Wat is mijn grootste passie in mijn werk?
Dat is iets creëeren waar anderen – een merk, een bedrijf, een campagne – op excelleert. Mijn werk levert zichtbaar op waar anderen écht iets aan hebben. Mijn inbreng stelt hen in staat om ergens te komen, een verhaal te vertellen, mensen aan zich te binden. Doen, maken en uitrollen: zo komt mijn werk tot leven en vervliegt het niet.
Wat is mijn grootste angst?
Ik leef tamelijk angstloos, vooral wat werk betreft. Mijn weinige angsten concentreren zich eerder rond mijn dierbaren; mijn partner, kinderen en familie. Ik hoop vooral dat zij een lang en gezond leven mogen leiden.
Waar houd ik het meest van aan mijn werk?
De afwisseling in opdrachten, de collega’s, de vibe op ons bureau. In mijn werk is geen dag hetzelfde. Groottes van opdrachten verschillen, net als de opdrachtgevers. De ene keer is dat een te gekke culturele instelling of een groot festival. De andere keer weer een ingewikkeld technisch bedrijf dat moeite heeft zijn verhaal goed te verpakken. Het mooist is wanneer je het uiteindelijk in de praktijk zijn werk ziet doen.
Wat is mijn grootste valkuil?
Ik ben soms net iets te enthousiast. Dan wil ik vooral dóór, terwijl ik eigenlijk even de rem erop moet gooien. Gebeurt gelukkig niet vaak.
Wat zegt de uitspraak ‘Passie Pensioneert Nooit’ mij?
Wanneer je genoeg passie hebt voor je werk, dan zit er eigenlijk geen einddatum vast. Natuurlijk ga ik ooit op een dag met pensioen. Maar dat wil niet zeggen dat mijn kennis dan niet meer toepasbaar is. Tegen die tijd zal ik met losse opdrachten het wat rustiger aan doen. Aan creativiteit zit geen einddatum.
Wat zou ik aan mezelf willen veranderen?
Ik zie in alles de voors en de tegens. Ik kan voor het ene pleiten, maar ook voor het andere. Met bijna alles: van concepten tot welk gebakje ik kies als er iemand trakteert. Harde keuzes maken is niet mijn sterkste kant, zeg maar. Ik ben meer een persoon van ‘en, én’ en daarom ook een groot voorstander van shared dining.
Wat is mijn grootste professionele prestatie tot nu toe?
Om te komen tot waar ik nu sta is mijn grootste professionele prestatie. Ik blijf groeien in mijn werk, leer iedere dag weer nieuwe dingen. Inmiddels met een tastbare legacy die gaandeweg is ontstaan: ettelijke jaargangen magazines (FHM), TV- en video-items (Gamekings), een koffietafelboek (‘This is my Church’, en dus vindbaar op bol.com), in een film gespeeld die op Netflix staat (‘No Man’s Land’, en dus een IMDB-pagina). Ik sta met mijn band Rise a Thousand op Spotify en heb met KICK/PUSH een eigen documentaire gemaakt. En wie weet what’s next?
Waar zou ik het liefst willen leven en werken?
Qua organisatie zit ik bij The Cre8ion.Lab perfect op mijn plek. Maar als je vraagt naar een locatie om te leven en te werken, dan neig ik toch wel naar een warm land, ergens aan de oceaan met goede golven om te surfen. Een plek met veel groen, relaxte mensen en een goeie vibe. Bali, Madeira, Ibiza…dat soort buitenleven spreekt mij wel aan.
Wat is mijn meest markante karakteristiek?
Ik ben een vat vol loze weetjes. Echt, als je een pubquiz doet en je mag één hulplijn bellen? Dan hoop ik dat je mijn nummer hebt. Ik sla vreemd genoeg veel feitjes op waar je over het algemeen weinig aan hebt, tot ze een keer van pas komen. Leuk, voor in de kroeg en op feestjes.
Wat is de plek waar ik de beste ideeën krijg buitenshuis?
Op de fiets. In principe fiets ik dagelijks naar mijn werk. Twintig minuten heen, twintig minuten terug. Kop in de wind, hoofd leegmaken, liedjes zingen. Als ik dan een ingeving krijg voor iets dat ik niet wil vergeten – bijvoorbeeld een mogelijke nieuwe merknaam of een pay-off – dan spreek ik die vlug in op mijn telefoon.
Welke boeken hebben mijn leven beïnvloed en hoe?
Ik ben nog steeds onder de indruk van ‘ Het Kaartenhuis’ van Mark Danielewski. Enerzijds vanwege de geweldige vervlechting van een ongemakkelijk, haast horroresk verhaal met de vuige beslommeringen van een rock’n roll guy in Los Angeles, en anderzijds door de layout van die dikke pil. Het boek bevat lege bladzijdes, bladzijdes met soms slechts één woord. Dat draagt bij aan de leesbeleving en werkt heel bijzonder.
‘You Only Die Once’. Welke muziek wil ik beluisteren op mijn laatste dag?
Muziek speelt een belangrijke rol voor mij. Ik speel zelf verschillende instrumenten en in verschillende bands. Dat gaat van harde metal tot ingetogen akoestische gitaarmuziek. Een mix daarvan zal ook op mijn laatste dag worden gedraaid: hard, zacht en vol van emoties. Als de DJ van dienst wat Radiohead, Stones, vintage reggae en eighties rockballads meeneemt, komt het wel goed.
Wie is mijn held of heldin in fictie?
De films van James Bond kan ik altijd goed waarderen. Dus dat personage ook. Stoer, heldhaftig, onbevreesd. Een man van de wereld die hete vuren niet uit de weg gaat, uitgesproken plekken bezoekt en alom wordt bejubeld en bevreesd. Om nog maar te zwijgen van het vrouwelijk schoon waar hij naast wakker wordt.
Wie zijn mijn helden en heldinnen in real life?
Mensen die de barricades op gaan voor idealen die ik deel, mensen die niet lullen maar doen. Zo’n Boyan Slat, die met zijn project The Ocean Cleanup bakken vol plastic zooi uit oceanen en rivieren vist. Voorvechters van de goede zaak die het leven van anderen beter maken, wat of waar dat ook mag zijn.
Welke film zou ik jou aanraden ooit in jouw leven te zien?
Het ontbreekt al tijden nogal aan films waar je hard om kan lachen. Het is in de bios vooral drama, Marvel of clichéromantiek. Films waarbij je bulderend van je stoel valt zoals Airplane, Bridesmaids of The Hangover worden nauwelijks gemaakt. Er moet gewoon veel meer gelachen worden, dat maakt de wereld mooier.
Wat zegt de uitspraak ‘Ik ben de verhalenverteller van mijn eigen leven’ mij?
Verhalen, die heb ik volop. Er ligt nog steeds een boek op de plank waarin ik 100 buitenlandse persreizen heb uitgeschreven. Korter of langer, stuk voor stuk verhalen van plekken waar je misschien nooit zou komen, propvol eigenaardige journalistiek, ontmoetingen met beroemdheden, buitenissige avonturen. Ik wacht nog steeds op een enthousiaste uitgever.
Welke rol spelen verhalen in mijn leven en werk?
Een hoofdrol. Ik kom oorspronkelijk uit de media, waar verhalen vertellen in welke vorm dan ook voorop stonden. Tegenwoordig schrijf ik veel merkverhalen voor organisaties en bedrijven die willen bouwen aan een goede merkbeleving. Alles en iedereen heeft een verhaal, alleen niet iedereen weet het even goed over te brengen of missen de juiste woorden of zinnen daarvoor. That’s where I come in.
Naar welk project kijk ik uit?
We zitten momenteel middenin een her-edit voor KICK/PUSH. Dat is een documentaire van mij en Casper Herselman over de opkomst van skateboarden, met mijn eigen stad als decor. Het verhaal is overkoepelend en geldt voor zo’n beetje elke stad of dorp. Zodra de nieuwe edit klaar is gaan we ermee de boer op. De bedoeling is dat hij ook wordt uitgezonden op televisie, daarna staan viewings op festivals en bij skateparken op de planning.
Wie zie ik graag uitgenodigd door Peter om hun Passie Pensioneert Nooit verhaal te vertellen?
Ik noemde hem net al: Casper Herselman, van grafische studio ATTAK en galerie Ruby Soho. Een persoon met fantastische energie en bakken vol vakkennis.
Hoe kun je contact met mij opnemen?
Via de socials ben ik eenvoudig te bereiken. Hersenspinsels en geventileerde meningen gooi ik op X (@pasvugts) en het meer werk-gerelateerde spul op LinkedIn (pascalvugts).
LINKS:
Trailer No Man’s Land: http://www.youtube.com/watch?v=nle8VUwesow&t=1s
Trailer KICK/PUSH: fhm.nl/kick-push-docu/?fbclid=IwAR1g4EappzLBV1xZZ4Aje4cOMo0nze6OZ_9ic06k1SfRSY9anW7XJVTnz38
Spotify: https://open.spotify.com/artist/1Ka8Vn9tsOjRQStFVvPRZW
Passie Pensioneert Nooit 