van deze huizen is anders dan normaal. Heel transparant, ontspannen, en vrij. Dat vind ik leuk om aan mee te werken. Om daarover na te denken en op een juiste/goede manier in beeld te brengen.

Waar kun jij mij en mijn werk zien of ontmoeten in 2020?

Je kunt mijn werk in 2020 nog wekelijks voorbij zien komen in het Parool in de “Zaterdagochtend in beeld” fotorubriek. Je kunt mijn werk zien hangen in het reclamebureau Creative valley tegenover Utrecht centraal. En verder op de website van Het Gastenhuis, Intertrust, in de Anne Frank krant etc. Meestal weet ik pas een week van te voren wat ik zal gaan doen en maken. Je kunt altijd mijn website bekijken uiteraard…

Hoe kun je contact met mij opnemen?

Via mijn website:

http://www.marijnscheeres.nl